تا چه اندازه با بلاکچین با ارز رمزپایه آشنا هستید؟؟این سوالی است که شاید جواب آن در آینده ای نه چندان دور بسیار با ارزش خواهد بود. زیرا فناوری بلاکچین که نوظهور و هنوز کاملا شناخته شده نمی باشد، با پیشرفتی که در این چند دهه حضورش در عرصه فناوری های نوین داشته، احتمالا تا چند سال آینده به موضوعی بسیار کلیدی بدل خواهد شد. با این حال هنوز این فناوری در مرحله رشد بوده و شرایط و مسائل گوناگونی در رابطه با استفاده قابل قبول از آن وجود دارد.
یکی از موضوعات بسیار مهم در خصوص اضافه کردن بلوک به زنجیره، مقدار قابل توجه انرژی برای تامین توان لازم برای فرایندهای رایانشی و محاسباتی است. در واقع استخراج کنندگان برای اضافه کردن بلوک ها به زنجیره، باید تعدادی مسئله دشوار ریاضی را در یک توالی ویژه حل کنند. هر چقدر که توان پردازشی استخراج کننده بیشتر باشد، احتمال اینکه بتواند بلوک های بیشتری را برای دریافت پاداش به زنجیره اضافه کند، بیشتر می شود. لذا استخراج کنندگان همواره بر سر دریافت پاداش برای حل کردن بلوک ها و همچنین اخذ کارمزد برای انجام تراکنش ها در حال رقابت با همدیگر هستند که این رقابت مصرف انرژی را نیز افزایش می دهد.
آنچه که آمار و ارقام نشان داده است، شبکه بیت کوین به تنهایی سالیانه نزدیک به 2/5 گیگاوات برق مصرف می کند که تقریبا برابر با انرژی مصرفی سالیانه کشور ایرلند است. چنین گزارش شده است کشور چین حدود 75 درصد از کل فرایندهای استخراج ارز رمزپایه ی جهان را به خود اختصاص داده است. استخراج این حجم از ارز رمزپایه مستلزم مصرف قابل توجهی از انرژی است که هم اکنون این انرژی از زغال سنگ و سوخت های فسیلی استحصال می شود. این امر نتیجه ای ناگوار از انتشار آلاینده های جوی را بدنبال دارد. راه حل چیست؟
از فناوری های دیگری که امروزه در بازار انرژی توجه بسیاری از مشتریان را بخود جلب کرده است، انرژی های تجدیدپذیر است. منابعی همچون خورشید و باد و اقیانوس و دل زمین مملو از انرژی های ارزشمند و پاکی می باشند که براحتی می توان از آنها بهره مند شد. علیرغم اینکه این منابع همواره در دسترس نیستند، اما با بکارگیری شیوه های گوناگون همچون ذخیره سازی انرژی آنها می توان بر این مشکل غالب شد. برای مثال در یک روز آفتابی و یا روزی که مقدار وزش باد بیش از حد معمول می باشد، انرژی تولید شده توسط صفحات خورشیدی و توربین های بادی بیشتر بوده و اگر مجموع تولید از مصرف پیشی بگیرد، مقدار قابل توجهی از انرژی خورشیدی و بادی بلاستفاده باقی می ماند.
یکی از راه حل های استفاده از این انرژی مازاد، همانطور که اشاره شد، ذخیره آن در باتری ها است. اما چیزی که در اینجا مطرح است این بوده که عدم بهره برداری از این انرژی بسیار ارزانتر از ذخیره آن در باتری ها می باشد. پیدا کردن راه حل هایی مناسب جهت استفاده از بخش مازاد انرژی های تجدیدپذیر منجر به ایجاد چالش های عملیاتی و مالی بسیاری در شبکه برق شده است.
یکی از رویکردهایی که بتازگی مورد توجه سرمایه گذاران و مصرف کنندگان قرار گرفته است، استخراج رمز ارزپایه با استفاده از انرژی مازاد منابع تجدیدپذیر است. این امر هم از هدررفت انرژی مازاد تولید شده توسط منابع تجدیدپذیر جلوگیری کرده و هم افزایش سرمایه گذاری در حوزه انرژی های تجدیدپذیر در اثر سود حاصله از ارز رمزپایه استخراج شده را در پی خواهد داشت. لذا در صورتی که بدلیل پر بودن باتری ها و با بصرفه نبودن ذخیره انرژی مازاد تولیدی از منابع تجدیدپذیر، می توان از این انرژی برای استخراج ارز رمزپایه استفاده کرد.
استخراج ارز رمزپایه با استفاده از مازاد انرژی های تجدیدپذیر نه تنها از اتلاف منابع جلوگیری کرده، بلکه ارز رمزپایه سازگار با محیط زیست را ایجاد می کند. این فرایند را می توان بصورت یک اثر دومینویی فرض کرد که در آن هر عاملی به وقوع سلسه واری از عوامل دیگر منجر می شود. وقتی یک ارز رمزپایه استخراج می شود، می توان از ثروت خلق شده ی آن برای سرمایه گذاری مجدد در زیرساخت های تولید انرژی تجدیدپذیر استفاده کرد.
منبع: weforum
