جِد بروفی(Jed Brophy)، بازیگر نقش Nori در فیلمهای هابیت به تازگی آشکار کرده که استودیو وارنر براز نگذاشته که کارگردان پیتر جکسون این سهگانه را به شکلی که میخواسته جلو ببرد. در ابتدای قرن بیست و یکم پیتر جکسون سهگانهی ارباب حلقههای جی.آر.آر. تولکین را بر پردهی سینماها آورد؛ فیلمهایی حماسی که به خاطر عظمت تکاندهندهشان به شکل گستردهای مورد ستایش قرار گرفتند. به خاطر موفقیت چشمگیر ارباب حلقهها، گماشتن جکسون برای اقتباس کتاب پیشدرآمد این سهگانه یعنی هابیت بینیاز از لحظهای فکر به نظر میرسید.
داستان هابیت حول محور بیلبو بگینز(مارتین فریمن) بنا شده است، زمانی که او توسط گندالف(ایان مککلن) و گروهی از دورفها که به دنبال پسگرفتن قلمروشان هستند، با اکراه به ماجراجویی کشانده میشود.
نظرات راجع سهگانهی هابیت از فردی به فرد دیگر متفاوت است، اما نظر عمومی به این شکل است که این مجموعه پایینتر از ارباب حلقهها قرار میگیرد. جکسون یک کتاب را به سه فیلم تبدیل کرد و اگرچه که این سه فیلم یک موفقیت مالی برای وانر براز محسوب میشدند، اما داستان فیلمها از این بابت ضربه خورد. در تلاش برای ارتباط دادن هابیت به ارباب حلقهها، پلاتهای فرعی متعددی در فیلمنامه گنجانده شده بود که ربط چندانی به داستان بیلبو نداشتند. برخی از طرفداران از فرصتی که این داستانکها برای سرک کشیدن به گوشه و کنار سرزمین میانه در اختیار آنها میگذاشتند لذت بردند، اما سایرین به تصمیمات سرخود جکسون روی خوشی نشان ندادند.
ظاهرا، مشکل هابیت چیزی بیشتر از این حرفها بوده است. بروفی، بازیگر نیوزلندی که همچنین نقشهایی در ارباب حلقهها را برعهده داشت، در Kiwi Talkz ظاهر شد و راجع موضوعات متعددی به صحبت پرداخت. بروفی به مشکلات پشت صحنهی هابیت اشاره کرد؛ اینکه کار کردن با استودیوهای بزرگ آزادی عمل را از سازنده میگیرد:
«آنها(استودیوها) سر راه قرار میگیرند».
او سپس به هابیت اشاره میکند:
«من شاید اینجا دارم ناشیانه صحبت میکنم، و احتمالا اگر دستشان به من برسد مجازات شوم، اما فکر میکنم که عوامل وارنر برادرز یهجورایی به مانعی بر سر راه پیتر و هابیت تبدیل شدند.»
او صحبتهایش را به این صورت ادامه داد:
«هیچکدام از آنها کسی نیستند که به یک فیلمنامه نگاه کند و در ذهنش بتواند تصور کند که چگونه میتوان بهترین درام را از این نوشته بیرون کشید. اگر شما سر راه این پروسهی خلاقانه قرار بگیرید، دارید مانع میشوید تا یک نفر اثری درجه یک تولید کند، و این اتفاقی است که فکر میکنم برای هابیت افتاد. ببینید، پیتر چیزهایی در ارباب حلقهها میدید و با دیدن چیزهایی که همان لحظه داشت سر صحنه رخ میداد ایدههایی فوقالعادهای به ذهنش میرسید که چگونه صحنهی بعدی را فیلمبرداری کند. اما اگر کسانی بالای سر شما باشند که به شما دیکته کنند که هر روزتان قرار است چطور پیش برود آنوقت دیگر آن اتفاق نمیافتد.»
وقتی نوبت به مجموعههای سینمایی بزرگ میرسد، داستان دخالت استودیوها در روند ساخت چیز نادری نیست. اتفاقا وارنر براز در همین زمینه دارد شهرتی به هم میزند؛ مشخص شده که آنها سالها قبل فیلم جوخهی انتحارِ(Suicide Squad) دیوید آیر را شدیدا تغییر دادند. در مورد دنیایی مثل سرزمین میانهی تولکین با بیشمار طرفدار، تعجبی ندارد که وارنر براز شاید کمی بیشتر از قبل به کنترل روند تولید اثر احساس نیاز کند. با اینحال، جکسون قبلا ثابت کرده بود که شایستگی کار بر روی دنیای سرزمین میانه را دارد؛ شاید وارنر براز بهتر میبود که آزادی عمل مورد نیازش را به او میداد.
بزرگترین مشکل در رابطه با پروسهی تولید فیلمهای هابیت به نظر میرسید که از زمانبندی ناکافی منشا گرفته باشد، و صحبتهای بروفی نشان میدهند که وارنر براز به پیتر جکسون برای دستیابی به چیزهایی که مدنظرش بوده زمان مناسب اختصاص نداده بود. اگرچه که پروژهی هابیت سالها در توسعه بود(در برههای حتی گیرمو دلتورو مشغول کار روی آن شد)، اما آنقدر تغییرات متعددی را پشت سر گذاشت که احتمالا جکسون به زمان بیشتری برای سروسامان دادن به این مجموعه نیاز داشته است. متاسفانه در واقعیت این اتفاق نیفتاد و متعاقبا فیلمهای هابیت از این موضوع آسیب دیدند.
ترجمه شده از سایت Screenrant