به مناسبت ماه شادی و سرور اهل بیت تصمیم گرفتیم با چند نفر از افراد قدیمی دانشکده، مصاحبه‌ای رو ترتیب بدیم. به مرور زمان این مصاحبه‌ها رو منتشر میکنیم. مصاحبه زیر با یکی از ورودی های ۹۳ دانشکده انجام شده که به دلیل این‌که درخواست کردند اسمشون رو ننویسیم، ناشناس منتشر میکنیم.
- سلام! یه سری سوال داشتم دربارهٔ نیمهٔ شعبان و اعیاد شعبانیه و اینا و کلا کارهایی که سال‌های قبل توی دانشکده براشون انجام می‌شده. اول اینه که سال‌های قبل توی دانشکده جشن داشتیم؟ چه برنامه‌هایی بوده کلا؟
+ بلی هم جشن داشتیم و هم ایستگاه صلواتی (شیرینی و شربت). هم تزیین دانشکده و نصب بنر.
- به نظرتون اصلا برگزار کردن جشن برای نیمهٔ شعبان اونم توی دانشکده چه فایده‌ای داره؟
+ کلا هر چیزی که به یادمون بیاره امام زمان داریم، خوبه. اکثر ما انقدر مشغول کارای روزمره میشیم که غافل میشیم امام زمانی هم داریم. بعضی ها هم زیاد اطلاعاتی ندارن در مورد امام زمانشون و مثلا با برگزاری این برنامه ها، آشنا میشن با امام زمان و حتی کنجکاو میشن در موردشون اطلاعاتی به دست بیارن. در کل چنین برنامه هایی قلب ها رو به سمت امام زمان سوق میده.
- یکم دربارهٔ جزئیات کارهایی که سال شما شد توی نیمهٔ شعبان توضیح بدید. جشن چه طوری بود؟ چه بخش‌هایی داشت؟ چقدر بچه‌ها راضی بودن؟
+ جزییاتش اینطوری بود که اول کار یه گروه تلگرامی تشکیل دادیم و بعد از تبادل نظر تو گروه، یه جلسه حضوری هم داشتیم که توش هر کی می‌تونست بیاد و نظرش رو بگه که چه کارهایی بکنیم. آخرش به جمع بندی رسیدیم و شروع کردیم به جمع کردن کمک‌های مالی (اعلام تو گروه های دانشجویی و درخواست از اساتید بزرگوار). کارها تقسیم‌بندی شد و هر کسی مسئول یه چیزی شد. کارهایی از قبیل، خرید گل و پیدا کردن وسایل تزیین و هماهنگی با خانم ها برای تزیین دانشکده، پیدا کردن بنر مناسب و نصبش، آماده کردن ایستگاه و خرید شیرینی و شربت و درست کردن شربت، هماهنگی با یک گروه برای اجرای جشن و دعوت از اساتید برای شرکت در جشن، آماده کردن سالن برای جشن و ... . تقریبا تعداد خوبی اومده بودن جشن رو و اکثرا هم راضی بودن از جشن. تو جشن هم سخنرانی داشتیم و مطالب طنز و یه سری مطالب در مورد امام زمان و به خصوص آخرای کار لحظات احساسی وجود داشت که واقعا بچه ها رو جذب کرده بود. آخرش هم بریدن کیک تولد امام زمان توسط یکی از بچه‌ها رو داشتیم و تقسیم کیک و... تو برگزاری جشن و بقیه برنامه ها، شورای صنفی و انجمن علمی و دکتر همت‌یار و دکتر بیات و دکتر جلیلی خیلی پشتیبان ما بودن و کمک کردن.
- غیر از جشن چیا داشتیم؟ تزئینات دانشکده؟ ایستگاه صلواتی؟
+ همونطور که بالاتر هم گفتم، تزیین دانشکده داشتیم که خیلی خوب انجام شده بود و جلوه خوبی به دانشکده داده بود و خیلی بچه ها حال کردن. ایستگاه صلواتی هم داشتیم و نصب بنر جلوی دانشکده و توی دانشکده. همچنین یه سری جملات کوتاه و خوب گروه احرار رو با طرح‌های جذاب تو جاهای مختلف دانشکده زده بودیم.
- به نظرتون برپایی جشن یا ایستگاه صلواتی چقدر میتونه ما رو یاد امام زمان بندازه؟ آیا بقیهٔ روزها و لحظه‌ها هم ما همینقدر یاد امام زمان میکنیم؟
+ این کارها به نظرم یه تلنگره. میتونه یه شروع دوباره باشه واسه بستن عهد با امام زمان. میتونه دل‌ها رو بیدار کنه. به نظرم خیلی مهمه همچین کارهایی انجام بشه.
- این روزا که توی قرنطینه هستیم و نمیتونیم مثل قبل برای میلاد اماممون جشن بگیریم چه کارایی می‌تونیم برای امام زمان انجام بدیم؟
+ هر کسی به صورت شخصی میتونه کارهایی در راه امام زمان بکنه که مهم ترینش شناخت و اصلاح خودمون هست. کارهای جمعی هم میتونه به صورت مجازی انجام بشه. طرح ها و کلیپ های جذاب که منتقل کننده پیامی هستن و یا برگزاری مسابقات آنلاین و... که به یه نحوی اون تلنگر رو آدم ها بزنه.
- توی کارهای روزمرهٔ ما و توی زندگی‌مون چقدر امام زمان حضور دارن؟ چقدر تاثیر دارن توی زندگی ما؟ چقدر تاثیرشون برای ما محسوسه؟
+ تو این شلوغی زندگی متاسفانه خیلی از یاد امام زمان غافل میشیم. ولی تو همه کارهای خوبی که میکنیم یاد امام زمان هست. امام زمان همیشه مؤمنین رو یاری میکنه. برکت وجود امام زمان هست که کشورمون رو با اقتدار نگه داشته.
- الآن اگه یه جمله بخواین به امام زمان بگین چی میگین؟
+ اگه فقط یه جمله بتونم بگم، میگم که امام زمان به وضع ما آدم ها رحم کن و زود ظهور کن.
