موقع رهبری یک تیم دورکار چی کار نکنیم؟!

محیط کار قبلی رو در محیط کار جدیدتون کپی نکنید!

شاید بشه این مطلب رو ادامه‌ی پست «دورکاری؛ هزار راه رفته در گیت‌لب!» دونست. اونجا چند توصیه برای مدیران و رهبرانی نوشتم که به تازگی دورکاری رو تجربه می‌کنن. توصیه‌ها اینا بودند:

۱- یک تیم رهبری از راه دور ایجاد کنید.

۲- یک کتابچه راهنما درست کنید و اون رو بروز نگه دارید.

۳- یک برنامه ارتباطی مشخص تعریف کنید.

۴- تعداد ابزارهای مورد استفاده‌تون رو کم نگه دارید.

۵- تغییر رو ایجاد کنید.

مشکلاتی که کرونا ایجاد کرده، هزینه سنگین اجاره‌ها و رقابت شدید برای جذب نیروهای بهتر باعث شده که حتی شرکت‌هایی که با دورکاری مخالفت می‌کردند، امروز به اون به شکل یه گزینه نگاه کنن و تا حدی که براشون ممکنه دورکاری رو در دستور کارشون بذارن.

می‌دونم که خیلی از ما هنوز مقاومت می‌کنیم که بپذیریم دورکاری هم می‌تونه یه گزینه باشه ولی اگه خوب بهش فکر کنیم می‌بینیم که اگه بتونیم زیرساخت‌هاش رو فراهم کنیم و از سختی‌هاش بگذریم، می‌تونه فرصت‌های زیادی رو هم برای شرکت‌ها و هم برای کارکنان به وجود بیاره.

این بار می‌خوام درباره‌‌ی این بنویسم که در مسیر گذار به دورکاری چی کار نکنیم. به نظرم این نبایدها به اندازه باید‌ها مهمن. یه جایی می‌خوندم که می‌گفت وقتی یه روشی رو یاد می‌گیرید حتما قبل از استفاده در مورد دام‌ها و تله‌هاش(pitfalls) بخونید. منبع اصلی این نوشته مستندات گیت‌لبه. پس بریم سراغ نبایدها.

۱- فرض نکنید که منابع و محتوای تولید شده در زمینه دورکاری کمه و هنوز در دسترس نیست.

این رو با یه جستجوی ساده در گوگل می‌تونید ببینید که از سال‌ها پیش مقاله‌های زیادی درباره مدیریت تیم از راه دور و دورکاری وجود داره. پس حتما از اون‌ها استفاده کنین.

۲- روال و فرآیندهای کاری قبلیون رو به شرایط دورکاری فعلی کپی نکنین!

این رو که خوندم یاد چند تا از تیم‌هایی افتادم که باهاشون درباره دورکاری صحبت کرده بودم. بعضی از تیم‌ها در بعضی از قسمت‌های فرآیند کاریشون دقیقا سعی کرده بودن که دنیای قبلی رو بیارن توی فرآیند فعلی دورکاریشون و خب بدیهیه که با چالش‌هایی رو به رو شدن.

دورکاری همون روش کاری سنتی نیست که بتونین خیلی ساده کار رو به جایی اینکه از شرکت راه‌بری کنین از خونه راه‌بری کنین. بعضی افراد دورکاری رو قبلا تجربه نکردن و فکر می‌کنن که تفاوت اصلی دورکاری با شرکت داخل شرکت صرفا تغییر مکانه! اگه این طرز تفکر اصلاح نشده، واقعا می‌تونه برای کل فرآیند دورکاری زیان‌آور باشه.

اصول دورکاری کلا متفاوته. روش راهبری کار کاملا متفاوته. همون طور که وقتی یه شرکت چند تا طبقه یا ساختمون داره و زیرساخت‌های مثل تلفن‌های داخلی و شبکه و ... نیاز داره، در دورکاری هم تیم‌ها باید از ابزارها به درستی برای ارتباط‌هاشون استفاده کنن و درباره ارتباطات رسمی و جلساتی که داشتن مجددا فکر کنن.

۳- همه جلساتی که از قبل داشتید به دنیای مجازی جدیدتون منتقل نکنین!

دورکاری یه عکس العمل به یه اتفاق نیست! یه روش کاریه که آگاهانه باعث افزایش کارآیی و شفافیت در تیم شما می‌شه.

اتفاقی که الان افتاده اینه که شرکت‌ها به خاطر کرونا دورکار شده‌ن و چون شرایط رو موقتی فرض می‌کنن، ایده‌آل‌های دورکاری رو راه‌اندازی نمی‌کنن و انتقال همه جلسات از قبل برنامه‌ریزی شده به مدل مجازی اون‌ها باعث می‌شه که فرصت پاسخگویی به این سوال اساسی رو از دست بدن:

آیا روش بهتری برای کار کردن به جای برگزاری جلسات در وهله اول وجود داره؟!

۴- این طور فرض نکنین که همه افراد به یه فضای کاری مناسب دسترسی دارن!

ممکنه خیلی از افراد که از قبل در خانه کار می‌کردن فضای کاری مناسبی در خانه داشته باشن ولی برای افرادی که الان مجبور شدن از خانه کار کنن این طور نیست و همه افراد در ایجاد فضای کار مناسب با در نظر گرفتن دانش ارگونومی ماهر نیستند!

برای دورکاری لازمه که شرکت‌ها برای افرادشون هزینه‌هایی بکنن (برای تهیه تجهیزات و سیستم و صندلی و ...) ولی به افراد یاد بدن که پول شرکت رو جوری خرج کنن که انگار پول خودشونه!

ممکنه که بعضی از افراد ترجیح بدن که از فضاهای کاری اشتراکی استفاده کنن (در شرایط غیرکرونایی!). شرکت‌ها می‌تونن بخشی از هزینه‌‌ی عضویت در چنین فضاهایی رو بپردازن.

۵- انتظار نداشته باشید که دورکاری یک شبه اتفاق بیفته!

وقتی یک شرکت، یک ساختمان اداری جدید رو تجهیز می‌کنه احتمالا تا مدت‌ها همه قسمت‌هاش آماده نیست! از زیرساخت شبکه گرفته تا آسانسور و آبدارخونه و ...

دورکاری هم همین طوریه! فرآیند گذار به دورکاری رو به صورت چرخه‌های تکرارشونده در نظر بگیرین و امتحان کنین که چی برای شما جواب می‌ده و چی جواب نمی‌ده.

۶- فرض نکنین که مدیریت از راه دور خیلی متفاوته!

در واقع مدیریت از راه دور خیلی شبیه مدیریت در شرکته و به اعتماد، ارتباطات و حمایت همه جانبه از اهداف مشترک برمی‌گرده. دورکاری شما رو مجبور می‌کنه که کارهایی که باید زودتر انجام می‌دادین رو انجام بدین! مثلا شما رو مجبور می‌کنه که دیسیپلین‌هایی داشته باشین که کارایی و فرهنگ تیم رو وقتی که خیلی بزرگ می‌شه هم بتونین حفظ کنین.

مهمه که فرض نکنین که همه فرآیندهای دورکاری رو خوب فهمیدن.نقش یک مربی رو براشون داشته باشین تا بتونن از ارتباطات غیرهمزمان در دورکاری بیشترین بهره رو ببرن، یاد بگیرن و خودشون رو بهبود بدن.

۷- فرض نکنین که ارزش‌های شما ثابت می‌مونه!

در حالت دورکاری، ارزش‌های شما هم باید این مدل کاری رو حمایت کنن! اون ارزش‌هایی که برای داخل شرکت و کنار هم کار می‌کرده، الان برای دورکاری جواب نمی‌ده، مخصوصا اونایی که مانع شفافیت می‌شدن!

مثلا همکاری در داخل شرکت، معمولا این طور تعریف می‌شه که افراد به صورت فیزیکی یه جا جمع می‌شن و سر موضوعی به یه توافق جمعی برسن. در حالی‌که در دورکاری این جور تعریف می‌شه که تعداد زیادی افرادی رو بتونن به صورت غیرهمزمان روی موضوعی مشارکت داشتند.

این نکات برای من مفید بود. امیدوارم که برای شما مفید بوده. اگر این طوره، این نوشته رو با دیگران هم به اشتراک بذارید.

اگه پیشنهادی برای مطالب بعدی دارید برام کامنت بذارید.