پرویز کلانتری ۱ فروردین ۱۳۱۰ زنجان متولد شد. او نقاش، طراح، نویسنده و روزنامه‌نگار معاصر ایرانی و از نقاشانِ مطرح نوگرای ایران بود. بسیاری از نقاشیهای آشنا برای کودکان دبستانی به‌ویژه در کتاب‌های نظام قدیم آموزش‌وپرورش– همچون «روباه و خروس»، «چوپان دروغ‌گو»، «حسنک کجایی؟»، «مرغابی‌ها و لاک‌پشت» و «روباه و زاغ» از آثار او بودند.
پدر و مادرش از اهالی طالقان بودند اما به دلیل شغل پدر سال‌ها در زنجان اقامت داشتند و پرویز نیز در زنجان متولد شد و تا سه‌سالگی در آن شهر زندگی کرد. وی از کودکی علاقه‌ی خود را به رنگ‌ها نشان داد و به گفته‌ی خودش از کودکی با خط‌خطی کردن دیوار همسایه‌ها کشیدن نقاشی انتزاعی را تمرین می‌کرد. پدرش کارمند اداره راه و مادرش خانه‌دار بود. دوران تحصیل را در دبستان علامه و دبیرستان شرف تهران گذراند. کلانتری در سال ۱۳۳۰ وارد دانشکده‌ی هنرهای زیبای تهران شد و در سال ۱۳۳۸ در رشته‌ی هنرهای تجسمی دانش‌آموخته شد. آشنایی او با همایون صنعتی زاده موجب راه‌یابی او به مؤسسه‌ی انتشاراتی فرانکلین ناشر کتاب‌های درسی و نشریه‌ی پیک گشت. به‌این‌ترتیب به تصویرگری کتاب‌های درسی روی آورد.
پرویز کلانتری در سال ۱۳۳۴ به استخدام سازمان برنامه‌وبودجه درآمد و تا سال ۱۳۴۷ که به کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان منتقل شد، در آن سازمان فعالیت داشت.
پرویز کلانتری در مراکز هنری ازجمله دانشکده‌ی هنرهای زیبای تهران و کالج هنری کودکان در کالیفرنیا کار کرد و مدتی نیز مدیر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در تهران بود. وی نمایشگاه‌های گروهی و انفرادی بسیاری در داخل و خارج از ایران برگزار کرد. یک اثر از آثار این نقاش برجسته، در فهرست تمبرهای ویژه سازمان ملل به چاپ رسیده است. هم‌چنین تابلوی مشهور شهر ایرانی از نگاه نقاش ایرانی او در مقر سازمان ملل در نایروبی قرار دارد.
از سال ۱۳۵۳ با شروع نقاشیهای کاه‌گلی، دوره‌ی تازه‌ای را در زندگی هنری خود آغاز کرد که تا امروز آن را ادامه داده است. تابلوهای او جلوه‌ای ملموس از زندگی مردمان کویر و ساحل را در خود دارد. او بیش‌تر با تابلوهای کاهگلیش شناخته می‌شود و حتی بسیاری او را پایه‌گذار سبک کاه‌گلی می‌دانند اما به گفته‌ی خودش پیش از او مارکو گریگوریان اولین کسی بود که این کار را کرد، هرچند شیوه‌ی کلانتری برخلاف گریگوریان که کاملاً انتزاعی و مدرن بود، ملایم‌تر و طبیعی‌تر است. وی می‌گوید «من نقاش مناظر خاک‌آلود مملکتم هستم» به همین دلیل است که او در بیش‌تر کارهایش فضاها و نمادهای روستایی و بومی را تصویر می‌کرد. وی هم‌چنین از هنرمندان بنام مکتب سقاخانه بود.
او به نویسندگی و روزنامه‌نگاری نیز پرداخت و چند مجموعه داستان منتشر کرد، کتاب‌های “ولی افتاد مشکل‌ها “،”چهار روایت ” و “نیچه نه‌فقط بگو مشد اسماعیل ” ازجمله آثار اوست. از وی هم‌چنین مقالات هنری متعددی از این هنرمند در خصوص ارتباط هنر و هنرمند ایرانی، در نشریات ایرانی منتشرشده است.
پرویز کلانتری در جمعه ۳۱ اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۵ پس از تحمل مدت طولانی بیماری درگذشت.
برای مشاهده‌ی آثار پرویز کلانتری در کتابفروشی آنلاین کاواک، از لینک‌های زیر استفاده نمایید.
کتاب خاک را به نظر کیمیا کند (برگزیده‌ای از نقاشیهای پرویز کلانتری) / نویسنده: حسن ملکی | دیگران / انتشارات: زرین و سیمین
