بازبینی تاریخچه سینمای کره

درباره صنعت فیلم کره جنوبی و عدم پیشرفت آن در دوره های مختلف همین بس که به دلیل وجود سیاست و قوانین خاص در کشور کره همیشه نوعی بی ثباتی سیاسی و اجتماعی بر افکار عمومی مردم وجود داشته است. طبقه کارگر در این جامعه درگیر بیشترین آسیب های روانی و اجتماعی و اختلاف طبقاتی زیادی در این کشور حاکم بود. سینمای کره نیز تحت این تاثیرات قرار گرفته و آثاری که در آن ساخته و به نمایش گذاشته می‌شدند اختلاف طبقاتی و انتقام را به خوبی نشان میدادند.

در سال ۱۹۵٠ چیزی حدود پنج سال پس از جنگ جهانی دوم، جنگی بین دو بخش کره اتفاق افتاد که نتیجه آن تقسیم کره به دو کشور شمالی و جنوبی بود. در واقع در این دوران سخت چهارده فیلم ساخته شد که با تقسیم کشور به دو بخش مجزا از هم، به فراموشی سپرده شدند.

با گذشت سالها از عواقب جنگ و همچنین با ورود به دهه‌ی پنجاه سینمای کره جان دوباره‌ای گرفت. در این دوران‌ که از دهه‌ی پنجاه تا هفتاد ادامه داشت با حمایت‌ دولت و چند کشور خارجی تولید فیلم‌ از سر گرفته شد.

دوره طلایی سینمایی کره در همین زمان شکل گرفت و از لحاظ سبک به نوعی سینمای ژاپن را الگوی خود قرار داده بود. از نمونه‌های درخشان این سبک میتوان به فیلم "خدمتکار" اثر کیم‌کی‌یانگ اشاره کرد. این فیلم به خوبی توانست نظر منتقدین را به خود جلب کند.

فیلم ساز برجسته دیگر یوهیون‌موک بود که افکاری روشن‌فکرانه داشت. او شاهکاری به نام اوبالتان را خلق کرد که بین مخاطبان و منتقدان مورد توجه قرار گرفت.

یوهیون‌موک از نئورئالیسم ایتالیایی الهام گرفت و مسیر تازه‌ای را رقم زد. در کره جنوبی این سبک فیلمسازی زیاد مورد توجه نبود اما کم کم فیلمسازان دیگری با پیروی از این سبک توانستند آثار جذابی را خلق کنند.

موج نوی سینمای کره

از سال ۱۹۹۰ صنعت فیلم کره جنوبی وارد عرصه شکوفایی و ابتکار شد و آثار سینمایی با بودجه‌های سنگین ساخته شدند. آثار شاخص بسیاری در این دوران خلق شده و توانستند با عبور از مرزها، سفیر فرهنگی کشور کره شوند. با نفوذ این فیلم ها به اروپا و آمریکا مردم این جوامع با داستانها و فرهنگ کشور کره آشنا شدند.

ایستادگی در برابر ظلم و مقاومت در برابر سیاست های استعماری، خشونت و مسائل اجتماعی، از جمله ویژگی‌های منحصر به فرد موج نو در سینمای کره بود.

تا پیش از دهه 90 سانسورهای شدیدی روی کلیه آثار سینمایی و حتی فرهنگی اعمال می‌شد به طوریکه آثاری که به سیاست‌ حاکم وفادار نبودند مورد سانسور شدید قرار گرفته و بسیاری از کارگردانان و نویسندگان راهی زندان شدند!

این اتفاقات سرلوحه اندیشه توام با خشونت در آثار کارگردانان در سال‌های بعد شد. اما با ورود به دنیای جدید و موج نوی سینمای کره، این سانسورها برداشته شدند. اکران فیلم های خارجی آزاد شد و این تغییرات ناگهانی پس از سال‌ها خفقان‌ بسیار ملموس بود.

از سال 1995 موج صنعتی شدن سینمای کره آغاز شد و توزیع‌کنندگان داخلی شروع به توزیع مستقیم فیلم در سراسر کشور کردندو نکته جالب اینکه شرکت‌های بزرگ مانند سامسونگ، به صنعت ساخت فیلم وارد شدند.

به این ترتیب از سال 2000 میلادی، بعد از لغو سانسور و ورود به رقابت آزاد در بازار موفقیت کره در صنعت فیلمسازی افزایش پیدا کرد به طوریکه در حال حاضر سهم سینمای کره در گیشه بیش از 50 درصد است. رشد این صنعت در کره به گونه‌ای شده که صادرات به بازارهای خارج از کشور به طور چشمگیری در حال افزایش است. سینمای کره جنوبی در حال حاضر قدرتمندترین سینمای آسیا در عرصه‌های جهانی است.

قدرت روزافزون سینمای کره

فیلمسازان کره‌ای که در حال حاضر آثار نو و درخشانی را ارائه می‌دهند، نسلی هستند از فیلمسازان شرقی هستند که با وجود تحصیل در ژانر فیلم‌های غربی، به خوبی سنت های قدیمی را در ذات خود حفظ کرده‌اند. این افراد با حداقل بودجه فیلم‌های ارزشمند، جالب و با روایتی پیچیده را خلق می‌کنند.

آنها با هوشمندی تمام ژانرهای مختلف را درهم می‌آمیزند و ذهن مخاطب را به چالش دعوت می‌کنند. به نمونه های موفقی مانند بازی مرکب (Squid game) که با همکاری نتفلیکس ساخته شده میتوان اشاره کرد. تا چندی پیش به پربیننده ترین سریال تاریخ کره تبدیل شد.

سریال های کره ای نیز از این قافله عقب نمانده و در حال فتح شبکه های تلویزیونی مطرح هستند. یکی از این سریال ها که در حال نمایش است سریال All of Us Are Dead یا همه ما مرده‌ایم است که تنها یک روز پس از انتشار، در صدر پربیننده‌ترین سریال‌های نتفلیکس قرار گرفت.

صنعت فیلم کره جنوبی پس از کسب موفقیت سریال‌هایی مانند شادی (Happiness) و پادشاهی (Kingdom) در ژانر آخرالزمانی و حمله زامبی‌ها، این بار با این سریال جدید خودنمایی کرد. این سریال توجه مخاطبان را در سرتاسر جهان به خود جلب کرد. سریال کره ای همه ما مرده ایم، از وبتونی معروف به اسم Now At Our School اقتباس شده است.

این سریال در 12 قسمت یک ساعتی به کارگردانی لی جه گیو و نویسندگی چون سونگ ایل ساخته شده ‌است.

جمع بندی

با توجه به رشد صنعت فیلم کره جنوبی گمان میرود که سال 2022 سالی پربار و پر از خبرهای جدید از این کشور همراه با نمایش و اکران فیلم‌ها و سریال‌های کره‌ای جدید خواهد بود.