کبالت مایعی شفاف و بنفش رنگ می باشد. همچنین خشک کنی سطحی و یک اکسید کننده قوی است و معمولا به همراه خشک کن های کمکی استفاده می شود. استفاده زیاد از آن باعث ایجاد چین و چروک در سطح و افزایش شکنندگی فیلم رنگ می گردد ، و در صنایع رنگ و رزین، جوهر سازی، الیاف FRP ، ریخته گری بسیار کاربرد دارد.
رطوبت هوا تاثیر چندانی بروی آن نمی گذارد و از نفوذ رطوبت هوا به داخل فیلم جلوگیری می کند . در صورت عدم تنظیم استفاده از خشک کن کبالت به دلیل خشک شدن سریع سطح از خشک شدن عمقی فیلم جلوگیری می نماید. سرعت پلیمریزاسیون ، سختی و همچنین براقیت فیلم رنگ را افزایش و شکنندگی آن را کاهش می دهد ، و سرعت واکنش کاتالیستی مثل متیل اتیل کتون پر اکسید جهت پلیمریزه کردن رزین های پلی استر غیر اشباع را افزایش می دهد.
کبالت یکی از عناصر جدول تناوبی با عدد اتمی 27 است. این عنصر که جز فلزات می باشد رنگی سفید نقره ای یا همان سفید مایل به آبی لاجوردی دارد که بسیار شبیه به فلز نیکل است اما ته رنگ زرد نیکلی را در خود ندارد. کبالت به صورت فلز آزاد در طبیعت موجود نبوده و آن را به صورت محصول جانبی در استخراج مس و نیکل بدست می آورند که همراه این عناصر معمولا آهن و نقره و سرب نیز یافت می شود. این عنصر در پوسته زمین به میزان 2 درصد وجود داشته و سی دومین عنصر فراوان در پوسته زمین می باشد.
این عنصر یک فلز بوده و نوعی از ایزوتوپ های آن با نام کبالت 60، خاصیت رادیواکتیو داشته و در علم پزشکی برای درمان سرطان از آن استفاده می شود. این ماده در مقابل هوا و آب مقاوم بوده و از آن ها تاثیر نمی پذیرد؛ در آب به صورت بسیار جزئی محلول بوده اما در اسید سولفوریک و اسید نیتریک حل شده و با مواد قلیایی به کندی دچار تغییرات می شود. این ماده قدرت سفید کنندگی کمتری نسبت به نیکل دارد اما برای کاهش رنگ زرد نیکلی در این آلیاژ ها استفاده می شود.
این ماده دارای جرم اتمی 58.93 گرم بر مول بوده و نقطه ذوب و جوش آن به ترتیب 1495 و 2927 درجه سانتی گراد است و چگالی، 8.9 گرم بر سانتی متر مکعب در 20 درجه سانتی گراد دارد. از نظر خواص فیزیکی بسیار مشابه آهن و نیکل است. آلیاژ های این فلز نیز خواص بسیار کاربردی از جمله مقاوم در برابر سایش و خوردگی و حرارت ( حتی در دماهای بالا ) دارد. این فلز، فرومغناطیس بوده و توسط گوگرد و هالوژن ها مورد حمله قرار می گیرد.
