برای ایجاد یک ارتباط و نگهداری آن بصورت موثر چهار اصل وجود دارد .
اولین و مهمترین اصل, اول بخشیدن است.اول بخشیدن یعنی نباید منتظر باشیم تا شخصی حتما برای ما کاری انجام دهد یا کمکی به ما بدهد تا ما هم در عوض آن به او کمکی کنیم یا کاری برای او انجام دهیم.
هر ارتباطی را باید با این فرض شروع کنیم که چه کاری میتوانیم برای آن شخص انجام دهیم.
What can i do for this person?
توجه به نیازهای دیگران , کمک به پیدا کردن منابعی که نیاز دارن, هدیه دادن , توجه به علائق شخصی و سرگرمی ها راه برقراری ارتباط دائم و موثر است.
اول بخشیدن باعث میشود دیگران به ما علاقمند شوند و جلب توجه کنیم.این اول بخشیدن حتی شامل مواردی مانند اینکه اول ما درد و دل یا صحبت او را گوش بدهیم هم میشود.
همه ما از اینکه اسم و تصویرمان در حافظه آدمها ثبت شود و براحتی شناخته شویم و به خاطر آورده شویم, لذت میبریم.این اصل به ما یادآوری میکند که اسم افراد و تصویرشان را در ذهن یا دفترچه تلفن یا هر نوع دیگری ثبت کنیم و وقتی آنها را می بینیم سریع به خاطر بیاوریم و با اسم, آنها را صدا بزنیم.
به خاطر آوردن و صدا زدن افراد با اسمشان در ارتباطات آنلاین و آفلاین حس احترام , ارزشمندی و مهم بودن به آنها میدهد.
معنای این اصل آنست که وقتی با شخصی ارتباط بر قرار میکنیم روی شخص کاملا تمرکز داشته باشیم و در آن لحظات کار دیگری انجام ندهیم و حتی فکر دیگری در سر نداشته باشیم.
وقتی تمرکز نداریم این تصور در ذهن افراد شکل میگیرد که برای ما مهم نیستند و کار و مسائل دیگر از آنها مهمترند.
در ارتباط به چشم افراد نگاه کنیم تا حس تمرکز و ارزشمندی به آنها داده شود.همچنین از اصول زبان بدن هم استفاده کنیم.
هر چقدر یک شخص بیشتر اسم , صورت , صدای ما را ببیند و بشنود بیشتر به ما اعتماد میکند.صرف دیدن یکبار یا صحبت یکبار با افراد کافی نیست و باید با افراد ارتباطات منظم و دائمی داشته باشیم.
مکالمات تلفنی , قرارهای حضوری , ارسال هدایا , یادآوری تولد و مناسبت ها و سایر انواع ارتباط بصورت منظم و دائم از اصول ایجاد و نگهداشتن یک ارتباط موثر است.
