من فقط می خواهم زندگی کنم

اگر یک کورد با غیرت باشید و همیشه حقوق و ملیت کورد برای شما مهم بوده باشد و در بحث ها زیاد شرکت کرده باشید ، جمله {من فقط می خواهم زندگی کنم } را زیاد شنیداید.

جمله ای که در نگاه اول بسیار منطقی به نظر می رسد .

اما جالب اینجاست به چه قیمت ؟ به چه قیمتی و در چه وضعیتی می خواهی فقط زندگی کنی؟

به قیمت نابودی زبان و فرهنگ خودت ؟

در مباحث مهندسی اجتماعی چندین روش برای کنترل جوامع استعماری وجود دارد

1-روش افکار بردگی :

در این روش حکام یا جامعه قالب طوری مدیریت می کند که جامعه هدف نمی تواند افکار آزادی طلب یا افکار باز داشته باشد . به این منظور این جامعه هدف همیشه فکر می کند باید مطیع دستورات جامعه قالب باشد .

مثال :

اکثر مردم کورد در چهار قسمت مناطق استعماری کوردستان ، فکر می کنند که هیچ وقت نمی توانند بیشتر از یک تورک یا فارس یا عرب بدانند . و این نتیجه سال ها برنامه ریزی این جوامع فاشیست بوده است . و اکثر این مردم حکومت یکپارچه کوردستان را دور از واقعیت می دانند . و به نظر من دلیل اصلی این موضوع بی کفایتی احزاب آزادی خواه قبل و حال کوردستان بوده است.

2- روش اقلیت ، جامعه هدف با روش های دمکراتیک و مردمی و طبق قوانین حقوق ملیتی طوری نمایش داده می شود که این جامعه بسیار کم جمعیت و دارای سواد سیاسی کم می باشد.

مثال :

برگزاری رفراندم یا رای گیری نمایندگان استان ها و شهر ها : در این روش همه کارهای اجرای و عملیاتی به طور کل نمایشی بوده و فقط ظاهری است . و جامعه قالب با ارایه ارقام کم از مناطق جامعه هدف باعث کم دیده شدن جامعه هدف می شود.

3-روش بعدی روش هست به نام ترس :

رعب و وحشت یکی از مهم ترین روش های مهندسی اجتماعی برای کنترل و زیر دست گرفتن یک جامعه است . در این روش تمام افرادی که ادعای آزادی یا حقوق ملیتی کنند به صورت کاملا وحشیانه و با شکنجه در انظار عمومی مانند اعدام ، کشته می شوند .

این روش دو مزیت دارد : اولی این که افراد ترسو از ترس جان خود هیچ وقت دنبال حق و حقوق اجتماعی نخواهد آمد .

دوم – خانواده ها از ترس از دست دادن فرزندان خود در خانواده سانسور ذهنیتی ایجاد می کنند .

4- خرید و استخدام افراد نظامی از خود جامعه هدف(جاش)

در این روش حکومت یا جامعه قالب با استخدام نفرات نظامی و دادن تسهیلات معیشتی و مالی از جامعه هدف به صورت کاملا سری جاسوسی می کند . و خیلی راحت می تواند مجامع و اتحادیات آزادی خواه و سیاسی را رصد و نابود کند. با این کار خطرات احتمالی شورش را خنثی می کند.

توجه : اکثر احزاب و اتحادیات آزادی خواه نمایشی بود و آگاهانه ایجاد می شود تا افکار جامعه هدف محدود به آن شود . و راه آزادی را در آن ببینند ولی دریغ از آن که خود این احزاب دست نشانده همین جوامع غالب می باشند.

در مقاله بعدی راه های مقابله با این روش ها را می نویسم .

ادامه دارد ...........