بگذارید از اینجا شروع کنم من متولدسال65 هستم ودردهه هفتاد به مدرسه رفتم ادبیات دهه ما با ادبیات الان دانش اموزان بسیار زمین تا آسمان فرق کرده . ادبیات ما دهه شصت وهفتادی ها دغدغه ما درس خواندن و کسب اطلاع ودانش درباره همه چیز بود اما دانش آموزان امروز به نظرم چندان دغدغه ای ندارند البته شاید من این طور فکر می کنم اگر این طور نیست لطفا بنده را همه ببخشند اینکه ما دردهه هفتاد یاهمان دهه شصت خیلی خودمان را به آرزوهایمان نزدیک می دانستیم ولی دانش آموزان امروزی انگارخودشان را دور از آرزوهایشون می بینند نسل دهه هفتاد یا دهه شصت به نظرم نسل کتاب خوان تری نسبت به الان بود الان که کتابها درقفسه کتابخانه ها خاک می خورد اکثردانش آموزان محو این فضای مجازی شده اند ولی ما آن موقع کتابها را برای مطالعه کرایه می کردیم وآرزو داشتیم درمحل زندگیمان یک کتابخانه ساخته شود کتابها را رایگان برای مطالعه به ما امانت بدهد ووقتی یک کتاب جدید درپشت ویترین یک کتابفروشی یا لوازم التحریری می دیدیم همیشه آرزو می کردیم روزی بتوانیم اون کتاب را بخریم وبخوانیم یا حداقل امانت بگیریم امیدوارم روزی دانش اموزان الان دغدغه دانش اموزی زمان ما یعنی دوست داشتن مدرسه. دوست داشتن معلم.مطالعه وکلی دغدغه دیگررا داشته باشند ومثل دانش اموزی آن زمان دهه هفتادی ها عاشق مطالعه باشند دانش اموزان عزیزم 13 آبان روز دانش آموز برهمه شما مبارک وفرخنده باد
منبع عکس:https://tabnakjavan.com/fa/news/9543/تصاویر-نوستالژی-از-مدارس-ایران-در-دهه-۷۰
