اگه بخوام یکی از مهم ترین اسرار جذابیت رو برای شما بگم قطعا میگم خوب و زیاد گوش بده.
ما آدما به شدت لنگ شنیده شدن و دیده شدنیم.
همیشه دیده شدن با چشم نیست، خیلی وقت ها باید با گوش هامون دیگران رو ببینیم.
وقتی که طرف مقابلت داره از خودش، مهارت ها و توانایی هاش، علایق و سلایقش و خلاصه هر چیزی که توی دنیای اون زیبا و ارزشمنده حرف میزنه، بهش گوش کن.
بذار احساس کنه که برای تو مهمه.
اگه به کسی بفهمونی که برات مهمه، تو هم برای اون آدم مهم میشی.
پس اگه خواستی کسی رو جذب خودت کنی، لطفا کم تر اظهار فضل کن و کاری کن که اون حسابی اظهار فضل کنه.
این طوری هی اونو بالا میبری و هی هندونه میذاری زیر بغلش و هی فاز خوب بهش میدی.
و امان از اون روزی که ما آدما از کسی یا چیزی احساس خوب بگیریم.
اصلا ملاک انتخاب های ما احساس خوب هستن.
تو بتونی به یه نفر حس خوب بدی، قلبش رو تسخیر کردی و این حس خوب رو میتونی با خوب گوش دادن به دیگران بدی.
گوش یکی از قابل ستایش ترین مخلوقات خداست.
میتونی باهاش یاد بگیری، میتونی باهاش لذت ببری، میتونی باهاش جذب بشی و جذب کنی، میتونی باهاش قهقهه به لب هات بدی، میتونی باهاش اشک چشمات رو سرازیر کنی و خلاصه گوش خیلی مهمه!
اما صرف شنیدن (با همه ی خوبی هاش) مهم نیست.
گوش دادن خودش یه هنره و بعضی ها به شدت تو این مورد هنرمند هستن.
به مهارت خوب گوش دادن میگن: «گوش دادن فعال».
این سه کلمه از «گوش دادن» و «فعال» تشکیل شده.
یعنی لطفا دهن مبارک رو ببند و گوش های مبارک رو باز کن و بعد، کمی فعال هم باش.
فعال باش معنیش این نیست که در حال گوش دادن ورزش کنی!
یعنی وقتی گوش میدی، کاری کن که طرف مقابلت احساس کنه داری گوش میدی و همزمان تمام حواست به اونه.
حتما دیدی کسایی رو که وقتی داری باهاشون حرف میزنی، جای دیگه ای رو نگاه میکنن، یا مدام خمیازه میکشن، یا ساعت شون رو نگاه میکنن و…
گوش دادن فعال یعنی یه طوری باش که طرف مقابل این طور فکر کنه که «در این لحظه فقط من و تو تو این دنیا هستیم و من دارم با تمام وجود فقط به تو گوش میکنم و همه ی حرف هات رو کلمه به کلمه میفهمم و حس میکنم»
پس لازمه این چند نکته رو دقت کنید:
یکی از بزرگترین دشمنان روابط، تلفن های همراه هستن. شما یه بار تو یه رستورانی جایی به افرادی که منتظر نشستن دقت کن. اکثرشون گوشی دستشونه و دارن باهاش ور میرن. یعنی زن داره یه طرف با گوشیش کار میکنه، مرد یه طرف، بچه هم برا خودش این وسط داره در و دیوار رو نگاه میکنه.
کاش یاد بگیریم از هر چیزی درست و به اندازه و به جا استفاده کنیم.
وقتی کسی داره با تو حرف میزنه، فحشش بده ولی همزمان با شنیدن حرف های اون، گوشی دستت نگیر!
به شخصه هر کسی در حین صحبت کردنم گوشی دستش بگیره، امکان نداره حرف هام رو باهاش ادامه بدم تا زمانی که اون گوشی لعنتی رو کنار بذاره!
وقتی داری گوش میدی یه تکونی به اون سر و کله و دست ها و بدنت بده. جایی که باید تأیید کنی، سرت رو به نشانه تأیید تکون بده، جایی که باید نفی کنی به همین صورت…
چشم ها و ابروها، لب ها و سایر عضلات صورت و خلاصه تمام بدنت باید در حین گوش دادن حرکت های متناسب با موضوع طرف مقابل رو داشته باشه.
در این صورت طرف حس میکنه که واقعا داری بهش گوش میدی و توجه میکی و حسابی آدم کیف میشه…
در کنار زبان بدن، دو مثقال گوشتی هم که داخل دهنمونه باید یه جنب و جوشی داشته باشه، پس ازش درست استفاده کن.
یکی از کارهایی که میشه باهاش کرد تأیید کردن با حرف های با معنای تأییدی مثل: «بله، درسته، موافقم و…»، یا حرف های تأییدی بی معنا مثل: «اهم، امم، آها و…»
یکی دیگه از کارهایی که کولاک میکنه، سوال پرسیدنه. تصور کن طرف داره از فضائل و کراماتش میگه و تو هم داری گوش میدی.
ازش سوالات توضیحی بپرس.
سوالاتی که انگار تو کمی ابهام داری و طرف مقابل باید بیشتر توضیح بده تا تو یاد بگیری.
مراقب باش سوالاتی نپرسی که طرف رو تو آمپاس بذاری و حالش رو بگیری.
یه جاهایی هم خوبه که حرف های طرف مقابل رو با تعجب آمیخته با شگفتی عینا تکرار کنی. انگار که کف و خون قاطی کردی از شدت شگفت انگیز بودن طرف مقابلت.
نکته در این باب زیاد هست، اما به همین مقدار اکتفا میکنم.
تنها نکته ی مهم اینه که کاری کن طرف مقابل احساس کنه خیلی آدم مهمیه و تو تمام توجهت به اونه… این طوری خیلی جذاب میشی.
