نارسایی کبد زمانی اتفاق می افتد که بخش های بزرگی از کبد در حین ترمیم آسیب دیده و کبد دیگر قادر به انجام وظایف خود نیست.
نارسایی کبد یک وضعیت تهدید کننده زندگی است که نیاز به مراقبت های پزشکی فوری دارد. اغلب، نارسایی کبد به تدریج و طی چند سال اتفاق می افتد. با این حال، یک بیماری نادر که به علت نارسایی حاد کبدی شناخته می شود، به سرعت (به اندازه 48 ساعت) شروع می شود و در ابتدا می تواند بدن را دچار مشکلات زیادی کند.
شایع ترین علل نارسایی مزمن کبدی (که در آن کبد طی ماه ها تا سال ها ناکام می شود) شامل موارد زیر است:
هپاتیت B
هپاتیت C
مصرف الکل درازمدت
سیروز
هموكروماتوز (اختلال ارثی است كه موجب جذب و ذخیره بیش از حد آهن می شود)
سوء تغذیه
علل نارسایی حاد کبدی، زمانی که کبد به سرعت از کار افتاده است، اغلب متفاوت است. این شامل:
استامینوفن (Tylenol) بیش از حد
ویروسها از جمله هپاتیت A، B و C (به ویژه در کودکان)
واکنش به داروهای تجویزی خاص و داروهای گیاهی
مصرف قارچ های وحشی سمی
علائم اولیه نارسایی کبدی اغلب به تعداد علت یا شرایط بستگی دارد. به همین دلیل، ممکن است تشخیص نارسایی کبدی مشکل باشد. علائم اولیه عبارتند از:
حالت تهوع
از دست دادن اشتها
خستگی
اسهال
با این حال، به علت نارسایی کبدی، علائم جدی تر می شود و نیاز به مراقبت فوری دارد. این علائم عبارتند از:
زردی
خونریزی به راحتی
شکم صاف
اختلال روانی یا سردرگمی (به نام encephalopathy کبدی)
سوزش
کما
اگر نارسایی حاد کبدی ناشی از سوء مصرف استامینوفن در اوایل تشخیص داده شود، گاهی اوقات می تواند درمان شود و اثرات آن به حالت عادی برگردانده شود. به همین ترتیب، اگر یک ویروس باعث نارسایی کبد شود، مراقبت های حمایتی می تواند در بیمارستان برای درمان علائم تا زمانی که ویروس مسیر خود را طی می کند، ارائه شود. در این موارد، کبد بعضی اوقات بهبود مییابد.
برای نارسایی کبدی که ناشی از وخامت طولانی مدت است، هدف اولیه درمان ممکن است صرفه جویی در هر بخشی از کبد که هنوز هم کار می کند باشد. اگر این امکان پذیر نیست، پیوند کبد مورد نیاز است. خوشبختانه پیوند کبد یک روش معمول است که اغلب موفق است.
بهترین راه برای پیشگیری از نارسایی کبد، محدود کردن خطر ابتلا به سیروز کبد یا هپاتیت است. در اینجا چند نکته برای جلوگیری از این شرایط وجود دارد:
واکسن هپاتیت یا یک ایمونوگلوبولین برای جلوگیری از هپاتیت A یا B دریافت کنید
خوردن یک رژیم غذایی مناسب از همه گروههای غذایی.
در هنگام مصرف استامینوفن (تایلنول) از الکل اجتناب کنید.
تمرین بهداشت مناسب. از آنجا که میکروب ها معمولا توسط دست ها پخش می شوند، پس از استفاده از دستشوییی، دست ها را کاملا بشویید. همچنین قبل از خوردن غذا، دست ها را بشویید.
هیچگونه خون یا محصولات خون را مصرف نکنید.
هیچ موردی از لوازم آرایشی شخصی، از جمله مسواک و تیغ به اشتراک نگدارید.
اگر یک خال کوبی یا سوراخ کردن بدن را دریافت کنید، مطمئن شوید شرایط بهداشتی است و تمام تجهیزات آسپتیک هستند (بدون میکروارگانیسم های بیماری ای).
اطمینان حاصل کنید که هنگام داشتن رابطه جنسی از کاندوم استفاده کنید.
اگر از داروهای غیر وریدی استفاده می کنید، سوزن ها را با هر کسی تقسیم نکنید.