توصیف کردن این فیلم سخت است. حتی نمی‌دانم خط داستانی‌اش را چطور بیان کنم. این فیلم دقیقاً یادآور این جمله است که مسیر مهمتر از مقصد است. در اینجا در جستجوی پایان فیلم نیستیم چون چیز خاصی در انتها وجود ندارد که به آن برسیم و فقط باید از مسیر لذت ببریم. فیلم درمورد زمانی‌ست که سفرهای بین سیاره‌ای کار رایجی شده است. هیچ طرح داستانی یا شخصیتی وجود ندارد که ارزش ذکر کردن را داشته باشد، چیزی که این فیلم را هدایت می‌کند، عجیب بودن و نوع طراحی آن است. فیلم ترکیبی غیرمعمول از فیلم‌های علمی‌تخیلی، وسترن، نوآر و موزیکال است. بودجه‌ی فیلم اندک ولی فیلم فوق‌العاده‌ای شده است. البته با سلیقه‌ی همه جور نیست. این فیلم برای ساعتی هم که شده، شما را از این سینمای فرمولی دور می‌کند و تجربه‌ای به شما می‌دهد که قبلاً نداشته‌اید. کوری مک‌ابی خودش فیلمنامه را نوشت، کارگردانی کرد، نقش اصلی را بازی کرد و بیشتر موسیقی متن هم ساخته‌ی خودش است که شامل موسیقی و آواز است. موسیقی‌ها واقعاً عالی هستند. فیلم، سیاه و سفید ساخته شده و از صحنه‌های مینیمال و لباس‌های ارزان برای پیشبرد داستان خود استفاده می‌کند هرچند داستانی در معنای مرسوم ندارد. مک‌ابی فیلم را پر از شخصیت‌های منحصر به فرد و جالب می‌کند و برایش اهمیتی ندارد که واقعاً به طرح داستان مرتبط هستند یا خیر. شاید اگر این فیلم بیست سال قبل‌تر ساخته می‌شد، اثر موفق‌تری بود.
⭕️ برای دریافت این فیلم و فیلم‌های دیگرِ آرشیوِ "سینمای متفکر" لطفا در دایرکتِ اینستاگرام پیام ارسال بفرمایید.
https://www.instagram.com/cinemayemotafaker
