انگل دمودکس مایت یکی از علل شایع و ناشناختهی ریزش مو میباشد و بسیاری از افراد و حتّی متخصصین آشنایی کافی را با آن ندارند. در این مقاله قصد داریم تا اطّلاعاتی را در رابطه با این انگل به شما عزیزان ارائه نماییم و روشهای تشخیص و درمان آن را شرح دهیم.
انگل دمودکس مایت یکی از انگلهایی است که میتواند عوارض مختلفی را در پوست و موی صورت و سر ایجاد نماید. این انگل جزو خانوادهی مایتها میباشد و محل اصلی زندگی آن در فولیکولها و غدد چربی پوست است. مبتلایان به این انگل در بسیاری از موارد علائم بالینی شدیدی را مشاهده نمیکنند ولی ممکن است که برخی از افراد علائم آلودگی با این انگل را نشان دهند.
انگل دمودکس مایت جزو انگلهای میکروسکوپی میباشد و به هیچ عنوان نمیتوان آن را با چشم غیر مسلّح تشخیص داد. بهترین و اصلیترین روش تشخیص این انگل با استفاده از میکروسکوپ میباشد و در آن پزشک متخصص، نمونهی کوچکی از پوست سر و یا مناطق مشکوک را برداشت میکند و با ارسال آن به آزمایشگاههای بالینی احتمال ابتلا به این انگل بررسی میشود. جالب است بدانید که انواع مختلف انگل دمودکس مناطق مختلفی از پوست و مو را درگیر میکنند و مشکلات رایج مربوط به این انگل بیشتر در فولیکولهای مو و غدد چربی پوست و مو دیده میشوند و میتوانند عوارض ذکر شده را ایجاد نمایند.
تاکنون موارد مختلفی به عنوان ریسک فاکتورهای انگل دمودکس مایت عنوان شدهاند و این انگل میتواند در هر کدام از این شرایط مشکلاتی را برای افراد ایجاد نماید. از جمله اصلیترین گروهایی که در معرض این انگل قرار دارند میتوان به مواردی همچون: مبتلایان به بیماریهای نقص سیستم ایمنی همچون ایدز، افراد دارای پوستهای چرب، افرادی که پوست آنها به دلیل حساسیتها مداوم و شدید ضعیف و نازک شده است و افراد میانسال اشاره کرد. بد نیست بدانید که این انگل میتواند نقاطی به غیر از پوست صورت و موی سر را آلوده نماید و مشکلاتی را برای افراد ایجاد کند. پوست ناحیه قفسهی سینه و مژهها از دیگر مناطقی هستند که انگل دمودکس در آنها مشاهده شده است و موجب بروز علائمی متعدّدی گردیده است. همچنین، احتمال ابتلای افرادی که بیش از سایرین با خاک و یا حیوانات مختلف در ارتباط هستند به این انگل بیشتر است زیرا خاک و حیواناتی همچون سگ منبع اصلی انگل دمودکس مایت محسوب میشوند و ارتباط طولانی مدّت با آنها میتواند خطر ابتلا به این انگل را افزایش دهد.
تاکنون روشهای مختلفی برای درمان دمودکس ارائه شدهاند و بازده این روشهای درمانی ممکن است با یکدیگر متفاوت باشند. با این حال، میتوان بدون نیاز به مداخلهی پزشکی این انگل را درمان کرد و علائم آن را بطور کلّی از بین برد. از آن جایی که این انگل در غدد چربی و فولیکولهای مو زندگی میکند، میتوان با استفاده از استحمام روزانه و مصرف شامپوهای مخصوص موهای چرب به میزان قابل توجّهی این انگل را کنترل کرد. همچنین، مبتلایان به انگل دمودکس مایت نباید از کرمها و لوسیونهای دارای پایهی چربی بر روی پوست خود استفاده نمایند زیرا این ترکیبات شرایط را برای افزایش تعداد این انگل فراهم میکنند و میتواند علائم بیماری را تشدید نمایند. استفاده از ترکیبات لایه بردار و شستشوی مداوم پوست نیز میتواند به ریشه کنسازی این انگل کمک کند و باید در کنار سایر روشها از این ترفند نیز برای درمان استفاده کرد. همچنین، امروزه شامپوهایی به بازار عرضه شدهاند که حاوی ترکیباتی برای از بین بردن انگل دمودکس مایت میباشند و میتوان از آنها نیز برای مقابله با این انگل استفاده کرد. در کل، رعایت بهداشت فردی در کنار موارد ذکر شده میتواند در برخی افراد این انگل را از بین ببرد ولی توصیه ما به شما این است که در خصوص درمان این بیماری حتما از کمک پزشک متخصص پوست و مو بهرمند شوید تا در صورت تشخیص و نیاز به نمونه گیری و ارسال به آزمایشگاه بالینی از گسترش این بیماری جلوگیری شود.
انگل دمودکس مایت از مقاومت دارویی کمی برخوردار است و میتوان از درمانهای آنتیبیوتیکی برای ریشهکن سازی آن استفاده کرد. داروهایی همچون: مترونیدازول، پرمترین و ایورمکتین برای درمان این انگل استفاده میشوند و از بازده مناسبی برخوردار هستند. با این حال، در بیشتر موارد نیازی به این داروها وجود ندارد و تجویز این داروها بیشتر در مبتلایان به بیماریهای نقص ایمنی کاربرد دارد. همچنین، امروزه از لیزر PDL نیز برای درمان انگل دمودکس مایت استفاده میشود و این روش جزو فرآیندهای نوظهور در زمینهی درمان این انگل میباشد. با این حال، عوامل زمینهای همچون: جوشهای صورت، آکنه، روزاسه و التهابات پوستی نقش بسیار مهمی را در ابتلا و بازگشت این بیماری ایفا میکنند و باید همزمان با پیشرفت مراحل درمانی این مشکلات را نیز درمان کرد. به همین دلیل است که شما باید از درمانهای رایج و چند مرحلهای برای مقابله با این انگل استفاده نمایید تا بازده درمانی افزایش یابد. همچنین، پرهیز از مواجهه با خاک و حیوانات خانگی و پاکسازی محیط از دیگر اقداماتی هستند که باید انجام شوند تا احتمال بازگشت انگل دمودکس مایت به میزان قابل توجّهی کاهش یابد.