CRebel

من به ذرات حوالی سرم اعتقاد دارم

ماشین وارد تونل شد و امواج رادیو ماهیت اصلی شان را رو کردند.موجودی که تا آن لحظه مردی سی و هفت ساله با موهای مجعد و دستانی لاغر می نمود ناگهان به آدم آهنی تبدیل شد و کم کم همان صدای الکترونیکی نیز جایش را به امواج خشک و تیزی داد که از راه شنوایی درون مغزم فرو می رفتند و من از لابلای براده های خاکستری می خواستم رمزی از این ژرفا بیرون بکش...

خیابان پانزدهم

سربالایی تند خیابان ، قدم های خسته ی من که انگار بر روی رمل های بیابان راه می روم و همه ی تلاشم رسیدن به ایستگاه اتوبوسی بود که ناگهان فریادی نگاهم را از نوک کفش هایم به بالا کشاند! خودم را کنار کشیدم و زنی فربه را دیدم که سریعتر از میوه های پخش زمین شیب تند خیابان را می دود. نمی دانم چه وقت تصمیم گرفتم به دنبالش بدوم و سعی کنم اندام سنگینش را از حرکت بازدارم ولی دریغ...

صحنه

با تخیل واژگونش در را از پشت سر باز کرد، از پله ها بالا رفت و به اتاقش برگشت. چشمانش اشک ها را سر کشیدند و در بهت فرو رفتند. خرده شیشه ها از زمین برخاستند و در دستش لیوان شدند. آنسوی پنجره، در خیابان مادرش را دید که از روی زمین برخاست و تن سنگین اتومبیل از او فاصله گرفت. هنوز خیره بود، به مادری که فریادش را قورت می داد و خود که فریاد نزده اش راه گلویش را باز کرد. دست ه...