با گسترس علاقه مردم به متاورس و دنیای کریپتوکارنسی، بسیاری از افراد به این بازار و فعالیت در آن روی آورند. در متاورس مفاهیم متعددی وجود دارد که باید قبل از فعالیت در این بازار با آن آشنا شوید. به همین دلیل قصد داریم در این نوشته شما را با مفاهیم بلاک چین چیست و ieo چیست آشنا کنیم.
قطعا تا به حال در دنیای متاورس و کریپتوکارنسی بلاک چین و ieo یا عرضه اولیه صرافی به گوشتان خورده است. برای فعالیت در متاورس حتما پیشنهاد می کنیم با مفاهیم بلاک چین چیست و ieo چیست آشنا شده و این مقاله را از دست ندهید.
مفهوم ieo چیست؟ IEO مخفف Initial Exchange Offering و به معنای عرضه اولیه صرافی یا عرضه اولیه توکن در پلتفرم صرافی ارز دیجیتال است. ICO یکی دیگر از پیشنهادات اولیه است که طرفداران خاص خود را دارد. یک ICO پیشنهاد می شود که مستقیماً توسط یک تیم پروژه برگزار شود.
یکی از نکات مهم در عرضه اولیه صرافی یا IEO این است که این عرضه به نمایندگی از یک استارت آپ و توسط صرافی مدیریت می شود و هدف آن جمع آوری سرمایه در ازای فروش توکن است.
با توجه به اینکه روی پلتفرم صرافی ها فروخته می شود و صرافی ها مانند یک واسطه عمل می کنند، صادرکنندگان توکن ها هزینه مشخصی را به صرافی ها می پردازند و علاوه بر آن درصدی از فروش صرافی ها را به صرافی می دهند.
در عوض، پس از پایان IEO، توکن در صرافی فهرست می شود. مواردی که گفته می شود صرافی ها درصدی از فروش توکن را دریافت می کنند، همین موضوع باعث می شود که این صرافی ها در زمینه های طراحی و فعالیت های تبلیغاتی قرار بگیرند.
حال که با مفهوم چیست ieo آشنا شدید IPO و IEO صرافی از نظر پلت فرم جمع سپاری، رابط جمع سپاری، مدیریت قرارداد هوشمند، نیازهای شناسایی مشتری (KYC) و مبارزه با پولشویی (AML)، بودجه بازاریابی، صلاحیت راه اندازی، و زمان فهرست صرافی متفاوت هستند. در ادامه به بررسی آن ها می پردازیم.
در عرضه اولیه سکه (ieo)، جمع سپاری از طریق وب سایت رسمی استارت آپ و صادرکننده توکن انجام می شود، اما در عرضه اولیه مبادله ای (IEO)، جمع سپاری بر روی بستر صرافی انجام می شود.
در عرضه اولیه سکه، توسعه دهندگان پروژه این وظیفه را بر عهده دارند، اما در عرضه اولیه صرافی، این وظایف بر عهده صرافی است زیرا صرافی وظیفه پرداخت توکن به مشتریان خود را بر عهده دارد.
نیاز به اتخاذ سیاست های شناسایی مشتری و مبارزه با پولشویی در عرضه اولیه سکه بسته به نوع پروژه کاملاً متغیر است. یعنی در یک پروژه ممکن است شرکت کنندگان برای شرکت در ICO نیاز به ارائه مدارک و سوابق شناسایی خود داشته باشند و در پروژه دیگر نیازی به ارائه چنین مدارکی نباشد اما در عرضه اولیه بورس از آنجایی که صرافی ها اتخاذ می کنند. چنین سیاست هایی برای باز کردن حساب های خود. شرکت در پروژه مستلزم ارائه مدارک می باشد.
هزینه بازاریابی و تبلیغات در عرضه اولیه سکه تماماً بر عهده تیم توسعه است و آنها ملزم به پرداخت هزینه های سنگین برای موفقیت هستند، اما در عرضه اولیه صرافی، بازاریابی توکن ها به عهده تیم توسعه است. خود را مبادله کند.
در عرضه اولیه سکه، هیچ محدودیتی وجود ندارد و هر کسی می‌تواند ICO داشته باشد، اما در IEO، صرافی ابتدا پروژه را بررسی میکند و پس از احراز شرایط، مجوز جمع‌سپاری را در پلتفرم خود می‌دهد.
یکی از مزایای سرمایه گذاری در IEO های معرفی شده توسط صرافی این است که اعتماد به آن آسان است، زیرا صرافی قبل از قرار دادن پروژه در پلتفرم خود، آن را به دقت اعتبارسنجی می کند تا اعتبار خود آن به خطر نیفتد.
هنگام خرید IEO از صرافی، قرارداد هوشمند خود را از طریق صرافی می بندید و صرافی مدیریت کاملی بر روی کیف پول، قراردادها و فروش توکن دارد.
قرار دادن IEO در یک صرافی نیز به نفع IEO است، زیرا از این طریق بازاریابی برای آنها بسیار آسان است و مشتریان آن صرافی از وجود آن توکن مطلع می شوند. با این حال، این برای آن IEO هزینه دارد، زیرا آنها باید برای نگهداری IEO هزینه ای به صرافی بپردازند.
موفقیت یک IEO به فهرست شدن توکن آن در بورس بستگی دارد. معمولاً پروژه های استارتاپی پس از جمع آوری سرمایه توکن در بورس عرضه می شوند. این لیست هزینه بالایی دارد و گاهی اوقات پروژه مجبور است تا 20 بیت کوین به صرافی برای لیست پرداخت کند.
پیش از بررسی بلاک چین چیست، قصد داریم به معایب ieo چیست بپردازیم.
• اگرچه عرضه اولیه صرافی جایگزین بهینه و مطمئن تری نسبت به ICO است، اما با توجه به اینکه هزینه ثبت در بورس حدود 20 بیت کوین و کارمزد مبادله ده درصد مبلغ فروش توکن است، برای بسیاری از استارت آپ ها اقتصادی نیست
• به احتمال زیاد راه اندازی اولیه صرافی محدود به یک صرافی خواهد بود و بنابراین کاربرانی که در آن صرافی حساب کاربری ندارند به دلیل طولانی بودن فرآیند KYC (تأیید و احراز هویت مشتری) به این راه اندازی اولیه دسترسی نخواهند داشت. فرآیندها). .
جذب سرمایه به روش IEO یک نقطه شکست به فرآیند اضافه می کند، به طوری که اگر صرافی مورد نظر مشکلی داشته باشد یا مانع همکاری شود، فروش متوقف می شود، مانند آنچه برای پروژه Raid رخ داد. (این پروژه که انتظار می رفت.
حال که با مفهوم ieo چیست آشنا شدید، نوبت به آن رسیده است که به مفهوم بلاک چین چیست برسیم. بلاکچین تشکیل شده از دو کلمه بلاک و زنجیره است. معنی تحت اللفظی بلاک چین، زنجیره بلوک (بلاک چین) است. وقتی از زنجیره ها و بلوک ها در بلاک چین صحبت می کنیم، در واقع در مورد زنجیره های اطلاعات دیجیتال صحبت می کنیم و هر بلوک این اطلاعات را ذخیره می کند.
در یک تعریف کلی می توان گفت که بلاک چین یک دفتر کل توزیع شده، غیرمتمرکز و مشترک است که به صورت زنجیره ای از رکوردها به نام بلوک ساخته می شود. هر بلوک در این زنجیره وظیفه ذخیره نوعی اطلاعات (مانند سوابق تراکنش) را بر عهده دارد.
هر بلوک اطلاعات مربوط به تراکنش ها مانند تاریخ، ساعت، میزان خرید شما از سایت و اطلاعات فروشندگان و خریداران در تراکنش ها را ذخیره می کند. به جای استفاده از نام واقعی خود در معاملات، خرید شما بدون هیچ گونه اطلاعات هویتی و با استفاده از امضای دیجیتال منحصر به فرد انجام می شود. به عنوان مثال خرید شما در سایت دیجی کالا با نام کاربری شما ثبت می شود. هر بلوک یک کد خاص یا منحصر به فرد به نام هش hash را برای شناسایی هرگونه فعالیت در بلاک چین ذخیره میکند.
به عنوان مثال در مفهوم بلاک چین چیست فرض کنید قبلاً محصولی را از دیجی کالا خریداری کرده اید، پس از مدتی تصمیم به خرید دیگری می گیرید. حتی اگر جزئیات خرید جدید شما تقریباً مشابه خرید قبلی شما باشد، سایت دیجی کالا می تواند 2 خرید شما را از هم جدا کند. بنابراین، به دلیل کدهای منحصر به فرد ذکر شده در بالا به نام هش، می توانیم بلوک ها را جدا کنیم.
مثالی که در بالا برای ذخیره یک خرید از دیجی کالا ارائه شد، در واقع کمی با بلاک موجود در بلاک چین متفاوت است. یک بلوک در بلاکچین می‌تواند مقدار مشخصی از اطلاعات را در خود ذخیره کند. این بدان معنی است که بسته به اندازه تراکنش ها، یک بلوک می تواند چندین هزار تراکنش داشته باشد.
حال که با بلاک چین چیست آشنا شدید با نحوه عملکرد آن آشنا شوید. به عنوان یک پایگاه داده، بلاک چین اطلاعات را به صورت الکترونیکی در قالب دیجیتال ذخیره می کند. بلاک چین ها بیشتر به خاطر نقش خود در سیستم های ارزهای دیجیتال مانند اتریوم برای ایمن و غیرمتمرکز تراکنش ها شناخته می شوند. نوآوری در بلاک چین این است که امنیت ثبت داده ها را تضمین می کند.
بلاکچین داده ها را با یکدیگر در گروه‌هایی به نام بلوک جمع آوری می کنند. این بلوک ها مجموعه ای از اطلاعات را در خود جای می دهند. بلوک‌ها دارای ظرفیت‌های ذخیره‌سازی خاصی هستند و هنگامی که پر می‌شوند، بسته می‌شوند و به بلوک پرشده قبلی متصل می‌شوند و زنجیره‌ای از داده‌ها را تشکیل می‌دهند که به نام زنجیره بلوکی شناخته می‌شود.
انواع مختلفی از اطلاعات را می توان در یک بلاک چین ذخیره کرد، اما رایج ترین استفاده تا کنون به عنوان دفتر کل برای تراکنش ها بوده است. در مورد بیت کوین، بلاک چین به صورت غیرمتمرکز استفاده می شود به طوری که هیچ فرد یا گروهی کنترل را در دست ندارد، اما همه کاربران به طور جمعی کنترل و امنیت را حفظ می کنند. بلاک چین های غیرمتمرکز تغییر ناپذیر هستند، به این معنی که داده های وارد شده برگشت ناپذیر است.
برای اضافه شدن به بلاک چین، هر بلوک باید حاوی پاسخ یک مسئله پیچیده ریاضی باشد که با استفاده از یک تابع هش رمزنگاری برگشت ناپذیر ایجاد شده است. تنها راه حل برای چنین مشکل ریاضی حدس زدن اعداد تصادفی است که با ترکیب با محتوای بلوک قبلی، یک نتیجه تعریف شده ایجاد می کنند.
اثبات کار یک مکانیسم اجماع غیرمتمرکز است که اعضای یک شبکه را مجبور می کند تا تلاش های خود را برای حل یک معمای ریاضی دلخواه انجام دهند تا از دستکاری هر کسی در سیستم جلوگیری شود.
ثبات کار به طور گسترده ای در استخراج ارزهای دیجیتال برای اعتبارسنجی تراکنش ها و استخراج توکن های جدید استفاده می شود. اثبات کار مستلزم مقادیر زیادی انرژی است که تنها با پیوستن ماینرهای بیشتری به شبکه افزایش می یابد.
مکانیزم Proof of Stake یک مکانیزم اجماع ارز دیجیتال برای پردازش تراکنش ها و ایجاد بلوک های جدید در یک بلاک چین است. مکانیزم اجماع روشی برای اعتبارسنجی ورودی ها و ایمن نگه داشتن پایگاه داده است؛ پس می توان نتیجه گرفت این مکانیسم، بلاک چین را ایمن می کند.
Proof of Stake میزان کار محاسباتی مورد نیاز برای تایید بلوک ها و تراکنش ها را کاهش می دهد. این اثبات مفهوم روش تأیید بلوک ها با استفاده از سهام را تغییر می دهد. افراد دارایی خود را به عنوان وثیقه برای شانس اعتبارسنجی به بلوک ها ارائه می‌دهند. در واقع، صاحبان ارز با به اشتراک گذاشتن ارزهای رمزپایه خود به تایید کننده تبدیل می شوند.
در شبکه های بلاک چین، انواع مختلفی از الگوریتم های اجماع جدا از الگوریتم های اصلی وجود دارد. سایر الگوریتم های اجماع عبارتند از:
مکانزیم DPoS با Proof of Stake بسیار متفاوت است. در این اجماع، دارندگان توکن به تنهایی روی اعتبارسنجی بلوک‌ها کار نمی‌کنند، بلکه پروکسی‌ها را برای انجام اعتبارسنجی برای آنها انتخاب می‌کنند.
این الگوریتم برای حل مشکل یک گره غیرقابل اعتماد استفاده می شود. اگر یکی از اعضای جامعه اطلاعات متناقضی در مورد تراکنش ها برای دیگران ارسال کند، قابلیت اطمینان بلاک چین از بین می رود و هیچ مرجع مرکزی وجود ندارد که بتواند آن را اصلاح کند. برای حل این مشکل، اثبات کار اکنون از طریق قدرت پردازش خود، تحمل خطای بیزانسی را ارائه می دهد.
در این مقاله با مفهوم ieo چیست و بلاک چین چیست شما را آشنا کردیم. متاورس و کریپتوکارنسی تعاریف زیادی داشته و بهتر است پیش از وارد شدن به بازار با آن آشنا شوید. در پایان پیشنهاد می کنیم اگر قصد آشنایی با دیگر مفاهیم متاورس مثل بلاک چین چیست و ieo چیست آشنا شوید، به ابزار ترید مراجعه کنید.
