طلاق غیابی یکی از موضوعات پیچیده‌ای است که در حوزه دعاوی خانوادگی ایران به آن پرداخته می‌شود. این موضوع معمولاً زمانی رخ می‌دهد که یکی از طرفین، معمولاً زن، بدلایل مختلفی از جمله خشونت زناشویی یا عدم توانایی ادامه زندگی با همسر، تصمیم به ترک منزل و فرار از رابطه می‌گیرد. در بسیاری از موارد، این تصمیم به طور ناگهانی و بدون اطلاع قبلی از سوی زن اتخاذ می‌شود، که از این رو به طلاق غیابی معروف است.
در مواجهه با چنین وضعیتی، همسر باقیمانده در ایران با مشکلات حقوقی و اجرایی روبرو می‌شود. طلاق غیابی، علاوه بر اینکه به طور عمده بر روی اجتماع و روابط خانوادگی تأثیر می‌گذارد، برای زن و مرد مسائل قانونی و مالی نیز به همراه دارد.
در بسیاری از موارد، زنان برای جلوگیری از خطراتی همچون خشونت زناشویی یا تبعیض جنسی، اقدام به فرار از خانه می‌کنند و سپس اعلام می‌کنند که دیگر قصد بازگشت ندارند. این وضعیت برای زنان به دلیل نبود حمایت و حقوقی برای مواجهه با این مسائل، می‌تواند بسیار دشوار باشد.
در مقابل، برای همسر باقیمانده که ممکن است برای پرداخت هزینه‌های زندگی و نگهداری فرزندان متوجه مشکلات مالی شود، به دنبال راه‌حل‌های قانونی برای رسیدگی به موضوع می‌گردد. این امر می‌تواند شامل تقاضای طلاق، درخواست تقسیم دارایی‌ها و نگهداری از فرزندان باشد.
در نتیجه، طلاق غیابی در ایران، یکی از مسائلی است که نه تنها بر روابط خانوادگی و اجتماعی تأثیرگذار است، بلکه به دلیل پیچیدگی و مسائل حقوقی و مالی آن، به یک چالش برای زنان و مردان تبدیل شده است که ممکن است برای رسیدن به راه‌حل‌های مناسب، نیاز به مشاوره حقوقی داشته باشند.
منیع: طلاق غیابی از طرف زن
