چندوقت پیش یه مقاله خیلی جالب خوندم از سایت اقتصاد آنلاین تحت عنوان " برنامه نویس بشم یا طراح گرافیک؟ " که یقینا سوال خیلی از ماهایی هستش که سر دوراهی موندیم. تو این مقاله نویسنده خیلی سعی کرده که بیطرفانه بنویسه و من به شخصه این حرکتو تحسین میکنم ولی اینجا میخام نظر شخصمیو بگم.
من رشته تحصیلیم نرم افزار هستش و بالای 5 تا مدرس خصوصی داشتم برای یاد گرفتن برنامه نویسی بعد از دانشگاه و همونجور که خیلیاتون میدونیدو باهام همدردید، تو دانشگاه چیزی بهت یاد نمیدن و فقط ازت پول میگیرن. من بعد از دانشگاه چندتا زبان برنامه نویس مثل پایتون، سی شارپ و پی اچ پی رو رفتم که یاد بگیرم ولی خب موفق نشدم و بعد از صرف کلی پول و زمان بیخیال شدمو گفتم بزا برم چاوا اسکریپت یاد بگیرم بصورت سِلف اِستادی، اوایلش خوب پیش میرفت، مدرس گام به گام توضیح میدادو منم انجام میدادم ولی به یجاهایی رسیدم که دیدم بدون آموزش، نمیتونم هیچ کدی بزنم. اونجا بود که گفتم بیا بیخیال برنامه نویس شو.
منم بیخیال شدممممممممم رفت. بعد از مدتها گفتم منکه از رشته اصلی خودم خیری ندیدم بزار برم سراغ یه رشته دیگه، که گرافیکو انتخاب کردم اونم بصورت خوداآموز و برخلاف تصوراتم خیلی باهاش حال کردمو ادامش دادم. من به شخصه از محیط برنامه نویسی بیزارم و واقعا برنامه نویس شدن مختص یکسری از افراده خاصه.
یچیزه جالبه دیگه ای که مدام تو متن اون مقاله ای که اول بهش اشاره کردم، هی تکرار میشد؛ این بود که آقا جان خانم جان برو سمت یه چیزی که بهش علاقه داری و بیخیال درامدو ایناش باااااش. فقط علاقه مهمه.