وقتی برای اولین بار تصمیم گرفتم که واردات از چین رو امتحان کنم، کلی سوال توی ذهنم بود. اصلاً باید از کجا شروع میکردم؟ چطوری میشد تأمینکنندهی قابل اعتمادی پیدا کرد؟ هزینهها چقدر میشد؟ و مهمتر از همه، چطور مطمئن میشدم که کالایی که به دستم میرسه، همون چیزی هست که سفارش دادم؟
همه میگن اولین قدم اینه که محصول درستی رو انتخاب کنی، ولی خب این یعنی چی؟ از تجربهی خودم بگم که باید به سه تا نکته دقت کنی:
من اول فکر میکردم پیدا کردن یه تولیدکننده یا تأمینکننده چینی کار سادهایه، ولی وقتی توی سایتهای مختلف مثل علیبابا گشتم، دیدم که چقدر گزینههای مختلف وجود داره و بعضیهاشون ممکنه کلاهبردار باشن. چند تا نکته که به کارم اومد:
یه چیزی که خیلی مهمه اینه که شرایط قرارداد رو مشخص کنی. بعضی تأمینکنندهها وقتی ببینن تازهکاری، ممکنه شرایطی پیشنهاد بدن که در نهایت به ضررت بشه. چیزهایی که باید روشون تاکید کنی:
یکی از سختترین مراحل برای من، ترخیص کالا بود. فکر میکردم فقط باید پول گمرک رو بدم و تموم، ولی دیدم کلی مدارک و پروسه داره. پیشنهاد من اینه که از قبل اطلاعات دقیق در مورد تعرفهها و مدارک موردنیاز رو بگیری تا دچار تأخیر نشی.
حملونقل یکی از بخشهایی بود که من رو حسابی غافلگیر کرد. هزینهی ارسال کالا از چین به ایران بسته به روش حملونقل (هوایی، دریایی، زمینی) متفاوته. بعضی وقتها ممکنه ارسال دریایی ارزونتر باشه ولی زمان بیشتری ببره. پیشنهاد میکنم قبل از تصمیمگیری، چند روش مختلف رو مقایسه کنی.
وقتی اولین باری که واردات کردم، چند تا اشتباه انجام دادم که دوست ندارم کسی دیگه هم تجربه کنه:
جمعبندی
اگه میخوای واردات از چین رو امتحان کنی، حتماً اول تحقیقاتت رو کامل انجام بده، قیمتها رو مقایسه کن و دنبال راههایی باش که ریسک کار رو کم کنه. تجربههای هر کسی متفاوته، ولی چیزی که واضحه اینه که با برنامهریزی و دقت، این کار میتونه یه فرصت عالی باشه.
