ترجمه اختصاصی کوین‌گراف به نقل از بلاک‌استارز؛ اگر علاقمند به فضای بلاکچین هستید، احتمالاً با اصطلاحاتی مانند «داده‌های درون زنجیره‌ای»، «معاملات درون زنجیره‌ای»، «تحلیل درون زنجیره‌ای» و «معیارهای زنجیره‌ای» روبرو شده باشید. و اگر به تازگی با این فناوری نوظهور آشنا شده‌اید، ممکن است که درک مفاهیمی مانند «داده‌ی درون زنجیره‌ای» یا «تحلیل درون زنجیره‌ای»، کمی برایتان مشکل باشد. امیدواریم که مطالعه این مقاله به فهم بهتر موضوع مهم «بلاکچین» به شما کمک کند.
قبل از ورود به دنیای «داده‌های درون زنجیره‌ای»، یکبار دیگر مفهوم بلاکچین را با هم بررسی می‌کنیم:
در سالهای اخیر کلمه «بلاکچین» بسیار به گوشتان رسیده است. به دلیل اختراع انقلابی «بیت‌کوین»، این ابداع را به شخص «ساتوشی ناکاماتو» نسبت داده می‌شود، اما ایده‌ی اصلی نوشتن «یک زنجیره امن رمزنگاری‌شده» متعلق به «استوارت هابر» و «دبلیو.اسکات استورنتا» است.
این دو محقق آکادمیک در سال ۱۹۹۱، پیشنهاد دادند که میتوان با توسعه و اجرای ابزاری دیجیتالی، مبتنی بر مهر زمان، انتشار اسناد مهم در فضای وب را امن، دائمی و ضد دستکاری کرد. چنین «پروتکل اثبات‌شده» می‌تواند تائید کننده و پشتیبان سندی باشد که نسخه‌ای از آن در یک نقطه از تاریخ، در وب منتشر شده‌است.
در محبوبترین پروتکل بلاکچینهای امروزی، بسیاری از خصوصیات ایده اصلی پیدا است. در بیان ساده، یک بلاکچین عمومی را میتوان به عنوان یک زنجیره دیجیتال متشکل از چندین بلاک تعریف کرد، که هر بلاک شامل اطلاعات ارزشمند و یک کد آلفانومریک (حرفی-عددی) انحصاری است که به نام «هَش» می‌شناسیم.
یک بلاک علاوه بر هش انحصاری خود، با هش بلاک قبلی نیز نشانه‌گذاری می‌شود. این سیستم لاکچین بعد از رسیدن به طول لازم، هک کردن آن را تقریباً غیرممکن می‌سازد. در تعریف مفهومی، بلاکچین یک دفتر عمومی(لجر) دیجیتال تعریف می‌شود که از سوابق توزیع شده در شبکه گسترده‌ای از گره‌ها تشکیل شده است، که هر گره(بطور مثال یک سیستم کامپیوتر)، شخص یا سازمان مجازی، اجازه‌ی کنترل یا تغییر جریان یک جانبه‌ی اطلاعات را ندارند.
تکنولوژی بلاکچین اساس و امکان گذر از سیستمهای متمرکز مالی و اطلاعاتی، به شبکه‌های غیرمتمرکز عمومی را فراهم کرد، که مبادلات مالی و اطلاعاتی را از «لزوم اعتماد» بی‌نیاز می‌کند.
داده‌های درون زنجیره‌ای شامل اطلاعات تمام مبادلات رخ داده در یک شبکه بلاکچین خاص، یا به عبارت دیگر، تمام اطلاعات نوشته شده در بلاکهای یک بلاکچین است. اطلاعات یک بلاکچین عمومی، در دسترس همگان است. میتوان این داده‌ها را در سه بخش مجزا تقسیم‌بندی کرد:
۱٫ داده‌های مبادلات (مثال؛ ارسال و دریافت آدرس، مقدار مبادله و ارزش باقی مانده برای یک آدرس خاص)
۲٫ اطلاعات بلاک (مثال؛ مهر زمان، فی ماینر، پاداشها)
۳٫ کد قرارداد هوشمند (مثال؛ منطق تجاری رمزنگاری‌شده در یک بلاکچین)
مبادلات «برون زنجیره‌ای»، در بلاکچین ثبت و اجرا (حداقل بطور کامل) نمی‌شوند. اما در معاملات «درون زنجیره‌ای» انتقالات درون شبکه بلاکچین اتفاق افتاده و ثبت می‌شود.
در تعبیر سنتی‌تر، مفهوم این دو نوع مبادله را میتوان مانند روشهای «ثبت‌شده» و «ثبت‌نشده» پنداشت: تصور کنید که باید مبلغی را به حساب X انتقال دهید. شما می‌توانید بدهی خود را به روش سنتی و از طریق انتقال مبلغ از حسابی بانکی به حساب مورد نظر، یا فروشنده شخص ثابث مانند Paypal پرداخت کنید.
ممکن است ترجیح دهید به روشهای دیگری مانند خرید کوپنهای مالی و فرستادن کد آن به حساب X بفرستید و یا به سادگی پسورد حساب Paypal خود را با X در میان بگذارید. در حالت اول، معمولا بانک یا ارائه‌دهنده‌ی شخص ثالث مبلغی را بابت خدمات خود دریافت می‌کنند، اما روشهای جایگزین به افراد اجازه می‌دهد تا از هزینه‌های اضافی دوری کنند.
در اکوسیستم بلاکچین هم معاملات برون زنجیره‌ای می‌توانند به روشهای مختلفی انجام شوند. ساده‌ترین راه، تبادل کلید خصوصی است که در نتیجه‌ی آن، افراد به کیف پول یکدیگر دسترسی پیدا خواهند کرد. حال، این نکات ما را ترغیب می‌کند که برای انتخاب انتقالات «برون زنجیره‌ای» به جای معاملات «درون زنجیره‌ای» بیشتر تامل کنیم. یک عامل اصلی مربوط به هزینه بالای انتقالات برای مبادله ارزهای پایه مانند بیت‌کوین است.
خصوصاً برای معاملات کوچک، هزینه ماینر ممکن است از مبلغ اصلی بیشتر شود، بنابراین انتقال درون زنجیره‌ای چنین معامله‌ای از لحاظ اقتصادی عملاً غیرممکن خواهد بود. عامل مهم دیگر عملکرد است: معاملات درون زنجیره‌ای نه فقط از لحاظ سرعت، بلکه از لحاظ مقدار قابل انتقال نیز محدوداند. در نتیجه، ذخیره داده بیشتر بر روی زنجیره بسیار گران می‌شود. علاوه بر این، برخی از کاربران بلاکچین عمومی، به دلیل نگرانی برای حفظ حریم خصوصی هم، انتقالات برون زنجیره‌ای را ترجیح می‌دهند.
عرصه تحلیل «درون زنجیره‌ای» پدیده‌ای نوظهور است که هدف آن، استخراج و موشکافی اطلاعات موجود درباره معاملات عمومی بلاکچین است تا تصمیم‌گیری را آسانتر سازد. ابزارها و تکنیکهای این روش غالباً برای اهداف تجاری و سرمایه‌گذاری استفاده می‌شود.
یکی از محبوبترین معیارهای درون زنجیره‌ای، «Coin Days Destroyed» بود که در سال ۲۰۱۱ برای پیگیری فعالیتهای شبکه بیت‌کوین معرفی شد. راه‌اندازی Coin Metrics برای شبکه Value-to-Transaction (NVT) در سال ۲۰۱۷، که روشی برای ارزش‌گذاری بیت‌کوین با در نظر داشتن سرمایه بازار و میزان کارکرد آن در شبکه مبادلات بود، منجر به بیشتر شدن توجه به تکنیکهای تحلیل درون زنجیره‌ای شد.
امروزه، اندیکاتورهای زیاد و مشابهی برای تحلیل درون زنجیره‌ای به وجود آمده است. در بخش بعدی این مقاله، انواع داده‌ها و تحلیلهای درون زنجیره‌ای آورده شده که به شما امکان یادگیری و استفاده بیشتر در خصوص اندیکاتورهای درون زنجیره‌ای را ارائه می‌دهند.
در پست‌های بعدی، شما را با تامین‌کنند‌گان محبوب ابزارهای تجزیه و تحلیل برای داده‌های درون زنجیره‌ای بیشتر آشنا می‌کنیم.
منبع: Coingraph.ir
