بسیاری از داوطلبان آیلتس در آزمون شرکت می‌کنند و در ریدینگ، شنیدن و صحبت کردن خوب عمل می‌کنند، اما بعد از آن نمره نسبتاً پایینی برای رایتینگ کسب می‌کنند.
اگر از آزمون IELTS و هزینه ها و پیشیناز ها اطلاعی ندارید به صفحه پیشنیاز آیلتس مراجعه کنید.
آنها احساس ناامیدی می کنند. آنها می پرسند: "چرا این اتفاق افتاد؟!؟!" دوستان آنها به آنها می گویند که امتحان آیلتس ناعادلانه است و باید به نتیجه اعتراض کنند زیرا اشتباه کرده اند.
من هم معمولاً همین پاسخ را می‌دهم، و گفتن این جمله آسان نیست: «شاید نحوه نوشتن تو آنقدرها هم خوب نباشد!».
گفتن به کسی که در نوشتن مهارت چندانی ندارد ممکن است سخت باشد. داوطلب سال ها در زمینه بهبود مهارت های انگلیسی و آیلتس خود آموزش دیده است و بدیهی است که در هر دو سطح بسیار بالایی دارند. آنها به سادگی نمی خواهند هیچ نظر منفی در مورد مهارت های نوشتاری خود بشنوند.
با این حال، دلیل خوبی وجود دارد که چرا اکثر داوطلبان نمره کتبی کمتری نسبت به هر بخش دیگری از آزمون آیلتس دارند.
زبان مادری من انگلیسی است و سالهاست که به عنوان نویسنده، ویراستار و معلم کار می کنم. من در واقع از بچگی می نوشتم. اولین کتابم را در 16 سالگی نوشتم و در دانشگاه برای کارشناسی ارشد ادبیات خواندم. این به من چشمی دقیق برای نوشتن داده است، و بنابراین وقتی به ایمیل‌های دوستانم و پست‌های فیسبوکم نگاه می‌کنم، اشتباهات زیادی را می‌بینم.
ببینید نوشتن سخت است. حتی کسانی که زبان مادریشان انگلیسی است نیز در نقطه گذاری، املا و دستور زبان اشتباه می کنند. ما این کار را همیشه انجام می دهیم.
با این حال، برای آزمون رایتینگ آیلتس، معیارهای خاصی وجود دارد که باید آنها را رعایت کنید تا بتوانید نمره باند خوبی کسب کنید. به بیان ساده، باید:
برای انجام این کارها نیازی نیست که یک نویسنده حرفه ای باشید. شما فقط باید در زبان کمی مهارت داشته باشید.
منطقی به نظر می رسد که فردی نمرات مشابهی برای اسپیکینگ و رایتینگ داشته باشد. به هر حال، همان مغز در حال تولید زبان در موضوعات مشابه است.
با این حال، دانش آموزان تقریبا همیشه نمره بالاتری در صحبت کردن می گیرند. چرا اینطور است؟
در اینجا سعی می کنم دلایل آنها را با دقت توضیح دهم:
بله، این طبیعی به نظر می رسد. در نوشتن، کارهای بیشتری باید انجام دهید. برای شروع باید کلمات را هجی کنید و جملات را علامت بزنید. معمولاً وقتی زبانی را یاد می گیریم، جمله را در سر داریم. بیرون آوردن آن از طریق دهان راحت تر از دستمان است.
املا دشوار است. حتی کسانی که زبان آنها انگیسی است نیز در املای برخی کلمات مشکل دارند. این امر به ویژه برای افرادی که زمان زیادی را صرف گوش دادن و زمان بسیار کمی برای خواندن می کنند صادق است. برخی از کلماتی که معمولاً اشتباه املایی می‌شوند وجود دارند که ما را به خود مشغول می‌کنند، مانند آن‌هایی که به «-ce» یا «-se» ختم می‌شوند و ...
نقطه گذاری چیزی است که بسیاری از زبان مادری واقعاً با آن دست و پنجه نرم می کنند. با این حال، برای بدست آوردن باند 7، نیازی نیست که مقاله خود را کاملاً نقطه گذاری کنید. شما فقط باید اصول اولیه را بدانید.
در صحبت کردن، به املا یا نقطه گذاری فکر نمی کنید. شما همچنین لزوماً به ساختار فکر نمی کنید. اینکه بتوانید ایده های خود را در پاراگراف ها قرار دهید برای موفقیت در رایتینگ آیلتس ضروری است.
وقتی در حال یادگیری یک زبان جدید هستید، باید تمرین کنید. در انگلیسی همیشه می گوییم:
Practice makes perfect
با این حال، در نوشتن این همیشه درست نیست. اگر نوشتن مقالات آیلتس را بارها و بارها تمرین کنید، ممکن است اصلا پیشرفت نکنید. بدون بازخورد، فقط در نوشتن سریعتر خواهید بود.
تمرین از طریق تکرار ما را در کاری بهتر می کند. اگر مرتکب اشتباه می‌شوید، به سادگی آن اشتباهات را عمیق‌تر جاسازی می‌کنید و بعداً رفع آنها دشوارتر است.
هنگامی که ما انگلیسی صحبت می کنیم، می توانیم ببینیم و بشنویم که آیا گفتار ما پاسخ مورد نظر را ایجاد می کند یا خیر. وقتی در حال یادگیری زبان چینی بودم، می‌توانستم بگویم کسی که با او صحبت می‌کردم مرا درک می‌کرد یا خیر. اما در مورد نوشتن اینطور نیست.
تنها نشستن در خانه و نوشتن یک مقاله، غیرممکن است که بدانید آیا واقعاً در حال پیشرفت هستید یا خیر. شما به کسی نیاز دارید که مقاله شما را برای شما بخواند و تصحیح کند. شما به یک متخصص نیاز دارید تا به شما بازخورد بدهد، در غیر این صورت به سادگی اشتباهات مشابه را بارها و بارها مرتکب خواهید شد.
برخی از مشکلات رایج در نوشتن برای آیلتس من قبلاً به املا و علائم نگارشی اشاره کردم زیرا اینها بزرگترین مشکلاتی است که داوطلبان آیلتس با آن روبرو هستند.
با این حال، مشکلات دیگری وجود دارد که ممکن است شما را از نوشتن باز دارد. زمان بندی یک مسئله است. وقتی نوبت به آزمون رایتینگ آیلتس می رسد، دانش آموزان باید سریع بنویسند تا تعداد کلمات لازم را در زمان تعیین شده بدست آورند. این یک چالش است و می تواند شما را دچار اشتباه کند.
امتحان رایتینگ آیلتس بر اساس برخی معیارها سخت ترین بخش آزمون آیلتس است. آماده شدن برای آن سخت است و واقعاً می تواند ناعادلانه به نظر برسد. اما لطفا ناامید نشوید اگر به روش های درست تمرین کنید، می توانید روی مهارت های نوشتاری خود کار کنید و تا حد زیادی پیشرفت کنید.
