فرض کنید شما فردی با تست کووید19 مثبت تشخیص داده شده اید. کارشناسان سلامت به منظور ردیابی مبتلایان احتمالی دیگر، از شما می‌خواهند هویت افرادی که در چند روز گذشته با شما در تماس نزدیک بوده‌اند را گزارش دهید. واضح است که در ابتدا اعضای خانواده و دوستان نزدیکتان به ذهن شما می‌آیند. اما سایر افراد غریبه ای که در 14 روز گذشته به اشکال مختلف با شما در ارتباط بوده اند چطور؟ آنها را که نمی‌شناسید.
در همین راستا گروهی از محققین دانشگاه MIT به همراه متخصصینی از سایر مراکز تحقیقاتی، در حال توسعه سامانه‌ای برای ردیابی زنجیره تماس‌های انسانی با حفظ امنیت مشخصات افراد، به منظور تشخیص مبتلایان به بیماری کووید19 هستند. این سامانه بر مبنای سیگنال‌های کوتاه برد بلوتوث که از گوشی‌های هوشمند افراد منتشر می‌شود، کار می‌کند. این سیگنال‌ها که نماینده زنجیره ای از اعداد هستند توسط این سامانه تبدیل به نویزهای صوتی ویژه‌ای می شوند که توسط سایر گوشی های هوشمندی که در نزدیکی قرار داشته باشند، قابل دریافت می‌باشند. هر گوشی بطور مداوم سیگنال‌های به گوشی‌های دیگر ارسال یا از گوشی‌های دیگر دریافت و ذخیره می‌کند.
در صورتی که تست فردی مثبت باشد، آن فرد با گزارش نویزهای دریافتی گوشی همراه خود به یک بانک اطلاعاتی که به همین منظور ایجاد شده، میتواند سایر افراد را از این واقعیت که آیا با او در تماس بوده‌اند آگاه کند. کافی است هر فرد نویزهای موجود در این بانک اطلاعاتی را با نویزهای دریافتی توسط گوشی همراه خود مقایسه کنند. در صورت وجود هر گونه تشابه، سامانه با ارسال یک پیام افراد را از اینکه در معرض ویروس قرار داشته‌اند مطلع می‌کند. این پیام همچنین شامل توصیه‌های بهداشتی لازم برای اقدامات مراقبتی بعدی فرد است.
لازم به ذکر است که تمام این فرایندها با حفظ امنیت اطلاعات و مشخصات کلیه افراد صورت می‌گیرد چه آنهایی که تست آنها مثبت گزارش شده و چه آنهایی که توسط این سامانه به عنوان مبتلایان احتمالی تشخیص داده می شوند.
این سامانه که توسط تیمی از دانشگاه ام آی تی در دست طراحی است، قرار است از طریق اپلیکیشن ویژه‌ای در دسترس عموم قرار گیرد. طراحی این سامانه جدید بسیار کارآمدتر از سایر روش‌هایی است که برای ردیابی افرادی که با بیماران در تماس بوده‌اند، تاکنون به مورد استفاده قرار گرفته است.
سنسورهای بلوتوث کارکردهای بی‌شماری در عصر اینترنت اشیاء دارند. بویژه که امروزه تقریباً تمامی تلفن‌های همراه هوشمند دارای فرستنده و گیرنده نسل جدید این سنسورها تحت عنوان بلوتوث‌های هوشمند یا کم مصرف BLE هستند. به زبان ساده این سنسورها، سیگنال‌های مشخصی را ارسال می‌کنند که توسط سنسورهای دیگر دریافت و به آنها پاسخ داده می‌شود. از جمله ساده‌ترین و رایج‌ترین کاربردهای آنها بازکردن خودکار درب‌های پارکینگ‌ها به محض نزدیک شدن گوشی ( معمولاْ تا ۱۰ متر) به آنها است
اما با توجه به اینکه تلفن‌های می‌توانند به یکدیگر نیز سیگنال‌های بلوتوث را ارسال یا از آنها نیز سیگنا‌های دریافت کنند، کاربردهای بی‌شمار دیگر برای آنها متصور است. از جمله از سیگنال‌های بلوتوث گوشی‌های هوشمند می‌توان به طور خودکار و با حفظ امنیت اطلاعات افراد، زنجیره ارتباطات آنها با سایر کاربران را به منظور بررسی احتمال ابتلا به بیماری کووید 19، بررسی نمود.
