کهن بوم

نقّاشی را می شناسم که یک بوم بیشتر ندارد.
او همه نقاشی هایش را بر روی همان یک بوم، می کشد.
تصویرها و طرح های مختلف،

آدم ها و جریان ها و داستان های گوناگون

نقش ها و نقشه ها و زمینه های جورواجور
یکی پس از دیگری و پیاپی، هرکدام به شکلی

ماجرایی که تمام شد، دوباره روی تصویر پیشین را سفید می‌کند و طرح دیگری می‌کشد

گاهی هم نیازی به سفیدکاری نیست،

بر همان رنگ های پیشین، تازه تازه و خیس خیس* ، رنگی و طرحی و حقیقتی نو می نشاند
هر کدام یکجور، جورواجور
روز از نو روزی از نو

خدا می داند قطر این بوم در گذر ایام، چقدر ضخیم شده است
به اندازه ده بندانگشت و بلکه بیشتر، به ضخامت زمان و به وسعت تاریخ...
در لابلای این بوم ضخیم، چه زندگی هایی که خفته اند

کار این نقاش ، به تناسخ می ماند

اصلا خود آن است.

مگر یک انسان و یک نفس، چقدر تاب زیستن در این همه نقش های گوناگون را دارد

ولی میدانید چه چیز باعث می شود دوام بیاورد؟
آری،
آن رنگ سفید فراموشی که بر زندگی پیشین کشیده می شود

همچون لوح سپید فطرت یک نوزاد

ماجراها فراموش نمی شوند
بلکه زیر لایه های زمان دفن میشوند
اما این مردن و دوباره زنده شدن نیست ،تنها زیر لایه های ستبر زمین و زمان ، پنهان شدن است

باشد که روییدنی دوباره در میان باشد.

اما دل این دو را ، زمین و زمان، که بشکافی، بیشمار ماجراهای پنهان را خواهی دید،

توگویی مجسمه هایی جان دار که سرد و خاموش، نگاهت می کنند.

درست مانند حلقه های نهفته در قلب یک درخت

که حقیقت آن کهن بوم را فریاد می زنند.

سوسن چراغچی

15 آذر 1403

* متد نقاشی خیس روی خیس یا آلا پریما (ایتالیایی، به معنی در اولین تلاش )، نقاشی مستقیم یا کودتای au premier ، یک تکنیک نقاشی است که در آن لایه‌هایی از رنگ مرطوب روی لایه‌هایی از رنگ مرطوب پیشین اعمال می‌شود. این تکنیک که بیشتر در رنگ‌آمیزی استفاده می‌شود، نیاز به روش سریع کار دارد، زیرا کار باید قبل از خشک شدن اولین لایه‌ها تمام شود.