حس نفرت از این مهمان ناخوانده ...با... ترس ناشی از هزاران هزار خاطره که امروزه به مدد ارتباطات گسترده همه دارن... سردرگمی و گیجی ...تجربه نشده ای رو به دنبال داره.
همه کلمات امید بخش و توصیه نامه هایی که فاصله دهان دیگران تا گوش مبتلا رو طی میکنه ...یک همهمه س...اغلب بی فاید و غیر قابل باور.
فرقی هم نمیکنه ...حتی اگر یک میلیارد آدم مبتلا کاملا بهبود پیدا کرده باشن ...شخص مبتلا خودشو ... در لیست نمی بینه ...این یک واکنش طبیعی به بحرانه ...انکار...
من هم قصد ندارم ...این صفحه رو با جملات دوست داشتنی و نجات بخش سیاه کنم ...
تنها چند توصیه کوچک دارم ...و یک اینفوگراف که طراحش تنها یک ایمیل و یک لوگو از خودش گذاشته ، جواب ایمیلم رو هم نداد ولی فکر نمیکنم ناراحت بشه اگه اینجا تقدیم شما کنم ، شاید هزاران توصیه برای یک فرد مبتلا به سرطان وجود داشته باشه ، اما فکر میکنم اینها مهمترینشه...
یک دفتر یا سر رسید محکم بخر.
با چند متخصص خون و انکولوژی مشورت کن و در نهایت خودت درباره برنامه درمانت تصمیم بگیر.
هر آنچه که میتوانی تحقیق کن ... و در مورد بیماریت سوال کن و در دفترت بنویس ...اما ...آمارها رو رها کن ...چون تو به تنهایی که مورد منحصر به فرد محسوب می شی.
تجاربت رو با بقیه بیماران در میان بگذار و از تجارب آنها هم کمک بگیر ...اما حرف نهایی رو دکترت می زند ...به حرفش اعتماد کن.
بستگان ...فامیل و اعضای خانواده ... می توانند در امور روزمره کمکت کنند ، یا باهاشون درد دل کنی ...اما اجازه نده نظر تخصصی بهت بدن...حتی اگر متخصص باشن!
غذای سالم بسیار بسیار خوب است ...اما معجزه ای در کار نیست ...تو باید درمان استاندارد را پیگیر باشی ...غذا هرگز در سرطان جایگزین درمان نیست.
عادات بد و غیر بهداشتی زندگیت را برای همیشه کنار بگذار.
یادت باشد افکار مسموم هم به اندازه غذای مسموم برای بدنت ضرر دارد.
