طرح این فیلم چندان منطقی نیست. یک طرح غیرخطی و مبهم در شهری به نام نکروسیتی. درمورد موج جنایاتی که سراسر شهر را فراگرفته است. ساخت این فیلم ظاهرا زمان زیادی برده است. از سال 1979 کار تولید فیلم آغاز و سال 1985 به پایان رسید. خشونت‌های فیلم کاملاً نمایشی هستند. در واقع تمام حرکات بازیگران در طول فیلم نمایشی هستند. ولی فیلم به گونه‌ای ساخته شده که شما را در حالتی قرار می‌دهد که تمام قسمت‌های فیلم برایتان کاملاً باورپذیر می‌شوند. رفتار جامعه فرانسه با عرب‌های آنجا، زیر ساخت این فیلم است، حالا چه به لحاظ انتقادی باشد یا فقط به عنوان زمینه‌ای برای داستان. بیشتر صحنه‌های فیلم با فیلترهایی رنگ‌آمیزی شده‌اند و وحشت، آشفتگی و هرج و مرج شهر را برجسته می‌کنند. مقامات شهر نکروسیتی، قدرت پلیس را به گروه‌های افراطی واگذار کردند تا انقلابی را سرکوب کنند که بعداً از مواد مخدر برای تأمین مالی خرید اسلحه استفاده می‌کنند. هرج و مرج، تنها قانون این شهر شب‌زده است. اگر به آثار اکسپریمنتال علاقه‌مند هستید این فیلم را تماشا کنید. این فیلم به عنوان نقطه عطفی در سینمای زیرزمینی پاریس شناخته می‌شود. خود کلمنتی درمورد این فیلم گفته بود: «پس از تسلط بر تکنیک و کشف تمام ظرایف دوربین، آن را در اولین داستان سیاسی خود به کار گرفتم. این فیلم، اقتباسی از یک داستان کوتاه از یکی از دوستان اهل تونس است و در این فیلم در نقش حسن ظاهر شده و طرح داستان کاملاً با دنیایی که در آن زندگی می‌کردیم، تناسب داشت.»
⭕️ برای دریافت این فیلم و فیلم‌های دیگرِ آرشیوِ "سینمای متفکر" لطفا در دایرکتِ اینستاگرام پیام ارسال بفرمایید.
https://www.instagram.com/cinemayemotafaker
