تو این مقاله میخوایم راجب یکی از بهترین کراس اوور های بین دیسی و مارول یعنی کمیک BATMAN SPIDERMAN صحبت کنیم. این کمیک که سال 1995 منتشر شد، غوغا به پا کرد! فروشا سر به فلک زدن. ولی ما برای فروش و آنالیز جنبهها اقتصادی اینجا نیومدیم. امروز قراره کمیک مذکور رو آنالیز کنیم.
در نگاه اول، بذارید سازندههای این کمیک بینظیر رو معرفی کنیم. این اثر به قلم جی.ام. دیماتیس نوشته شده و توسط مارک بگلی طراحی شده. طراحای کاور بینظیر و به یاد موندنی این اثر هم مارک بگلی و مارک فارمر هستن. تو صفحهی اول میتونید ببینید که این کمیک استایل خاصی داره. استایلی که برای این کمیک انتخاب شده برای طرفدارای مارول و دیسی به یه اندازه آشناس. رنگا شباهت بینهایت زیادی به کمیکای مارول داره ولی طراحیش بدون شک آدمو یاد دیسی میندازه. همون طراحی تاریکتر بتمن و کمیکهای خاص و تاریک اون. (برای خرید کمیک بتمن اسپایدرمن اینجا کلیک کنید)
این کمیک با سخنی از یوهان وولف گَنگ وان گوته شروع میشه. “نیازی نیست به تیمارستان بروید تا یک مغز بیمار رو مشاهده کنید؛ سیارهی ما تیمارستان دنیاست.” اگه به طراحی این اثر دقت کنیم، میتونیم شباهتهایی به کمیکهای دیگهی بتمن ببینیم و این موضوع تا حدودی لذتبخشه. دیدن مرد عنکبوتی با شکل و ظاهری شبیه به کمیکهای تاریک بتمن بینهایت جالبه. این کمیک با صحنهای شروع میشه که تو چند پنل اول، کراس اوور بودن این کمیک رو به مخاطب نشون میده.
اسپایدرمن داره خواب مردن عمو بن رو دوباره میبینه و اینجاس که ما اولین شخصیت کراس اووری رو میبینیم. تو این رویا، جوکره که عمو بن رو میکشه! خیلی جالبه. دیدن لبخند مردی که هرگز دست از خنده برنمیداره، عالیه! مخصوصاً زمانی که تو دنیای مارول باشه! استایل رنگآمیزی دههی نود تو همهی پنلا به وضوح کامل دیده میشه! برای اکثر ما، این استایل رنگآمیزی باعث به وجود اومدن دریایی از نوستالژی میشه. شاید تو کمیکا ندیده باشیم ولی برچسبها و کتابهای نقاشیای که داشتیم، اکثراً از طراحی و استایل رنگآمیزی دههی نود الهام گرفتن.
در حالی که پیتر کابوس کشته شدن عمو بن توسط سلطان دلقک گاتهام رو میبینه، بروس وینِ میلیاردر هم خواب کشته شدن پدر و مادرش توسط کارنیج رو میبینه. این شیوهی اتصال تو هنر داستاننویسی Foreshadowing یا زمینهسازی میشه. زمانی که یه واقعه اشاره به واقعهای دیگه تو آیندهی داستان داره. بتمن تو این کمیک لباس کلاسیک با خفاش زرد و مشکیشو میپوشه. البته تو این اثر خبری از شورت روی شلوار بتمن نیست. لباسی که تو این کمیک میبینیم، تا حد باورنکردنیای شبیه فیلم بتمن 1989، اثر تیم برتونه.
یه سری صحنههای کمیک واقعاً وحشتناکن و تصور کردنشون مو به تن آدم سیخ میکنه. یه سری صحنههای نسبتاً خندهدار هم تو این کمیک وجود دارن که واقعاً اشک آدمو در میاره. برای مثال یه صحنه هست که گوردون توش صورتشو پاره میکنه و معلوم میشه که در اصل بتمن بوده که ماسک پلاستیکی زده بود. ولی یه سری مشکلا هست. بتمن همهی لباس و وسایلش تنشه. میشه یکی به من توضیح بده شنل و شاخهای ماسک بتمن کجا رفتن؟؟؟ اینا چیزای کوچیکی نیستن که بشه مخفی کرد. ولی بذارید این صحنه رو نادیده بگیریم و بقیهی کمیک رو بررسی کنیم.
یکی از چیزایی که تو اکثر کمیکهای دههی نود هست و من به شخصه زیاد دوست ندارم، شنل بتمنه. منظورم این نیست که بتمن شنل نداشته باشه بهتره. شنل بتمن تو دههی نود زیادی بلند بود و طوری طراحی میشد انگار خودش ذهن مستقلی داره که باعث میشه به خودی خود حرکت کنه. این کمیک متاسفانه شنل 3 متری بتمن رو تو خودش نگه داشته. اگه میخواید منظورم رو دقیق بفهمید، این عکس رو ببینید! سوال من فقط اینه که “بتمن چطوری هر دو ثانیه زمین نمیخوره؟؟؟ اون شنل انقدر بزرگ و بلنده که اگه جوکر میخواست ببره، فقط کافی بود شنل رو بپیچه دور بتمن.”
در کل این کمیک واقعاً عالی طراحی و نوشته شده… با یه نکتهی منفی اصلی که من زیاد دوست نداشتم. اینه که کارنیج طوری جوکر رو تحصین میکنه که انگار عاشقشه! کارنیج تو دنیای اصلی مارول یه خورده متفاوتتره. خشنتر و وحشتناکتر. بحث دیگهای که هست اینه که عوض کردن داستان اوریجین بتمن و اسپایدرمن هیچ مشکلی نداره ولی یه بحثی هست. کارنیج اگه قاتل پدر و مادر بروس وین بود، خود وین رو هم میکشت. کارنیج نابغه و هوشمند نیست، یه روانی قاتل بیرحمه که میخواد دنیا رو به فنا بده.
جدا از این مسائل، کمیک داستان خاصی رو میگه و اگه دقت کنیم یا طرفدار خیلی بزرگ بتمن باشید، میتونید تفاوتهای خیلی ریزی رو تو کاراکترش مشاهده کنید که کامل با عقل جور درمیاد. تو این کمیک، بتمن و اسپایدرمن تفاوتهای خیلی کوچیکی تو زمینهی شخصیتپردازی دارن. اتفاقات این کمیک بعد از کمیک Spectacular Spider-Man #229 رخ میدن ولی از لحاظ داستانی اعتباری ندارن. داستانهای این کمیک تو دنیای کراس اوور وِرس اتفاق میفته. جهانی که شرکتهای مارول و دیسی برای داستانهای کراس اوورشون ساختن.
در کل، این کمیک خط داستانی خوبی داره و استایل طراحی و رنگآمیزیش بینهایت چشمنوازه! اگه به کاراکترهای بتمن و اسپایدرمن علاقه دارید و طرفدارشون هستید، این کمیک رو نباید از دست بدید. اگه دلتون میخواد درگیریهایی رو مشاهده کنید که عملاً تحت هر شرایط دیگهای غیرممکنه، بازم پیشنهاد میکنیم این کمیک رو بخونید. بدون اسپویل شدن داستان چند تا اتفاق هیجانانگیز و لذتبخش بازی رو بهتون معرفی میکنیم.
1) اسپایدرمن تو ماشین بتمن 2) قتل و کشتار مشترک کارنیج و جوکر 3) اشارات هنری و ایهامآمیز فوقالعادهی آرتیستهای کمیک 4) درگیری بتمن با کاراکتری از مارول و اسپایدرمن با کاراکتری از دیسی. پنجاه صفحه از هیجان و ترکیب آبی و قرمز مارول و دیسی! خوندن و مطالعهی این کمیک، یه کم غمانگیزه. ما به کمیکهای کراس اوور بیشتری نیاز داریم.
برای خرید کمیک بوک به فروشگاه ما سربزنید