به مناسبت ماه شادی و سرور اهل بیت تصمیم گرفتیم با چند نفر از افراد قدیمی دانشکده، مصاحبه‌ای رو ترتیب بدیم. به مرور زمان این مصاحبه‌ها رو منتشر می‌کنیم. مصاحبه زیر رو با آقای پویا مصدق ورودی 91 انجام دادیم.
آقای پویا مصدق ورودی سال ۱۳۹۱ مهندسی کامپیوتر هستن، سال تحصیلی ۹۴-۹۵ دبیر شورای صنفی دانشکده بودن. سال ۹۵-۹۶ هم دبیر جامعهٔ اسلامی شریف بودن.
- سلام آقا پویا! سری سوال داشتم دربارهٔ نیمهٔ شعبان و سایر اعیاد این ماه عزیز. میخواستم یه تاریخچهٔ مختصری از فعالیت‌هایی که سال‌های قبل به همت بچه‌های دانشکده انجام می‌شده بگید.
+ سلام! من چیزایی که یادمه، ایستگاه صلواتی و یه سری تزیینات که همیشه بود، یه سری سالا کمتر و یه سری سالا بیشتر. ولی یکی از اتفاقات جالب برای من این بود که فک می‌کنم یک سال -اگر اشتباه نکنم سه سال پیش- یک عده از بچه‌های دانشکده، یک تئاتر کوتاهی رو کار کردند، که حرکت جالب و متفاوتی بود از نظرم. در کل یک سری از سال‌ها هم در سالن خوارزمی جشن بود. و اکثر سال‌ها هم اکثرا ایستگاه صلواتی دم در دانشکده برگزار می‌شد.
- نظرتون دربارهٔ وجود ایستگاه صلواتی چیه؟
+ وجود داشتن ایستگاه صلواتی در کل کار خوبی هست. ولی این که صرفا در کنارش یک مولودی صرفاً تو یک اسپیکر بزرگ پخش شه ، معنای خاصی به مخاطب منتقل نمی‌کنه.
- پس برای انتقال معنا و مفهوم چه کنیم؟
+ من ترجیحم این هست که تو این روز یک مقدار درباره این صحبت شه که در دنیای امروز ما با این مدل زندگی کردن ما که اکثر این دیوایس‌هایی که اکثر وقت بیداری ما رو صرف خودش میکنه ، اساسا منجی داشتن یا منتظرش بودن چه معنایی میتونه داشته باشه؟ و چه مشکلاتی ما الان در سبک زندگیمون داریم؟ چرا زندگی امروز ما بده یا خوبه؟ چه جاهاییش بده یا خوبه؟ چی کار باید بکنیم که آدم بهتری بشیم؟ برای این که در طول عمرمون ظهور رخ بده، طرف درستی ایستاده باشیم. من فکر می‌کنم ایستگاه صلواتی و جشن فرمی هست که افراد رو به سمت خودش می‌کشونه. بعد خیلی مهم هست که در این فرم ما چه محتوایی منتقل می‌کنیم؟ به نظر من یک مولودی که افراد به دید یک مسیقی از کنارش می‌گذرند و بهش در طول روز فکر هم احتمالا نمی‌کنند ، این محتوای کافی و غنی‌ای برای این روز ویژه نیست.
- حالا پس به نظر شما پس باید چه کارهایی الان میتونیم برای نیمه شعبان بکنیم؟
+ واقعا باید به سمت معنا حرکت کرد. به سمت خوندن و فکر کردن به این که معنی منتظر بودن در زندگی امروز ما چه چیزی میتونه باشه؟
- توی کارهای روزمرهٔ ما و توی زندگیمون چقدر امام زمان حضور دارن؟ چقدر تاثیر دارن توی زندگی ما؟ چقدر تاثیرشون برای ما محسوسه؟
+ به نظر خودم جواب این سوال به ازای هر فرد خیلی متفاوته. ولی واقعیتی که من دارم در زندگی خودم و اکثر اطرافیانم می‌بینم اینه که ما واقعاً اون طور که باید و شاید وقت و انرژیمون رو نمی‌زاریم. و به یادشون نیستیم واقعاً. در واقع این ماییم که حضور نداریم، نه این که امام زمان حضور نداشته باشن. و ذهن و دغدغه و فکرمون جاهای بیخوده و اکثر انرژیمون صرف سرگرمی و... می‌شه و خیلی به سمت بی معنایی و بی حاصلی حرکت می‌کنیم!
- الآن اگه یه جمله بخواین به امام زمان بگین چی میگین؟
+ جمله ای که بخوام بگه اینه که نجاتمون بده!
