فک کنم همه تون اسم کتاب «مردان مریخی، زنان ونوسی» نوشته ی «جان گری» رو شنیده باشید.
اگه بخوام کل حرف این کتاب رو یه جمله کنم براتون میشه این:
«مردها و زن ها با هم تفاوت دارن! طوری که انگار از دو تا سیاره مختلف (ونوس و مریخ) اومدن»
زندگی مون کلا همینه… یعنی همه مون یا مریخی هستیم یا ونوسی!
تو جامعه ای زندگی میکنیم که بیش از ۶۰ درصدشون بالای ۴۰ سال دارن…
یعنی کاملا مال یه نسل دیگه با یه تفکرات و باورها و هنجارها و ناهنجاری های دیگه ان.
ما زیر ۴۰ ساله ها شدیم مریخی ها در سیطره ی قدرت ونوسی ها!
پدر و مادرهای ونوسی!
دولت ونوسی!
مسئولان ونوسی!
وقتی دو نسل متفاوت زیر سقف یه آسمون باشن یعنی
دو تا عینک مختلف رو دو جفت چشم مختلف داره به دنیای
واحد نگاه میکنه و برداشت های مختلف میکنه!
پس میبینی آمریکا قلدری میکنه؛ ونوسی ها میگن باید ایستادگی کرد…
چون اون ها با جنگ و مقاومت و ایستادگی بزرگ شدن!
مریخی ها میگن باید باهاشون تعامل کرد! اصلا یه جاهایی باید کوتاه بیایم…
چون مریخی ها جنگ و انقلاب و این چیزا رو ندیدن!
به قول معروف ما نسل روغن نباتی ایم و اونا نسل روغن حیوانی!
ونوسی ها اسباب بازی شون اگه میشکست، میشکست…
ما اسباب بازی هامون لگو شده… یعنی اگه بشکنه، نمیشکنه!
می تونیم جابجاش کنیم و شکلش رو عوض کنیم…
پس اگه بخوایم با نگاه کلان به قضیه نگاه کنیم،
بخشی از حس ناامیدی و بن بستی که ما مریخی ها جلوی خودمون میبینیم،
برمیگرده به تفکری که ونوسی ها
(نه از سر دشمنی بلکه به خاطر جنس باورهاشون) تو سطح جامعه ایجاد کردن!
منطقی نگاه کنیم.. واقعا نه میشه ونوسی ها مثل مریخی ها فکر کنن
و نه مریخی ها مثل ونوسی ها!
فراموش نکنید یه روزی من و شمای مریخی هم میشیم ونوسی برای فرزندان مون!
اما باید یه روزی جامعه مون به این سمت بره که ونوسی ها اجازه بدن مریخی ها هم کنارشون قرار بگیرن.
بپذیرن که تفاوت هست، اما لزوما این تفاوت به معنی غلط بودن باورهای مریخی ها نیست…
باید به مریخی ها اعتماد کرد و اجازه داد کم کم جای ونوسی ها رو بگیرن!
به ونوسی ها حق بدیم که کمی به ما بی اعتماد هستن.
می ترسن بنایی رو که ساختن بسپرن دست مریخی های کم تجربه و پر از شور…
ونوسی ها محافظه کارن و این طبیعیه.
پس لطف کنید از این ببعد رو توانایی هاتون بیشتر کار کنید.
بذارید از خروجی های کوچیک تا بزرگتون رو ببینن و اعتمادسازی صورت بگیره.
کمی لازم داریم به ونوسی ها وقت بدیم.
اما اون چیزی که مهمه و واقعیته اینه که:
اگه ونوسی ها بخوان بدون مریخی ها پیش برن، زمین میخوریم
اگه مریخی ها بدون پشتوانه ی تجربه ی ونوسی ها جلو برن، زمین میخورن
نیاز داریم به یه حد وسط برسیم… همه مون باید اورانوسی بشیم؟
