تعدادی از ارزهای دیجیتال دارای یک ویژگی در تراکنش های خود به نام تگ هستند. این تگ ها در ارزهای دیجیتال مختلف، نام متفاوتی دارند. به این تگ ها، تگ تراکنش یا ممو می گویند. در این مقاله قصد عنوان نمودن کاربرد ممو در تراکنش رمزارزها را داریم.
این تگ ها برای مصارف مختلفی ایجاد شده اند، اما تقریباً کاربرد همه ی آن ها یکسان است. این ها قسمتی از تراکنش را تشکیل می دهند که کاربر می تواند در آن پیغامی قرار دهد. پیغام نوشته شده در بلاکچین آن ارز دیجیتال ثبت می شود. به طور مثال، کاربر می تواند هدف خود از انجام تراکنش را در تگ آن بنویسد تا برای همیشه ثبت شود. لازم به ذکر است که در تراکنش های به مقصد کیف پول های شخصی، الزامی در استفاده از آن ها نیست.
در صرافی های ارزهای دیجیتال مانند بایننس از این تگ، برای شناسایی تراکنش های دریافتی استفاده می کنند. صرافی هایی که یک حساب مشترک برای واریز دارند، از تگ ها برای شناسایی کاربران و شارژ حساب آن ها استفاده می کنند. به این ترتیب، در صرافی ها برای حساب کاربری یک تگ ایجاد می شود که در هنگام واریز ارز دیجیتال به صرافی، به همراه آدرس مربوط به کاربر داده می شود. به این معنی که در صورت وارد نکردن تگ مورد نظر، احتمالاً کل بودجه شما از بین خواهد رفت!
همانطور که گفته شد، صرافی ها برای بعضی از رمزارزها از یک حساب مشترک برای همه کاربران خود استفاده می کنند. چراکه برخی از این رمزارزها مانند ریپل و استلار نیاز به یک سپرده اولیه برای تأیید هر حساب دارند و داشتن یک حساب مجزا برای هر عضو از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نیست. لذا از یک تگ اختصاصی برای شناسایی سپرده هر کاربر استفاده می کنند.
تمام ارزهای دیجیتال این ویژگی را ندارند. اسم تگ در ارزهای دیجیتال متفاوت است اما کاربرد مشابهی دارند. از جمله ارزهایی که از این قابلیت پشتیبانی می کنند میتوان به ریپل ، مونرو ، ایاس و بایننس کوین اشاره نمود.
منبع: Coingraph.ir
