با ورود كرونا به هند و شدت گرفتن سرعت انتشار آن ، دولت مركزي دستورالعمل هاي سرسختانه ايي را همانند بسيارى از نقاط دنيا شامل حفظ فواصل فيزيكى و قرنطينه خانگى صادر نمود.
اما شرايط زندگى در دومين كشور پرجمعيت دنيا كمى متفاوت است ...
نياز به آب یکی از بزرگترین دلایل ترک روزانه خانه براى فقراى هند است.
شیوا، زاغه نشين و کارگر ساختمانى مهاجر در Gurugram، در نزدیکی دهلی نو، ساعت ٥ صبح از خواب بیدار مى شود و دستورالعمل در خانه ماندن نخست وزير هند را عملا به چالش مى كشد !
اما دليل اين عدم تبعيت چيست ؟
او براى دست يابي به آب مجبور است هر بار مسيرى ١٠٠ مترى را طى نمايد تا به مخزن آبى كه براي ٧٠ خانواده از كارگران مهاجر ساختمانى مهيا شده است برسد.
اما اين بانو تنها نیست. بسیاری از زنان از زاغه ي سایت ساخت و ساز هر روز صبح براى تهيه آب روزانه مجبورند همين كار را انجام دهند، آنها در خانه خود حمام و توالت ندارند و با آب همان منبع موجود به صورت دست جمعى حمام مى نمايند!
پروژه هند تميز در سال ٢٠١٤ براي بهبود زير ساخت ها و ايجاد توالت توسط دولت آغاز شد و هم اكنون ادعا مى شود همه خانواده هاي هندي در حال حاضر به توالت دسترسي دارند!
اما فعالان اجتماعى هند كه اختصاصا بر روى تامين آب و نظافت مردم تمركز دارند مى گويند ، اين اتفاق فقط براي خانواده هايي كه در ساختمانها زندگى مى كنند رخ داده و افرادي زيادي همانند شيوا هنوز از اين سرويس بسيار بسيار ابتدايي بي بهره اند.
اين فعالان اجتماعى ادعا مى كنند در بمبئى محله هايي وجود دارد كه هر ١٤٠٠ نفر تنها يك توالت دارند و بسيارى از توالت هاي عمومى اين شهر نيز آب ندارند!...
حال خود تصور نماييد ، آيا رعايت دستورهاى سر سختانه دولت مركزي مبنى بر رعايت فاصله فيزيكى در چنين شرايطي امكان پذير است؟
آيا در چنين شرايطي شستشوى مرتب دست ها و ضدعفونى سطوح ممكن است؟
آيا اصلا قرنطينه خانگى در هند معنى دارد؟
واقعا قرار است با شيوع كرونا در هند چه فاجعه ايي رخ دهد؟
خدايا همواره به كرمت ايمان داريم و همه باهم براى رهايي همه مردم دنيا از شر اين ويروس مرگبار و منحوس دعا مى كنيم ...
دكتر محمد بقايى
داروساز و پژوهشگر صنعت کازمتیک
١١ فروردين ٩٩
