آرتاوازد پلشیان، کارگردانی بود که در گمنامی کامل کار میکرد. از آثارش مشخص است که بدون شک تمام سینمای پیش از خودش را مورد مطالعه قرار داده است. فیلمهایش عمدتاً درباره کار، جنگ، طبیعت، یا زندگی روزمره هستند. این فیلم، ادای احترامی به مردم ارمنیست. این فیلم سراسر تصویر است و هیچ دیالوگی ندارد. چیزی که کارهای پلشیان را دیدنی میکند نوع مونتاژ آنهاست. در فیلمهایش نوعی مونتاژ به کار میگیرد که خودش آن را مونتاژ کنترپوان مینامد. مثلاً اگر دو تصویر باشد و هردو معنادار باشند، آنها را درکنار هم یا مقابل هم قرار نمیدهد. بلکه بین آنها فاصله ایجاد میکند و مابین آنها، عناصر دیگری قرار میگیرد تا بیان معنا، تأثیر قویتر و عمیقتری داشته باشد. خود پلشیان در این مورد میگوید که آنچه بیش از هر چیز برای من جالب بود، پیوستن دو عنصر مونتاژ نیست، بلکه جدا کردن آنها با درج عنصر سوم، پنجم و حتی دهم بین آنها بود.
⭕️ برای دریافت این فیلم و فیلمهای دیگرِ آرشیوِ "سینمای متفکر" لطفا در دایرکتِ اینستاگرام پیام ارسال بفرمایید.
https://www.instagram.com/cinemayemotafaker
