خواندن ۷ دقیقه·۷ ماه پیش

بررسی آواتار: آخرین بادافزار | انطباق خیره کننده قلب اصلی را با وجود مشکلات تسخیر می کند

پس از انتشارات اخیر مانند One Piece و Yu Yu Hakusho، جدیدترین اقتباس لایو اکشن نتفلیکس از یک مجموعه انیمیشن محبوب، سریال آواتار آخرین بادافزار Avatar: The Last Airbender، از همان ابتدا به بینندگان نشان می دهد که این نمایش خانواده پسندی نخواهد بود که هزاره ها از آن به یاد دارند. جوانی آنها سری جدید برداشتی صمیمانه از یک نمایش کلاسیک است، اما یک اقتباس یک به یک نیست و نباید باشد.

دو خالق سریال موفق نیکلودئون، مایکل دانته دی مارتینو و برایان کونیتزکو، پیش از ترک این سریال به دلیل اختلافات خلاقانه، دو سال روی این محصول نتفلیکس کار کردند. طرفداران به سرعت نگران شدند که این خبر بدی را برای اقتباس به همراه داشته باشد. اما آلبرت کیم، مجری برنامه، به‌عنوان یک تحسین‌کننده مشتاق سریال اصلی، می‌دانست که سریال بسیار تحسین‌شده باید درست انجام شود، یا اصلاً ارزش انجام آن را ندارد - و موفق شد.

این انیمیشن که در سال 2005 ساخته شده است، در یک دنیای فانتزی متشکل از چهار ملت می گذرد: ملت آتش، پادشاهی زمین، قبایل آب، و عشایر هوا. هر کشور اعضایی دارد که می توانند عنصر مربوطه خود را کنترل کنند. و متعادل کننده این جهان آواتار است، موجودی فوق العاده قدرتمند که می تواند هر چهار عنصر را مهار کند و با جهان ارواح ارتباط دارد.

آنگ 12 ساله تجسم فعلی آواتار در این دنیا و قهرمان نمایش است. او یک عشایر هوایی است که با فهمیدن آواتار بعدی او فرار می کند و به مدت 100 سال در یخ منجمد می شود. وقتی از خواب بیدار می شود، متوجه می شود که عشایر هوایی یک قرن پیش از بین رفته اند و جهان در حال جنگ با ملت آتش است. Aang به همراه دو دوست خود، Sokka و Katara، باید یاد بگیرند که چگونه هر چهار عنصر و حالت آواتار را کنترل کنند، بنابراین او می تواند Fire Lord Ozai را شکست دهد و تعادل را به جهان بازگرداند.

خم شدن به درستی انجام شد، در محیطی تاریک تر و بالغ تر

سریال انیمیشنی مانند Avatar: The Last Airbender (ATLA)، با 20 قسمت کوتاه ماجراجویی هفته در فصل اول، هرگز قرار نبود با یک نمایش عمیق تنها در هشت قسمت مانند این بدون تغییرات بزرگ اقتباس شود. ساختار روایی و در بیشتر موارد، این تغییرات یا ضروری بودند، یا حتی داستان را بهبود بخشیدند، مانند منشاء سربازان زوکو. این تغییرات ممکن است برای برخی از طرفداران آزاردهنده باشد، اما با کنار گذاشتن هر انتظاری، نمایش به عنوان بازگویی خودش می درخشد.

علی‌رغم برخی نمایش‌های بی‌هدف، Avatar: The Last Airbender به خوبی با نبردی بی‌رحمانه بین خم‌کننده‌های زمین در برابر آتش‌خم‌کننده‌ها شروع می‌شود و فوراً نشان می‌دهد که این یک نسخه بالغ‌تر از انیمیشن اصلی است. این تبدیل به صحنه ای با Aang می شود که نشان می دهد Air Nomads قبل از نابودی خود چگونه بودند، که تصمیمی درخشان بود که سرنوشت نهایی آنها را احساساتی تر کرد. سبک سریال برای جذب طرفداران بازی تاج و تخت ساخته شده است، که یک مسیر جالب برای اقتباس از یک نمایش کودکانه است - اما هزاره هایی که با ATLA بزرگ شده اند احتمالاً به کاوش بالغ تر در زمینه های تاریک علاقه مند خواهند شد.

یکی از بهترین تصمیمات این اقتباس در اوایل اتفاق افتاد، زمانی که آنها انتقادات به فیلم M. Night Shyamalan را جدی گرفتند و مطمئن شدند که بازیگران آسیایی و بومی را برای این نقش ها استخدام می کنند که حتی سریال اصلی نیز به اندازه کافی از عهده آن بر نیامد. جالب اینجاست که هم بهترین و هم بدترین قسمت این نمایش بیش از هر چیز دیگری در بازیگری است.

آنتاگونیست‌ها تقریباً در همه صحنه‌ها نمایش را می‌دزدند، که چیز بدی نیست – یک سریال در نهایت به خوبی شخصیت منفی خود است، و دانیل دای کیم در نقش ارباب آتش اوزای بسیار ترسناک است. این اقتباس باید چند چیز دیگر را برای موفقیت به همراه داشت و رابطه بین زوکو و آیرو یکی از آنها بود. پویایی آن‌ها نه تنها یکی از بهترین بخش‌های نمایش اصلی بود، بلکه راه را برای آنچه یکی از بهترین آرک‌های رستگاری تلویزیونی در تمام دوران تلقی می‌شود هموار کرد.

خوشبختانه دالاس لیو در نقش زوکو کاملاً درخشان است. خشم و آسیب‌پذیری زیربنایی او به خوبی چیزی را نشان می‌دهد که شاهزاده زخمی را بسیار دوست‌داشتنی کرده است، حتی زمانی که به‌عنوان آنتاگونیست اصلی اولین آرک این مجموعه خدمت می‌کند. او به خوبی با پل سون هیونگ لی جفت می شود، که عمق گرمی را به آیرو، عموی دانا و مربی زوکو می آورد. آیرو چند صحنه عالی می گیرد که هم تراژدی شخصی و هم گذشته خونین او به عنوان یک ژنرال بدنام جنگ را بررسی می کند.

شرورها نمایش را از بازیگران کمتر باتجربه می دزدند

با در نظر گرفتن سه گانه اصلی، ایان اوسلی در نقش سوکای خوش قلب، کار تحسین برانگیزی انجام می دهد، که جذاب است، البته نه به اندازه شخصیت اصلی احمقانه. لحظاتی طنز به او داده می شود، و در حالی که تعدادی از آنها خوب به نظر نمی رسند، برخی دیگر به طرز لذت بخشی خنده دار هستند. اما با پیشرفت نمایش، مشخص می‌شود که برخی از بازیگران جوان‌تر نمی‌توانند خواسته‌های احساسی را که بسیاری از صحنه‌ها از آن‌ها می‌خواهند، برآورده کنند.

گوردون کورمیر با دیالوگ و احساسات Aang مبارزه می‌کند، اگرچه او در جنبه فیزیکی نقش عالی است و به عنوان یک هواساز چابک کاملاً قابل باور است. کیاونتیو، هنرپیشه ملل اول، مخصوصاً با بازی در نقش کاتارا، چوبی است، اما خم شدن آب او روان و برازنده است، و در نیمه دوم نمایش، راحت‌تر در شخصیت خود جای می‌گیرد.

تقصیر تماماً بازیگران جوان نیست که بی تجربه هستند. برخی از خطوطی که به آنها داده می شود ضعیف نوشته شده اند و نمایش به طور کلی از بیان بیش از حد و عدم نمایش کافی رنج می برد. به عنوان مثال، به ما گفته می شود که آنگ با مردم عالی است، نه اینکه از طریق خود صحنه ها نشان داده شود. کاتارا نیز به خوبی نوشته نشده است - به نظر می رسد روح آتشین شخصیت اصلی در دیالوگ های ملایم تر او در اینجا گم شده است. آنها فقط نمی توانند با شرورهای صحنه دزد نمایش رقابت کنند.

با این حال، این ایرادات کیفیت را خیلی پایین نمی آورند، و در پایان، همه چیز منسجم به نظر می رسد. در حوالی اپیزود چهار یا پنج، واقعاً شبیه سریال های قدیمی انیمیشن می شود، و پایان نمایش چیزی کم از حماسی ندارد. مخاطرات بالا هستند، ارزش تولید بسیار زیاد است، و CGI به وضوح برای پایان ذخیره شد. فیلمبرداری زیبا است، با انتخاب های رنگ آمیزی مخصوصاً در قسمت آخر. این اقتباس هدف بالایی داشت. این بدون ایراد نیست، اما آن‌ها کافی نیستند تا آن را برای طرفداران و تازه واردان چیزی کمتر از یک ساعت جذاب و دلگرم کنند.

دانلود سریال دانلود سریال آواتار آخرین بادافزار Avatar The Last Airbender دانلود سریال آواتار دانلود سریال جدید

سینما نیوز

شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید