بلاک چین

در ابتدا ساختار اینترنت را بررسی می کنیم تا بهتر متوجه مفهوم بلاک چین شویم
اینترنت به شبکه‌ای از کامپوترها گفته می‌شود که توسط اتصالات دیجیتالی خاص که به آنها پروتکل گفته می‌شود به هم متصل می‌شوند و می‌توانند به تبادل انواع داده بپردازند.

بیشتر سرویس‌های اینترنتی یا به طور کلی سرویس‌های مبتنی بر شبکه‌های الکترونیکی به شکل متمرکز طراحی شده‌اند. به این معنی که داده‌ها و نرم‌افزارهایی که یک سرویس به آن‌ها نیاز دارد روی یک کامپیوتر یا شبکه کوچکی از کامپیوتر‌ها قرار می‌گیرد که به این کامپیوترها سرور یا کامپوتر کارساز گفته می‌شود. بقیه کامپیوتر‌ها که کلاینت و یا کارخواه نامیده می‌شوند، با فرستادن درخواست اطلاعات به این سرور مرکزی و دریافت آن‌ها می‌توانند از سرویس مورد نظر استفاده کنند. یکی از مشکلات اصلی این ساختار این است که از آن‌جاییکه همه داده‌ها بر روی یک یا چند سرور متمرکز شده است، اگر این سرورها به هر دلیلی از بین رفته یا از شبکه خارج شوند، سرویسی که ارائه می‌دادند هم از دسترس خارج می‌شود. گاهی ممکن است حتی تمامی اطلاعات ذخیره شده بر روی یک سرور از بین برود.

در مقابل این ساختار نسبتا سنتی، ساختارها و تکنولوژی‌های جدیدتری به وجود آمده‌اند که شکل غیرمتمرکزتری دارند. یکی از این تکنولوژی‌ها، تکنولوژی بلاک‌چین هست. در تکنولوژی بلاک‌چین به‌جای اینکه داده‌ها و نرم‌افزارها روی یک سرور متمرکز قرار داده شوند، تعداد زیادی نسخه از آن‌ها روی تعداد زیادی کامپیوتر و به شکل غیر متمرکز قرار می گیرند و در واقع تمامی کامپیوترهای شبکه هم زمان نقش سرور و کلاینت (کارساز و کارخواه) را بازی می‌کنند. برای دسترسی به سرویس مورد نظر کافیست به هر کدام از این نسخه‌ها دسترسی پیدا کنیم. از آن‌جاییکه همه داده‌ها بر روی صدها و یا هزاران کامپیوتر ذخیره و همزمان بروزرسانی می‌شوند امکان از بین رفتن داده‌ها و یا رخ‌دادن اشتباه در ذخیره‌سازی به مقدار زیادی کاسته می‌شود.

بلاک چین ها به دو دسته عمومی (public) و خصوصی (private) تقسیم می شوند که تفاوت آن ها در حضور کاربران در شبکه است . به این صورت که در بلاک چین عمومی همه ی افراد آزاد هستند که در شبکه مشارکت کنند اما در بلاک چین های خصوصی برای حضور در شبکه نیاز به مجوز هست .

قابلیت های بلاک چین با بیت کوین اولین ارز دیجیتالی که به وجود آمد مطرح شد .