محمد صادق حیدری
محمد صادق حیدری
خواندن ۲ دقیقه·۲ سال پیش

چقدر میتونیم با افکارمون خلوت کنیم؟ (پژوهش علمی)

چقدر میتونیم با افکارمون خلوت کنیم؟
چقدر میتونیم با افکارمون خلوت کنیم؟

مجله ساینس پژوهش پر استناد و ارزشنمدی از دکتر تیموتی ویلسون، استاد دانشگاه ویرجینیا رو با این عنوان که «فقط فکر کن» منتشر کرد.

هدف دکتر ویلسون این بود که بفهمه «چرا خیلی وقت ها از فکر کردن فراری هستیم؟ و تا چه اندازه می‌تونیم با خودمون و افکارمون خلوت کنیم؟»

نتیجه پژوهش واقعا قابل تأمل و عجیب بود! افراد حاضر بودن شوک الکتریکی رو تحمل کنن اما چند دقیقه بدون هیچ محرکی تنها یه جا نشینن که به چیز خاصی فکر کنن.

اما داستان پژوهش از چه قرار بود؟

پژوهش علمی دکتر ویلسون
پژوهش علمی دکتر ویلسون


500 دانشجو انتخاب شدن و حسابی تحت مصاحبه قرار گرفتن. به اون ها گفته شد که مدت کوتاهی رو باید تک و تنها تو یه اتاق بدون هیچ وسیله سرگرمی بشینن و فقط فکر کنن.

موضوع فکر کردن هم آزاد بود و میتونستن به هر چی که دل تنگ‌شون می‌خواست فکر کنن. همه ی اون دانشجوها، مثل همه‌ی ما که الان داریم این متن رو می‌خونیم، مطمئن بودن که این کار خیلی راحته.

اما وقتی وارد اتاق شدن، داستان طور دیگه ای پیش رفت! افراد بین 6 تا 15 دقیقه بیشتر نتونستن خلوت با افکارشون رو تحمل کنن و میخواستن که اتاق رو ترک کنن.

آزمایش به همین جا ختم نشد. مرحله بعدی آزمایش با یه تغییر کوچیک همراه بود. این بار به افراد گفتن که اجازه دارن برن خونه ی خودشون و همین کار رو تکرار کنن و نتیجه رو اعلام کنن.

نتایج نشون میده که افراد تو خونه خودشون هم نتونستن عملکرد بهتری داشته باشن و به محض اینکه حوصله شون سر میرفت، سریع میرفتن سراغ گوشی، لپ تاپ یا کتاب و کمتر کسی تونست فقط فکر کنه.

اما بازم تحقیق تموم نشد و یه مرحله دیگه ادامه پیدا کرد. تو این مرحله آزمایش رو کمی پیچیده تر کردن.

یه سوال از شرکت کننده ها پرسیده شد: «اگه کسی پیدا بشه و به تو شوک الکتریکی وارد کنه، حاضری بهش پول بدی تا دست از سرت برداره؟». شرکت کننده ها بدون تردید گفتن: «بله».

دوباره شرکت کننده ها رو به اتاق خالی هدایت کردن. اما اینبار داستان یه تفاوت کوچیک پیدا کرده بود: «به اتاق یه دستگاه شوک اضافه شده بود».

شرکت کننده ها دوباره رفتن تو اتاق و با افکارشون تنها شدن. اونها اجازه داشتن در صورت تمایل از دستگاه شوک استفاده کنن و به خودشون شوک الکتریکی وارد کنن.

67 درصد مردها و 25 درصد خانم های شرکت کننده، بعد از چند دقیقه شروع به زدن دکمه شوک و وارد کردن شوک به خودشون کردن.

این پژوهش نشون میده که ما حاضریم یه کار آزاردهنده و ناخوشایند انجام بدیم، اما با افکارمون تنها نباشیم


فکر کردنتفکر
یک جایی دیگر حنجره کم می آورد! آنجاست که باید دست به قلاف قلم برد و خاک و خون به پا کرد. اگر هوای جنگ به ریه ات سازگار نیست، با من همرزم نشو و چکاچک قلمم را به تماشا ننشین!
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید