سیاست به طور همزمان چیزی است و نیست در «مبارز»، یک درام نظامی بالیوودی که از «تاپ گان: ماوریک» الهام گرفته شده است. فیلم هندی جنگنده که به موقع برای روز جمهوری هند منتشر شد، به صراحت هم حمله پولواما در سال 2019 را به یاد می آورد که در زندگی واقعی منجر به کشته شدن 40 پلیس نظامی هند در کشمیر شد و هم حمله هوایی متوالی بالاکوت را که بسته به اینکه چه کسی را باور دارید، یادآوری می کند. هیچ کس یا دسته ای از افراط گرایان ضد هند را نکشتند. با توجه به ظهور احساسات ملی گرایانه چه در سینمای پاپ هندی زبان و چه در هند دوره مودی، استفاده از این رویدادهای واقعی به عنوان بهانه ای برای خشنود کردن جمعیت، تعجب آور نیست.
باز هم، غافلگیری ها نقش اصلی فیلم «مبارز» نیستند، که سازندگان آن به ضرب آهنگ های داستانی فرمولیک و دیگر ترانه های ملودرام بالیوود محور پایبند هستند. بیشتر فیلم بر روی رفاقت و عاشقانه تمرکز دارد که دو خلبان نمونه نیروی هوایی هند را با همکارهای هریتیک روشن و دیپیکا پادوکن و چند تن از همرزمانشان بازی می کند. «جنگنده» همچنان ناگزیر با یک بن بست داغ در کشمیر اشغالی پاکستان و همچنین تهدیدی طعنه آمیز به پایان می رسد که نبرد بعدی می تواند در «پاکستان تحت اشغال هند» باشد. «مبارز» با وجود ممنوعیت اکران در سراسر کشورهای حوزه خلیج فارس، از جمله امارات متحده عربی، در آخر هفته گذشته موفق شد.
سازندگان «مبارز» سعی می‌کنند تا جایی که شخصیت‌هایشان ملی‌گرایی را برانگیخته‌اند، چند جاخالی استاندارد انجام می‌دهند. بر اساس این فیلم، این مردم پاکستان نیستند که مورد توهین قرار می‌گیرند، بلکه گروهی از تروریست‌های متنفر از هند به رهبری رهبر بی‌تفاوت ازهر اکثر (ریشابه ساونی) و اوه، آره، نیروی هوایی پاکستان، از آنجایی که به گروه اختر اجازه عبور داده‌اند. خط کنترلی که قلمرو هند و پاکستان را از هم جدا می کند.
در این منظر، منطقی است که سازندگان «جنگنده» از حمله پولواما به عنوان مدلی برای کاتالیزور دراماتیک تخیلی خود استفاده کردند، زیرا 40 سرباز هندی کشته شدند و مستقیماً توسط کشوری مسلح به سلاح هسته‌ای ایجاد نشد. در زندگی واقعی، دولت مودی متهم به نادیده گرفتن یا حتی سرکوب گزارش های اطلاعاتی است که ممکن است از حمله پولواما جلوگیری کند. در «مبارز» هیچ انتقادی از دولت هند یا ارتش آن نمی‌بینید، همانطور که از فیلمی که به وضوح از دنباله «تاپ گان» الگوبرداری شده است، انتظار می‌رود.
درام نیروی هوایی هند فیلم نیز از نظر اعداد و ارقام بسیار زیباست، از شماره‌های موزیکال عاشقانه‌اش گرفته تا درام زنجیره‌ای فرماندهی نیروی هوایی به سبک «تاپ گان»، که بیشتر به خلبان شورشی پرچم‌دار شمشر «پتی» پاتانیا (روشان) و نارضایتی کاپیتان گروه راکش "راکی" جای سینگ (آنیل کاپور). پتی و راکی بات سر می‌زنند، اما ناگزیر آنها را برای یک ماموریت خطرناک کنار هم می‌کشند، که با یک بازی خنده‌دار و خنده‌دار مرغ به اوج می‌رسد. این یک رویارویی به خصوص واقع گرایانه نیست، اما صحنه های قبلی که پتی و خلبانان نیروی هوایی همکارش سخت کار می کنند و سخت بازی می کنند نیز وجود ندارد. یک شماره موزیکال پر انرژی اما غیر استثنایی دارای اشعاری مانند "شیرها امشب در حال پرسه زدن هستند" است.
جذابیت روشن در اینجا به کار گرفته می‌شود، به‌ویژه زمانی که پتی شرط می‌بندد و سعی می‌کند یک بشقاب بریانی را از یک جفت غریبه گرسنه (و به ویژه اضافه وزن) جذب کند. این سطح از عمق احساسی در «مبارز» است، فیلمی که در آن مرد بد اصلی یک چشم خونی دارد و هواپیماها عمدتاً توسط رایانه تولید می‌شوند، به‌ویژه زمانی که در هوا هستند.
"مبارز" از این نظر نیز نسبتاً معمولی است، در حالی که پادوکن تمام نشانه های خود را می زند، او واقعاً نمی تواند به اندازه روشن انجام دهد. او بیشتر در فروش جاذبه عاطفی این ماده شیرین پاپ کورن موفق است، که اغلب شبیه بازگشتی به گذشته نزدیک است، زمانی که وسایل نقلیه ستاره بالیوود با مخاطب انبوه تقریباً به طور کامل بر باکس آفیس هند تسلط داشتند. روشن عضلات شکم تراشی شده خود را نشان می دهد و حرکات رقص ساده را به راحتی اجرا می کند. او در سال‌های اخیر کمتر از شخصیت‌های دوست‌داشتنی ایفای نقش کرده است، مانند فیلم «جنگ»، یک اکشن اکشن بیش از حد در سال ۲۰۱۹ که توسط کارگردان «جنگنده» سیدهارت آناند هدایت می‌شود. اما روشن در «مبارز» به‌عنوان یک مرد خوب قابل اعتماد و خوش‌جمع و با شهوت عمومی برای انتقام روی زمین ثابت‌تر است.
آناند سال گذشته با «پاتان» با رساندن خود به قطار بازگشت شاهرخ خان، موفقیت بزرگی به دست آورد. اما در روشن، به نظر می رسد آناند یک همکار بهتر یا شاید ویترین بهتری برای ستاره خود پیدا کرده است. بر خلاف خان، روشن بینندگان را وادار می کند که به سمت خود متمایل شوند، که هم در اعداد موسیقی پتی و هم در مبارزات هوایی بسیار تاثیرگذار است. در هر دو مورد، روشن یک عملکرد کامل را تنها با چشمان سبز فندقی خود ارائه می دهد.
با همه آنچه گفته شد، «مبارز» می‌تواند به‌طور باورپذیری «مؤمن» نامیده شود، زیرا تا چه اندازه درام آن اعتقاد پتی را می‌آزماید که هند همیشه با دشمنانش روبرو خواهد شد و آنها را شکست خواهد داد. اگر فیلم را بر اساس شرایط بارگذاری شده آن قضاوت کنید، ممکن است همچنان تعقیب و گریز هوایی اضافی آن را هیجان انگیز بدانید، به خصوص وقتی که در یک مالتی پلکس مناسب دیده و شنیده شود. «مبارز» هرگز از مسیری که دیگر فیلم‌های مشابه آن قبلا ترسیم کرده‌اند دور نمی‌شود، اما همچنان بیشتر آنچه را که وعده می‌دهد عمل می‌کند.
