گئورگ فهیر این فیلم را بر اساس رمان پستچی همیشه دو بار زنگ می‌زند از جیمز کین ساخته است. قطعاً این فیلم یکی از بهترین اقتباس‌ها از این رمان است. فهیر این قصه را بدون توسل به کلیشه‌های تکراری و مضحک به تصویر می‌کشد. در واقع این فیلم به جز خط اصلی داستان، که البته این هم تغییراتی دارد، هیچ ارتباطی با نسخه‌های دیگر ندارد. این فیلم، این رمان را از زاویه‌ای دیگر به تصویر می‌کشد. زاویه‌ای که شاید بهترین نوع نگاه به این داستان باشد. در اینجا هیچ پیش‌زمینه‌ای وجود ندارد و ما مستقیم در دل قصه هستیم. نزدیک‌ترین مثالی که می‌توانم برای فضاسازی این فیلم بگویم فیلم‌های بلاتار است. بلاتار در این فیلم جزو نویسندگان فیلمنامه هم هست ولی مطمئناً مشارکت بیشتری در ساخت این فیلم داشته است چون رد او در تک تک صحنه‌ها دیده می‌شود. تجربه‌ای که این فیلم به شما می‌دهد یک تجربه‌ی فراموش‌نشدنی‌ست. هر اقتباسی که از این رمان دیده‌اید را کنار بگذارید. اگر با ریتم کند در فیلم‌ها مشکلی ندارید، این فیلم برای شماست هرچند ریتم کند در این نسخه، بهترین ریتمی بود که می‌توانست داشته باشد. ریتمی کند ولی در عین حال هیجان‌انگیز. ریتمی که حوصله شما را سرنمی‌برد بلکه شما را با خود همراه می‌کند.
⭕️ برای دریافت این فیلم و فیلم‌های دیگرِ آرشیوِ "سینمای متفکر" لطفا در دایرکتِ اینستاگرام پیام ارسال بفرمایید.
https://www.instagram.com/cinemayemotafaker
