ویرگول
ورودثبت نام
جستجوگر گمشده
جستجوگر گمشده
خواندن ۳ دقیقه·۴ سال پیش

وقتی "خرید" حال یه دختر رو خراب میکنه...

امروز از اون روزاییه که یه سکانس فیلم باعث شد غرق تفکر بشم. توی اون سکانس چند نفر دور هم نشسته بودند و یکی از بقیه پرسید: "به نظرتون اینکه آدم استایل و تیپش رو یه روز عوض کنه و کاملا متفاوت از ظاهر قبلیش ظاهر بشه، باعث نمیشه آدم ناشی و عجیب غریب به نظر بیاد؟" و اکثر آدمهای اون جمع باهاش موافقت کردند.این صحنه باعث شد به خودم فکر کنم. راستش من اخیرا یه مدل لباس خریدم که هیچوقت تا الان مثل اونا رو نپوشیدم. چند روزیه توی کمدم دارن خاک میخوردن و من هنوز جرئت پوشیدنشون رو پیدا نکردم. نمیدونستم چرا اینقدر تعلل میکنم ولی الان فهمیدم که دلیلش فقط ترسه. ناخودآگاه میترسم از اینکه با پوشیدنشون عجیب و غیر طبیعی به نظر بیام و همکارام فکر کنند به خاطر جلب توجه اونا رو پوشیدم یا اینکه چون استایل جدیدیه، بهم نیاد و بقیه فکر کنند چقدر بد سلیقه ام.

تموم اینا در حالیه که وقتی خودم رو توی آینه میبینم، به نظر خودم خیلی هم خوبن! پس این حس لعنتی ترسی از تغییر که من کل زندگیم در حال مبارزه با اونم کی قراره دست از سرم برداره؟ کی قراره با اینکه من همیشه فکر میکنم نظر بقیه برام مهم نیست و دارم طبق قوانین خودم توی زندگیم عمل میکنم، واقعا مثل فکرم رفتار کنم و از توهم یه آدم آزاد بودن بیرون بیام؟ البته بودن وقتایی که خارج از چارچوب عادی زندگیم یه کاری کردم و تقریبا در دویست درصد موارد به طرز وحشتناکی پشیمون شدم. همیشه وقتی گاردم رو یه کم پایین آوردم به بدترین شکل ممکن ضربه خوردم. به خاطر همین "تغییر" برام تبدیل به یه تروما شده و این تروما جلوی رسیدن من به زندگی رویاییم رو میگیره...

زندگی رویایی من خیلی با الانم فرق داره. تنها راه رسیدن بهش اینه که خیلی چیزا رو توی زندگیم عوض کنم ولی الان کل انرژیم داره صرف این میشه که آیا بالاخره فردا اون لباس رو بپوشم یا نه! این افکار باعث شدن از خودم ناامید بشم و بفهمم اون آدم خفنی که همیشه فکرشو میکردم نیستم. خب... خیلی لحظه ی سختی بود. امیدوارم که اون رو تجربه نکنید .من الان قطعا اون "آدم بزرگ"ی نیستم که توی 12 سالگیم توقع داشتم بشم.

با اینحال حتی بعد از کشف چندین باره ی این حقیقت در مورد شخصیتم، سعی میکنم ناامید نشم و تلاش کنم برای رسیدن به اون روزی که تک تک جنبه های زندگیم، بشن همونی که الانم دارم تو ذهنم تصورشون میکنم. خلاصه اگه آدمی هستین که به راحتی و بدون خودخوری میتونید از حالتی به حالت دیگر تغییر کنید، به شما به خاطر خیلی خیلی خاص و خفن بودنتون تبریک میگم!

یه دختر شاغل به دنبال پیداکردن گمشده اش. گمشده ای که حتی نمیدونم از جنس چی هست
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید