هدف اصلی از ایجاد بیت کوین، امکان نقل و انتقال مالی بدون اینکه واسطه ای از جمله بانک ها یا دولت وجود داشته باشد و همچنین بوجود آوردن قدرت گردش مالی بوسیله ی مردم است. در شبکه ی بیت کوین، بانک مرکزی وجود ندارد. به جای آن یک سیستم قرعه کشی همانند لاتاری وجود دارد که توسط نرم افزار کنترل می شود. در واقع کسانیکه به دنبال این سکه ها هستند در آن شرکت می کنند و سریع ترین کامپیوتر، بیشترین پول را خواهد برد و سایر کامپیوترها نیز به نسبت سرعت خود، سهمی دارند.
فرآیند تولید بین کوین به bitcoin mining معروف است که با سخت افزار های asic (اسیک) که مخصوص استخراج بیت کوین هستند، انجام می شود. برخلاف بالا بودن قدرت محاسباتی سخت افزارها، همچنان قدرت محاسباتی بیشتری برای استخراج نیاز است. به همین دلیل باید به صورت مشارکتی استخراج انجام دهند و این مهم با استفاده از استخرهای ماینینگ حاصل می شود.
طراحی نرم افزاری که بیت کوین تولید می کند، به صورتی است که تولید این پول با گذشت زمان، کندتر می شود و به دنبال افزایش تعداد مشتری نمی توان بر سرعت تولید آن تاثیر گذاشت.
روند تشویقی جایزه ها از ابتدای بوجود آمدن به این شکل است که هر چهار سال یکبار، مبلغ آن، نصف می شود. همین مکانیزم حجم بیت کوین را طی سال های آتی، ثابت نگه می دارد،. همین سیاست عرضه بیت کوین به معنی آن است که گسترش دهندگان بیت کوین به کنترل حجم نقدینگی معتقدند و با انتشار مروری آن مانع از تورم بیت کوین در بازارهای آینده می شوند.
ساتوشی ناکاموتو (منتشرکننده ی بیت کوین) طی مقاله ای که در سال 2011 آن را در اینترنت منتشر کرد، بیان این سیاست را در قبال سیاست های بانک مرکزی دانست. و بیان کرد مشکل اصلی بانک های مرکزی سنتی، این است که از کاهش ارزش پول و گسترش آن در میان مردم می ترسند و از این رو بارها دچار ورشکستگی شده اند.
