اینترفیس در زبان‌های برنامه‌نویسی شی‌گرا به معنای مجموعه‌ای از تعاریف برای متدها است که باید توسط کلاس‌ها پیاده‌سازی شوند. اینترفیس‌ها به عنوان قراردادهایی بین کلاس‌ها عمل می‌کنند و تعیین می‌کنند که کلاس‌ها چه متدهایی را باید پیاده‌سازی کنند. این رویکرد به برنامه‌نویسان اجازه می‌دهد تا بدون نگرانی از جزئیات پیاده‌سازی، از متدهای خاصی استفاده کنند و از قابلیت‌های Polymorphism بهره‌مند شوند.
در برنامه‌نویسی شی‌گرا، اینترفیس‌ها نقشی اساسی و بسیار مهم ایفا می‌کنند. آن‌ها به تعریف یک مجموعه استاندارد از متدها می‌پردازند که کلاس‌ها باید آن‌ها را پیاده‌سازی کنند. این رویکرد باعث می‌شود تا برنامه‌ها قابل توسعه و نگهداری آسان‌تری باشند و امکان تغییرات بدون آسیب رساندن به ساختار اصلی کد فراهم شود.
یکی از اصول اصلی برنامه‌نویسی شی‌گرا، استفاده از اینترفیس‌ها برای تعریف قراردادهای مشخصی است که کلاس‌ها باید آن‌ها را پیاده‌سازی کنند. این قراردادها باعث می‌شوند تا تمامی کلاس‌هایی که از این اینترفیس استفاده می‌کنند، رفتارهای مشخصی را داشته باشند. این ویژگی به ویژه در پروژه‌های بزرگ و تیمی بسیار مفید است، زیرا باعث افزایش هماهنگی و انسجام در کدها می‌شود.
تفاوت اصلی بین کلاس و اینترفیس در این است که کلاس‌ها می‌توانند شامل داده‌ها و متدهای پیاده‌سازی شده باشند، در حالی که اینترفیس‌ها فقط شامل تعاریف متدها هستند و پیاده‌سازی ندارند. به عبارت دیگر، کلاس‌ها شامل هم داده‌ها و هم منطق پردازش داده‌ها هستند، در حالی که اینترفیس‌ها فقط تعریف قراردادهای متدها را شامل می‌شوند.
یکی از تفاوت‌های کلیدی دیگر بین کلاس و اینترفیس این است که یک کلاس می‌تواند تنها از یک کلاس دیگر ارث‌بری کند، اما می‌تواند از چندین اینترفیس پیروی کند. این ویژگی به برنامه‌نویسان امکان می‌دهد تا کدهای خود را به گونه‌ای سازماندهی کنند که قابلیت استفاده مجدد و انعطاف‌پذیری بیشتری داشته باشد.
یکی از ویژگی‌های قدرتمند اینترفیس‌ها در برنامه‌نویسی شی‌گرا، امکان استفاده از Polymorphism است. Polymorphism به معنای استفاده از یک نوع عمومی برای اشاره به اشیاء مختلف است. با استفاده از اینترفیس‌ها، می‌توان از یک نوع عمومی برای متدهایی استفاده کرد که توسط کلاس‌های مختلف پیاده‌سازی شده‌اند.
به عنوان مثال، فرض کنید که یک اینترفیس به نام Animal داریم که شامل متدهای eat و sleep است. چندین کلاس مختلف مانند Dog، Cat و Bird این اینترفیس را پیاده‌سازی می‌کنند. با استفاده از Polymorphism، می‌توان یک لیست از نوع Animal ایجاد کرد که شامل اشیاء از نوع Dog، Cat و Bird باشد و متدهای eat و sleep را بدون توجه به نوع واقعی شیء فراخوانی کرد. این ویژگی باعث می‌شود که کدها انعطاف‌پذیرتر و قابل توسعه‌تر باشند.
اینترفیس‌ها دارای ویژگی‌های منحصر به فردی هستند که آن‌ها را از سایر ساختارهای برنامه‌نویسی متمایز می‌کند. این ویژگی‌ها عبارتند از:
اینترفیس‌ها ابزارهای قدرتمندی در برنامه‌نویسی شی‌گرا هستند که به توسعه‌دهندگان امکان می‌دهند تا کدهای خود را سازماندهی کرده و برنامه‌های مقیاس‌پذیر و انعطاف‌پذیری را ایجاد کنند. با استفاده از اینترفیس‌ها می‌توان کدهای خود را به گونه‌ای نوشت که قابل توسعه و نگهداری باشد و از مزایای Polymorphism بهره‌مند شد.
