استانبول یکی از پرطرفدارترین مقاصد گردشگری برای مردم جهان و ایران است و هر سال خیلی افراد برای گردشگری به این شهر می‌روند. با توجه به اینکه رفتن به کافه‌های یک شهر می‌تواند تا حد زیادی شما را با فرهنگ مردم آن کشور آشنا کند، این پست را به معرفی بهترین کافه های استانبول اختصاص داده‌ایم.
کافه‌ها و قهوه‌خانه‌های ترکیه در استانبول بخش مهمی از فرهنگ زندگی مردم در این شهر را رخساره داده‌اند. شماری از این کافه‌ها به ناگاه شما را در فضایی با روان تمام عیارر شرقی قرار می‌دهند و شماری دیگر، فرصتی برای فرار از همهمه شلوع شهری و ازدحام جمعیت پر شمار استانبول.
خیابان استقلال در بیوگلو، نبض جریان پر شر و شور استانبول و تجسم فضایی غیرقابل قیاس با سایر نقاط شهر است. از میان آدم‌های مختلف، کت و شلوار پوش، با جامه مدرسه، همراه با کوله، دوربین به‌دست و گیتار به دست می‌گذرید و یک نفس جلوی درب بزرگ دبیرستان گالاتاسرای تازه می‌کنید و در میان همهمه عابرین و چراغ‌ها پای می‌زنید. در پاییز و زمستان می‌توانید شاه‌بلوط کباب شده و اگر هوا گرم است می‌توانید از دست‌فروش‌ها بستنی کارامانماراس بخرید.
کافهای دنج و آرام که با انواع مبلمان آنتیک تزیین‌شده است. این کافه فضای گرم و بی آلایش کافهای محلی و دوستانه و منویی پرمایه به‌ویژه از انواع نوشیدنی‌ها را دارد. مشتریان کافه ترکیبی از گردشگر، افراد سرشناس و مردم محلی‌اند. ایوان رو به خیابان و قیمت‌های معقول از مزایای دیگر این کافه‌اند.
می‌توانید تمام روز را در این خیابان گذرانده و لذت ببرید و از یک کافه یا رستوران، به محل بعدی بروید. هنگامی‌که پشتتان رو به خیابان استقلال است، خیابانی به نام جمهوریت را در برابر خود می‌بینید. شروع به قدم زدن کنید و در سوی راست از نگارخانه هنری تکسیم، بوستان تکسیم و موزه‌ی نظامی گذار می‌کنید. فراروی موزه، خیابان به دو راه تقسیم می‌شود. خیابان دست راست یعنی خیابان Vali Konagi را دنبال کنید.
پارک را پشت سر گذاشته و اولین خیابان دست راست، خیابان مد نظر ما یعنی Mim Kemal Oke است. برای اطلاعتان باید بگوییم که دومین خیابان بعد از پارک خیابان Abdi İpekçi است که یکی از گران‌ترین خیابان‌های جهان است. (بر پایه نتایج تحقیقات Cushman & Wakefield در سال ۲۰۱۱ با اجاره‌بهای ۱۹۳۱ یورو در سال به‌ازای هر مترمربع) شماری از کافه‌های خوب در خیابان Mim Kemal Öke بر این پایه‌اند:
این کافه و رستوران همه روزه ساعت ۸: ۳۰ صبح باز می‌شود و در روزهای کاری ساعت ۱۲ شب و روزهای آخر هفته ساعت ۱ بامداد تعطیل می‌کند. گنجایش آن ۶۰ نفر در درون و ۲۰ نفر در بیرون کافه بوده و یکی از معدود کافه‌های دارای فضای باز در محله‌ی Nişantaşı است. موسیقی سبک‌های House، soul، bossa nova و nu jazz بعد از ساعت ۹ شب توسط DJ نواخته می‌شود.
کافه و رستوران Delicatessen همه روزه ساعت ۸ صبح باز می‌کند و به خاطر صبحانه‌اش بسیار معروف است. فضای آن مانند یک اغذیه فروشی است و دنج بودن و راحتی یک آشپزخانه را دارد. مشتریان از طعم‌های مخصوص هر فصل با حفظ رویکرد اولیه ی کافه و همچنین انواع نوشیدنی‌ها، لذت می‌برند.
همه روزه غیر از یکشنبه‌ها از ساعت ۸: ۳۰ صبح تا ۷ بعد از ظهر باز است. محیط آن یک مغازه‌ی نانوایی کوچک با فضایی آرام و گرم را تداعی می‌کند و غذاهای سبک، رنگارنگ و خوشمزه‌ای را سرو می‌کنند.
بی‌گمان بکیر تزشاکار که دودمان چهارم از قهوه‌خانه‌داران بازار بزرگ است، چیزهای فراوانی درباره دم کردن یک فنجان قهوه عالی می‌داند. چندین نسل از مغازه‌دارها و پیشه گران از قهوه و باقلوای این مغازه لذت برده‌اند. پایین خیابان بزرگ «راگ استریت» در بازار، این مغازه در طول روز میزبان خریداران و فروشنده‌های ۴ هزار مغازه این بازار سر پوشیده است. در فراخه‌ی کوچک مغازه به‌سختی ۴ تن می‌توانند آرام بگیرند و نعلبکی‌ها و فنجان‌های سیمین و مسی و بشقاب‌های موجود در ویترین بر گیرایی اینجا افزوده است.
تپه شاملیکا که در قسمت آسیایی دریا قرار دارد، چشم‌انداز زیبایی از شهر که در دریای سیاه قرارگرفته می‌دهد و بین ساکنان استانبول بسیار دوست داشتنی است. قهوه‌خانه عثمانلی یک قهوه‌خانه کوچک است که در وسط آن یک فواره مرمری قرار دارد و اطراف آن فرش‌های عثمانی و صندلی‌های مخملی چیده شده است. اگر چیزی بیشتر از یک قهوه کف دار می‌خواهید سری به یوروک کادیری (چادر عشایر) بزنید که یک کافه داخل چادر است که در آن موزیک بومی و پاپ و پایکوبی‌ای بنام هورون (horon) هم اجرا می‌شود.
چندی دورتر از شلوغی خیابان استقلال، کافه خانه قرار دارد که طبقه همکف آن به یک راهرو دالانی که چند صد سال پیشینه دارد باز می‌شود و در میان سرا آن کافه‌ها و مغازه‌های مختلفی وجود دارد. این کافه با طراحی داخلی به رنگ سپید و شمعدان‌های بزرگ به دو بخش تقسیم می‌شود. کافه تریا که در طبقه بالا شکیب دارد که محل برگزاری جشن و مراسم است و یک قسمت ساکت‌تر که در آن میزهای چوبی کوچک کنار یک پنجره بزرگ چیده شده‌اند. آدم‌های گوناگون از زوج‌های جوان تا نوازنده‌ها و غیره در این کافه دو طبقه که در زمستان به لژ دی جی تغییر شکل می‌دهد، به چشم می‌خورند.
این کافه که بالای تپه و با نمایی رو به گلدن هورن شکیب دارد، پاتوق نویسنده و افسر نیروی دریایی فرانسوی ژولین ویا با نام مستعار پیر لوتی بوده است. شما می‌توانید از طریق تله کابین از ایوپ (ٍ Eyup) با گذار از بالای یک قبرستان به کافه پیر لوتی برسید. پیشخدمت‌های کافه جلیقه‌های مخملی، شلوار سالوار و کلاه‌های سنتی به سر دارند.
