همۀ افراد در محیط کار از حرفه‌ای‌های سطح بالا گرفته تا مدیران ارشد اجرایی و کارمندان، هر از گاهی به حمایت نیاز دارند. پر واضح است که چه در یک تعامل ناخوشایند، مشغول بررسی و ارزیابی موضوعی باشید و چه در حال عیب‌یابی یک پروژه متوقف شده باشید، کارایی چند مغز بهتر از یک مغز است. به گفته محققان دانشگاه ایلینویز در اربانا-شمپین*، وقتی نوبت به حل مشکلات پیچیده می‌رسد، تیم‌ها حتی نسبت به افراد با عملکرد بالا هم بهتر عمل می‌کنند. این محققان دریافتند که تیم‌های سه، چهار و پنج نفره در مقایسه با سایر تیم‌ها بهترین عملکرد را دارند.
(*):Illinois at Urbana-Champaign
دکتر پاتریک لافلین (محقق ارشد)، این عملکرد را به توانایی افراد برای همکاری با یکدیگر به منظور ایجاد و اتخاذ پاسخ‌های صحیح، رد پاسخ‌های اشتباه و پردازش مؤثر اطلاعات نسبت می‌دهد.
ایجاد یک شبکه حمایت عاطفی یا «پاد» تضمین می‌کند که در صورت نیاز، نیرو‌های کمکی لازم را در اختیار داشته باشید.
شبکه حمایت عاطفی شما گروهی از افراد قابل اعتماد هستند که می‌توانید در صورت نیاز به حمایت پایدار در زندگی حرفه‌ای خود، به آنها مراجعه کنید و آنها را به عنوان معتمدان نزدیک خود برای مسائل حرفه‌ای در نظر بگیرید.
داشتن شبکه حمایت عاطفی با داشتن دوستان نزدیک در محل کار متفاوت است. (اما تحقیقات نشان می‌دهد که این روابط هم مهم هستند!). شبکه حمایت عاطفی شما بیشتر متمرکز بر نتیجه است. افراد این گروه بیشتر شبیه شرکای اسپارینگ یا همان حریف‌های تمرینی شما هستند. شما با آنها دیدگاه‌های خود را مبادله می‌کنید و در موقعیت‌های مختلف با هدف بهبود گام‌های بعدی، به دست آوردن اعتماد به نفس یا تصمیم‌گیری درباره نحوه تعامل در محل کار صحبت می‌کنید.
برای مثال هنگام مواجهه با این چالش‌ها می‌توان از شبکه حمایتی کمک گرفت:
پاد حمایتی یا همان شبکه حمایتی شما ممکن است متشکل از یک یا چند نفر باشد که در آن هر یک از اعضاء مایلند در مورد مشکلی که شما با آن دست و پنجه نرم می‌کنید، صحبت کنند. اما به خاطر داشته باشید که داشتن پادهای پشتیبانی مختلف برای انواع مختلف چالش‌ها مفید است، حتی اگر برخی افراد به بیش از یک پاد حمایتی تعلق داشته باشند. حتی ممکن است در پادهای خود چندین ردیف از افراد داشته باشید، که در آن:
این مکالمات عمدتاً متمرکز هستند، اما ترسیم یک خط مشی مشخص برای آنها دشوار است. حتی مشکلاتی که ماهیت شخصی‌تر دارند (از بیماری یکی از نزدیکان گرفته تا مشکلات مربوط به مراقبت از کودک) بر توانایی ما برای انجام بهترین کار تأثیر می‌گذارند و پاد پشتیبانی شما می‌تواند راهنمایی و تدابیری در آن زمینه‌ها به شما ارائه دهد. فقط به یاد داشته باشید که نباید از پاد خود به عنوان جایگزینی برای مشورت با بخش منابع انسانی یا متخصصان بهداشتی دارای مجوز استفاده کنید.
دو دلیل وجود دارد که نشان می‌دهند ایجاد یک پاد حمایت عاطفی ارزش تلاش را دارد.
اگر در حال دست و پنجه نرم کردن با چالشی هستید که برای نقش شما منحصر به فرد است، از سوی کسی که مسئولیت‌های حرفه‌ای شما را درک می‌کند، حمایت مفیدتر و مرتبط‌تری را دریافت خواهید کرد.
این قابلیت در کلیک مایند پیش‌بینی شده است. برای این کار بخش منابع انسانی و رهبر تیم به اعضا کمک می‌کند تا مکالمات اعضای تیم را به هم مرتبط کنند. در این تعاملات افراد زمینه‌هایی که احساس سختی و ناخوشایندی می‌کنند را به اشتراک می‌گذارند. این ابزار آسیب‌پذیری اعضا کانال‌های ارتباطی بیشتری را باز می‌کند و پیشنهادات مفیدی از سایر شرکت‌کنندگان دریافت می‌شود. در این فضا به راحتی در مورد احساسات افراد و رفع مشکلات آنها صحبت می‌شود.
تحقیقات نشان می‌دهد که تخلیه هر مشکلی که با آن دست‌و‌پنجه نرم می‌کنید، می‌تواند به کاهش سطح استرس شما کمک کند. اما، لازم است این نکته هشدار داده شود: که همه‌ی برون‌ریزی‌ها به یک شکل ایجاد نمی‌شوند. در واقع ادامه باز‌گویی یک موضوع بدون هیچ اقدام یا باز‌خورد مؤثر دیگری، فقط احساسات منفی شما را بدتر می‌کند. این کلید انتقال احساسات شما به کسی است که قادر و آماده است تا شنونده فعالی برای شما باشد.
یک شبکه حمایت عاطفی هدفمندتر و استراتژیک، زمینه مساعدتری برای رسیدگی به وضعیت شما ایجاد می‌کند. این باعث می‌شود که شبکه پشتیبانی هنگام کمک به پردازش چالش‌های شما و پیشروی در حل آنها، شایسته‌تر عمل کنند. نه اینکه فقط فکر شما را مشغول چالش‌ها کند.
فکر نمی‌کنم کسی باشد که شواهد بالا را ببیند ولی برای تشکیل تیم حمایت عاطفی قانع نشده باشد. با این تفاسیر این سوال در ذهن شکل می‌گیرد که: چگونه شبکه حمایت عاطفی خودمان را ایجاد کنیم؟
در مقاله بعدی به این سوال جواب می‌دهیم.
