فیبر مجموع کلمه فیبر است. تیغه همان رشته است. مجموعه ای از نخ های موازی و موازی با هم الیاف را تشکیل می دهند. ویژگی کلیدی الیاف بلند سطح مقطع کم آنهاست. الیاف تحت کشش و فشار دقیقا برعکس بتن عمل می کنند.
مقاومت کششی بالای این مواد باعث افزایش شکل پذیری و مقاومت بتن می شود. وزن کم این الیاف و جلوگیری از کیک شدن ساختار یکی از دلایل گرایش به الیاف پلی پروپیلن است. مقاومت بالا در محیط قلیایی بتن و اکسید نشدن الیاف پلی پروپیلن نیز منجر به گسترش مصرف این نوع الیاف در بتن شده است.
یکی از مشکلات این الیاف ضعف آنها در برابر اکسیداسیون است. بنابراین جلوگیری از رسیدن نور و گرما به این مواد باعث افزایش طول عمر و دوام این الیاف می شود. قطر این الیاف حدود 20-35 میکرومتر است. عدم رسوب الیاف پلی پروپیلن در بتن از ویژگی های مهم این مواد است.
استحکام کششی این الیاف تقریباً 400 مگاپاسکال است. این مواد دارای طول 100% بدون شکستگی در اثر اعمال نیرو هستند الیاف پلی پروپیلن در دمای 170 درجه سانتیگراد ذوب می شوند.
این الیاف باعث کاهش انقباض در بتن می شود. آنها برای ساخت کف بتنی و بتن بادوام مناسب هستند. از این الیاف می توان برای تعمیر سازه های بتنی استفاده کرد. برای ساخت قطعات بتنی پیش ساخته، الیاف پلی پروپیلن کیفیت را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد. از این الیاف می توان در دیوارهای خشک نیز استفاده کرد.
برخی افراد معتقدند که الیاف بخشی از مصالح بتن است. به همین دلیل در برخی منابع این ماده افزودنی خاصی نیست. یکی از توضیحات این افراد عدم تداخل الیاف با ساختار بتن و سیمان است.
الیاف پلی پروپیلن گران نیستند. دلیل این امر تولید آسان این مواد است. این ماده نوعی محصول فرعی پتروشیمی است. به همین دلیل هزینه اصلی در موادی مانند اتیلن است. در حال حاضر به دلیل فرآوری فرآورده های نفتی، پلاستیک ها با قیمت های نسبتاً پایین تولید می شوند.
هر کیلوگرم از این الیاف بین 1.5 تا 2 دلار قیمت دارد که قیمت اصلی این الیاف بر اساس نحوه ساخت و شکل گیری این الیاف تعیین می شود. هرچه این الیاف بیشتر کشیده شوند، در نهایت قوی تر خواهند شد. استفاده از مواد اولیه مناسب باعث افزایش کیفیت و قیمت تمام شده این مواد می شود.
هدف اصلی استفاده از الیاف پلی پروپیلن افزایش مقاومت بتن است. این مواد باید به بتن اضافه شوند تا استحکام پیوند بین سنگدانه و بتن افزایش یابد. اما افزودن بیش از حد این مواد به بتن، علاوه بر کاهش شدید جریان بتن، تأثیر منفی نیز دارد.
به طور کلی کارشناسان صنایع شیمیایی بتن مصرف یک کیلوگرم در متر مکعب را برای استفاده معمولی از بتن توصیه می کنند. طول الیاف پلی پروپیلن و نوع بتن در تعداد الیاف مورد نیاز موثر است. در کف بتنی و قطعات بتنی پیش ساخته 1 تا 1.5 کیلوگرم الیاف کافی است. اما حدود 2 کیلوگرم از این مواد در شاتکریت مورد نیاز است.
برای تولید رندرهای گچ و بتن از الیاف ریز با سایز 6 میلی متر و الیاف 1.5 تا 2 کیلوگرم در بتن مناسب است. به عنوان مثال، الیاف به سه کلاس بتن 20، 30 و 40 مگاپاسکال اضافه شد. نتایج پیش بینی رفتار صحیح بتن را در مقایسه تایید کرد.
مخلوط یکنواخت این الیاف باعث افزایش کیفیت بتن تولید شده می شود. برای به دست آوردن بتن با کیفیت، بهتر است این مواد در مرحله ساخت و ساز به سنگدانه بتن اضافه شود. اگر این الیاف در مرحله آخر به بتن اضافه شوند; میکسر باید بتن را خیلی سریع به مدت 4 دقیقه مخلوط کند.
تمامی توضیحاتی که برای استفاده و خرید الیاف پلی پروپیلن در شرایط داده شده است تعریف شده است. اگر عناصر خاصی در پروژه ذکر شده باشد. قبل از هر پروژه بتنی لازم است با کارشناسان و متخصصان شیمی بتن مشورت شود. در برخی موارد، این مواد با سایر مواد افزودنی موجود در بتن واکنش داده و مجموعه را از هدف نهایی خود دور می کنند.
الیاف پلی پروپیلن بر اساس شکل ظاهری به دو گروه 6 و 12 میلی متری تقسیم می شوند. این الیاف به ندرت در اندازه های بزرگتر مانند 18 و 24 میلی متر تولید می شوند. الیاف ریز برای ملات و الیاف بزرگ برای بتن استفاده می شود. اگر سنگدانه بتن بیشتر از 5 میلی متر باشد، مجاز است الیاف 12 میلی متری به بتن اضافه شود. رنگ این الیاف نیز در بازار سفید یا مشکی است.
از نظر ساختار، الیاف پلی پروپیلن را می توان با اتیلن ترکیب کرد. اگر این دو ماده با هم مخلوط شوند، پلاستیک PP تبدیل به پلاستیک مهندسی می شود. این الیاف آبگریز یا آبگریز مانند الیاف پلی پروپیلن معمولی استحکام و شکل پذیری بتن را افزایش می دهند.
از الیاف پلی پروپیلن در بتن، گچ، پتینه و سنگ مصنوعی استفاده می شود.
تولید الیاف پلی پروپیلن به روش ریسندگی. حرارت دادن مواد خام و تبدیل آنها به الیاف بسیار آسان است. به همین دلیل استفاده از الیاف پلی پروپیلن هزینه زیادی برای پروژه نخواهد داشت. پروپیلن در صنایع پتروشیمی تولید می شود. در فرآیند تجزیه مولکول روغن و تولید اتیلن، این مواد به صورت جانبی نیز به دست می آیند.
فرآیند پلیمریزاسیون در فشار و دمای پایین در حضور کاتالیزور Zieglernataانجام می شود. این روش اولین بار در سال 1960 در ایتالیا مورد استفاده قرار گرفت.بیش از 90 درصد تبلور در این روش اتفاق می افتد. بنابراین این مواد بسیار خالص هستند.
