Prime Video's The Boys همچنان به یافتن راه‌هایی برای پیشرفت بیشتر در مورد آنچه که در وهله اول آن را به چنین موفقیتی رسانده است - یعنی غرغر بیش از حد، طنز عجیب و غریب، و نقدهای اجتماعی به موقع. با این حال، نظرات اخیر اریک کریپکه در مورد طول عمر نمایش این سوال را ایجاد می کند: چقدر زیاد است؟ تفسیر ممکن است به موقع تر از همیشه باشد، و هولندر (آنتونی استار) به دلیل قتل علنی خود محاکمه می شود. اما در حالی که در فصل اخیر کمبودی برای نقد وجود ندارد، داستان بزرگتر در نهایت کم کم رو به اتمام است.
ما تا به حال سه فصل آن را تقریباً به همین شکل مشاهده کرده‌ایم: هیو (جک کوید) و بیلی بوچر (کارل اوربان) تیم شیطانی ناسازگار، پسران عنوان‌دار، به دنبال مک‌گافین برای کشتن هوملندر، درگیری با مگا‌های شیطانی هستند. شرکت Vought، کمی با یکدیگر درگیر می شوند و سپس در انجام ماموریت خود شکست می خورند. به همان اندازه که این سواری اغلب سرگرم کننده است، بارها و بارها همان سواری است. یک ماجراجویی فرمولی که بارها و بارها به همان ارتفاعات پرواز می کند و تنها برای فرود آمدن و اذیت کردن همان عروج در فصل بعد.
این بدان معنا نیست که آچارهایی که در داخل پرتاب می شوند ضروری، مفید یا قابل قدردانی نیستند - به ویژه آچارهایی مانند سوپرنچرال و کریپک، جفری دین مورگان. این فقط برای حفظ مسئله واضحی که سریال را آزار می دهد کافی نیست: تا چه زمانی Homelander می تواند فصل به فصل یک تهدید قابل دوام باقی بماند بدون اینکه ارسال شود، به خصوص که کمیک ها چنین نقطه پایانی واضحی دارند؟ البته طول سریال کاملاً به استودیو و مجری برنامه بستگی دارد، اما بیایید به Homelander یک آرک پنج فصلی بدهیم و در صورت تمدید سریال به سراغ چیزهای بزرگتر و بهتر برویم (پسر سرباز جنسن آکلز، کسی؟) برای قسط ششم
The Seven در فصل 4 "The Boys" بی‌هدف‌تر از همیشه است
در فصل 4 پسران، برخی از اضافه‌های Supe به شکل Sister Sage (سوزان هیوارد) و Firecracker (Valorie Curry)، که هر دو ورودی‌های به یاد ماندنی به Seven هستند، همه چیز را به هم می‌زند. در حالی که Firecracker افراطی راست آلت از پلتفرم رسانه اجتماعی خود برای برانگیختن نفرت علیه استارلایت (ارین موریارتی) و حامیانش استفاده می‌کند، خواهر سیج، باهوش‌ترین فرد روی کره زمین، تاکتیک‌های مخفیانه‌تری را ترجیح می‌دهد و رشته‌های هر کسی و همه (از جمله Homelander) را می‌کشد. برای ایجاد هرج و مرج از برج Vought. عقلی در سطح رید ریچاردز که برای چیزی جز هرج و مرج استفاده نمی شود، فکر ترسناکی است، اما با تصویر عجیب هیوارد متعادل می شود، که تماشای آن لذت بخش است.
گنجاندن مقداری خون جدید در تیم اجازه می دهد تا برخی از زوج های جایگزین و جذاب بازی کنند. A-Train (Jessie T. Usher) پس از دخالت در فلج کردن برادرش، Nathan (Christian Keyes) در فصل گذشته، شروع به تغییر ایدئولوژی های خود می کند و متحدی بعید در برج Vought پیدا می کند که به یکی از برجسته های این فصل تبدیل می شود. The Deep (Chace Crawford) که بیشتر از همیشه گذشته است، فصل 4 را با یک بلک نوآر جدید و بهبودیافته (با بازی ناتان میچل) سپری می کند - یک تازه کار مرموز که در طی مراحلی غیرقابل توضیح انتخاب شده و ظاهراً هرگز آموزش ندیده است. تفاوت های ظریف موقعیت این دو به‌عنوان یادآوری می‌کنند که Seven (و به طور کلی سوپ‌ها) چقدر می‌توانند بی‌کفایت باشند – به‌خصوص زمانی که آنها تا حد زیادی در سطح هوملندر هستند، برای بیرون آوردن آنها به یک کوکتل ملین به اندازه یک کاسه ماهی نیاز است.
تنها چیزی که ترسناک‌تر از بی‌توجهی به هوملندر است، این است که هوملندر فرزندانی را تربیت می‌کند که حتی کمتر از او به انسانیت توجه داشته باشد. نقطه عطف جالب فصل به تربیت رایان (کامرون کروتی) بستگی دارد - اینکه آیا او در برابر شر مست کننده قدرت تسلیم خواهد شد یا اینکه تأثیر انسانی مادرش هنوز بر شخصیت او غالب است. این یک نبرد طبیعت در مقابل پرورش است که آینده سریال را مشخص خواهد کرد. در حالی که این موضوع می‌توانست نادیده گرفته شود، اما طناب کشی متقاعدکننده کروتی، خط داستانی قانع‌کننده‌ای ایجاد می‌کند که باعث می‌شود در طول فصل حدس بزنید.
همه در The Boys یک داستان انفرادی عالی در فصل 4 دریافت می کنند
شیمی بین پسران به راحتی یکی از بزرگترین نقاط قوت سریال است. اگرچه این گروه می تواند به اندازه سوپ هایی که به دنبال انتقام از آنها هستند بد باشد، فراموش کردن این موضوع در میان رفاقت آنها اغلب آسان است. آنها یک خانواده آشفته و آشفته هستند، اما با این وجود یک خانواده هستند. با این حال، فصل 4 پسران قهرمانان را به سفرهای رشد فردی می فرستد و به آنها فرصتی حیاتی می دهد تا جدا از تأثیر گروه بزرگتر رشد کنند.
در حالی که این یک انحراف از M.O معمولی است، اما قدرت برخی از سفرها کاستی های دیگران را بسیار آشکارتر می کند. مسائل خانوادگی هیو، که به ناچار پدرش، هیو کمپبل پدر (سایمون پگ) را درگیر می‌کند، به‌طور خودکار یکی از بهترین داستان‌های داستانی است، فقط به این دلیل که پگ همیشه ارائه می‌دهد. ارتباط عمیق بین هیو و پدرش همچنان یکی از بهترین‌های سریال است و در این فصل به عمق دلخراشی می‌رسد. Laz Alonso's Mother’s Milk گوینده احساسی این تیم است که به دلیل کاهش سریع Temp V توسط Butcher کنترل The Boys را در دست گرفته است. بدیهی است که او کفش های بزرگی برای پر کردن دارد، و فصل را با موفقیت ها و شکست های خود می گذراند و دائماً به این فکر می کند که آیا برای ایمن نگه داشتن تیم چه چیزی لازم است (یا حتی بدتر از آن، تماس های سخت را فقط باچر انجام دهد).
کیمیکو (کارن فوکاهارا) و فرنچی (تومر کاپون) در طول فصل 4 در رابطه خود پیشرفت می‌کنند، اما قدم‌هایی که این زوج برای رسیدن به آنجا باید بردارند احساس می‌کنند برای این هدف مجبور هستند. تلاش کیمیکو برای دور شدن از آسیب های گذشته اش برای شخصیت او بسیار مهم است، با این حال تقریباً به عنوان مانعی برای پیشرفت او با فرنچی تلقی می شود. به طور مشابه، گذشته جنایی بی‌نظیر فرانسی – که برای سه فصل به آن اشاره می‌شود – با او روبرو می‌شود و جنبه جدیدی را به مخاطب نشان می‌دهد که تا به حال حضوری دوست‌داشتنی و کمدی داشته است. اقدامات گذشته او به اندازه تلاش هایش برای تلافی تعجب آور نیست، و آنچه باید برای این شخصیت یک لحظه کامل باشد، با تصمیمات سایر اعضای گروه منسوخ می شود.
همانند فرنچ، استارلایت - که اتفاقاً اکنون ترجیح می‌دهد آنی را کنار بگذارد - باید با این موضوع کنار بیاید که قهرمانی نیست که خود را برای مدت طولانی به تصویر می‌کشد (اما برخلاف فرنچ، این موضوع به صراحت در طول دوره مورد کنایه قرار نگرفته است. نشان دادن). این یک تقابل جالب برای کسی است که به معنای واقعی کلمه و به معنای واقعی کلمه چراغی برای تیم بوده است، اما زمان کافی برای بررسی کامل این موضوعات برای شخصیت او قبل از حل شدن آنها وجود ندارد.
«پسرها» فصل 4 یک سفر سرگرم کننده است، اما چقدر دیگر می توانیم این کار را انجام دهیم؟
عناصر زیادی وجود دارند که برای موفقیت پسران کاملاً حیاتی هستند و شاید هیچ کدام به اندازه عملکرد کارل اربن مهم نباشند. Urban’s Billy Butcher متعلق به تالار مشاهیر کتاب کمیک بازیگرانی است که مترادف با شخصیت هایشان هستند، مانند رابرت داونی جونیور در نقش مرد آهنی و هیو جکمن در نقش ولورین. او در این فصل یک چرخش خارق‌العاده ایجاد می‌کند، زیرا مردی در زمان قرض گرفته‌شده به دنبال انجام کارهای درست توسط همسر مرده‌اش قبل از پیوستن به او در هر کجای او است. قصاب در تمام صحنه هایش توجه شما را به خود جلب می کند و اوربان عملکردی را ارائه می دهد که از دستاوردهای او در این نقش فراتر می رود.
این بار مامور مخوف جفری دین مورگان در توطئه هایش به بوچر کمک می کند. مورگان در این نقش مقتدر است، و هر زمان که ظاهر می‌شود، التماس می‌کند تا زمان بیشتری را در صفحه نمایش به نمایش بگذارد تا بوچر را کمی به نیهیلیسم نزدیک‌تر کند. همانطور که از تریلرهای این فصل مشاهده می شود، بوچر به دنبال دستیابی به برخی از ویروس های دمدمی مزاجی است که به دست ویکتوریا نویمن (کلودیا دومیت) نامزد معاون ریاست جمهوری افتاد پس از تهیه آن در Gen V. Neuman. او هم با قدرت‌هایش و هم به‌عنوان یک استراتژیست سیاسی بسیار قدرتمند است، اما به عروسک خیمه شب بازی چند جناح خلاصه می‌شود، یک چرخش ناامیدکننده از وقایع برای یکی از بازیگران قدرتمند سریال.
با گنجاندن تعدادی از دانشجویان برجسته دانشگاه گودولکین (که در تریلرها نیز دیده می‌شوند)، نمی‌توان تعجب کرد که آیا مجموعه‌های اسپین‌آف پسران فقط برای ساختن این ابرسلاح وجود داشته است که بتواند به Homelander پایان دهد (و سریال، اگر صادق باشیم) برای همیشه. به جای ادغام با داستان، شخصیت‌های Gen V مانند یک بیلبورد غول‌پیکر برای ویژگی‌های دیگر هستند که به همان جهان در همان سرویس پخش پیوند می‌دهند. از سوی دیگر، Firecracker و Sister Sage که در بالا ذکر شد، هدف عمیق‌تری را دنبال می‌کنند، که باعث رشد شخصیت می‌شوند و ثابت می‌کنند که در داستان یکپارچه هستند. تلاشی که برای در هم تنیدن چند جناح در وقایع فصل 4 انجام می شود، فقدان آن را برای دیگران برجسته می کند.
پیچیدگی‌های جزئی در جاده‌ای که هر فصل طی کرده است، در واقع به کاهش رویکرد فرمولی که The Boys در پیش گرفته‌اند کمک کرده است، اما با معرفی یک ویروس کشنده فوق‌العاده و حضور علنی Vought، رسانه‌های اصلی را روز به روز تبدیل کرده است. ، محدودیت های داستانی در جهان در حال کاهش است. ایجاد تعادل در لبه چاقوی سختی است، زیرا از یک سو، بخش فرعی که نمایش با دقت به آن مسخره می‌کند، همچنان این نکته را نادیده می‌گیرد که با همه معیارها، محکم‌تر از ضربه مشت هوملندر ضربه خورده است.
از این نظر، تا زمانی که افرادی به اندازه کافی احمق هستند که به بت های مگالومان در حال پرواز بپردازند، در واقع داستانی برای گفتن وجود دارد. اما این فصل، بیش از هر فصل دیگری، مانند یک چیدمان محکم برای پایان بازی نهایی به نظر می رسد - نه فقط Homelander، بلکه یک نقطه پایانی طبیعی، قانع کننده و مهمتر از همه راضی کننده برای کل سریال. چندین مسیر برای کشتن هوملندر قبلاً معرفی شده است، و زمان آن رسیده که آویزان کردن هویج را متوقف کنید. همانطور که فصل 4 پسران شروع به اثبات می کند، چیزهای بسیار خوب هنوز هم می توانند خیلی زیاد باشند.
