کفش اصولا یکی از مهمترین چیزهایی هست که انسان می تونه برای خودش بخره
نمی دونم اما میگن قلب دوم انسان رو کفش می دونن! حالا این چطوری شده قلب دوم خدا می دونه.
چند روز پیش به همراه عیالات متهده (منظور همسر عزیز)، رفته بودیم برای تولدم یک جفت کفش خوب بخریم، حالا با این اوضاع گرونی شما حساب کن کفش خوب بخوای بخری از یک طرف مراقب جیب همسر عزیزت هم باشی از یک طرف!
خلاصه راه افتادیم از چند مغازه قیمت گرفتیم. انقدر قیمت کفش ها بالا بود که مغزم یک دفه فکر کرد این چیزهایی که به عنوان کفش دیده میشه در واقع جواهرات سلطان سلیمانه و من در دربار ایشون به عنوان خواجه دارم خدمت می کنم.
خلاصه با چند بار بالا و پایین رفتم و کمر درد و پا درد و خستگی آخر سر یک فروشنده منسف منصف اصلا چطوری می نویسن یادم رفته، پیدا کردیم. ایشون بالاخره با چک و چونه و خواهش و التماس و دلسوزی فرمودند پسرم این کفش مارک اکو هست بپوش خیر می بینی!
گفتم داداش قیمت رو یک نگاه کن تازه این رو بنده خدا همسر گرامی می خوان حساب کنن، حالا هی همسر خواهش من می خوام پول بدم از اما التماس نه درست نیست این همه برای این کفش پول بدیم.
آخر سر این بنده خدا ما رو قانع کرد که آقا کفش مارک ارزش داره اگر بپوشی ضرر نمی کنی، دیگه ما هر جور بود قبول کردیم و خلاصه به قول معروف برند پوش شدیم و حالا سر کار مارک کفش اکو اصل در چشم دوست و آشنا می کنیم! از اونجایی هم که پول دادم زیر مارک ecco رو درج کردن کف کفش رو می گیرم بالا ببین اصل هست !
البته الان 2 سالی از ماجرا می گزره اما نمی دونم چطوریه یا ما این رو خوب نگه داشتیم یا جنس خودش خوبه فعلا به روغن سوزی و خرابی نیفتاده و سواری خوبی می ده.
