بي شک دو عامل مهم تايين کننده لوکيشن عکاسي نوع و هويت موتور سيکلت و ديگري سليقه هستند، اما نکته قابل توجه براي عکاس در اين موضوع عکاسي، نورپردازي سوژه است. در مورد عکاسي تبليغاتي صحبت مي‌کنيم، پس نيازمند به ايده پردازي و تقويت کردن جذابيت ها هستيم، از خلاقيت استفاده مي‌کنيم و ممکن است کمي دخل و تصرف در کار انجام دهيم. همه اينها يعني نور پردازي اهميت ويژه اي دارد و بايد امکانات نوري خود را بشناسيم. اينجا است که لوکيشن مهم مي‌شود و مي‌توان آن را به دو دسته اصلي تقصيم کرد. عکاسي تبليغاتي از موتور سيکلت داخل استوديو و عکاسي تبليغاتي از موتور سيکلت در لوکيشن هاي باز يا آوتدور .
مهمترين نکته در مورد عکاسي داخل استوديو اين است که شما کنترل صد در صد روي هر نوري را داريد. پس هرآنچه نياز داريد قابل ساختن است. از ريزترين انعکاس ها تا نور عمومي موتور و مدل. اما در کنار اين مزيت، عکاسي داخل استوديو يعني زحمت بيشتر و کار فيزيکي بيشتر. شما مسئوليت تمام نورها و رنگها را داريد. هرچيزي که مناسب نباشد مقصر شما خواهيد بود. در مورد روتوش و مراحل پس از توليد نيز همين مساله صادق است. مي توانيد در استوديو با تميز کردن بدنه موتور و از بين بردن مشکلات از زمان صرف شده براي اديت عکس کم کنيد. اما باز هم اين مساله يعني کار بيشتر سر صحنه .
در مورد عکاسي در لوکيشن هاي باز کمي قضيه حساس‌تر خواهد بود. شما وظيفه داريد نورها و انعکاس هاي مناسي رو بدنه موتور سيکلت را ثبت کنيد، ولي کنترل نور با شما نيست و نمي توانيد همه تجهيزات سنگين خود را نيز به همراه داشته باشيد. پس در اين مورد به جاي زحمت فيزيکي بيشتر نياز به فهم دقيقتر از نور و تجربه بيشتر داريد. بهترين و شايد تنها راه حل براي انجام عکاسي حرفه اي در چنين موقعيتي ترکيب نور طبيعي با نور مصنوعي فلاش استوديويي است که شايد زحمت فيزيکي زيادي نداشته باشد، اما علم و آگاهي زيادي مي طلبند. مي توان گفت از آن چالش هايي است که فقط يک عکاس حرفه اي از آن موفق خارج مي شود، نه افرادي که فقط دوربين خريده‌اند. اين نکته را فراموش نکنيد که نور بيرون از استوديو اصلا ثبات ندارد و استفاده ترکيبي از نور صبح، ظهر ، غروب و شب هر کدام شرايط خود را دارد.
نکته ديگري که عکاس تبليغاتي بايد به آن توجه ويژه داشته باشد، اديت و روتوش عکس هاي موتورسيکلت خواهد بود. البته که اديت در عکاسي تبليغاتي هيچ وقت قابل چشم پوشي نيست و عکس بدون اديت معنا ندارد، اما دلايلي وجود دارد که اديت عکسهاي وسيله نقليه را شايد مهمتر مي کند. به طور مثال در عکاسي مواد غذايي يا پوشاک وجود کمي خورده نان دور ظرف غذا يا وجود چند موج روي آستين لباس نه تنها کار را خراب نمي کند، بلکه عکس را طبيعي و چشم نواز مي کند. اما در مورد محصولاتي مثل موتور سيکلت شما با يک حجم بزرگ از فلز براق رو به رو هستين که پر از پيچ و خم و شکست است. يک موتور سيکلت نو و تميز کوچکترين زده گي در بدنه و رنگ خود ندارد. پس ديگر بهانه اي براي وجود کمي موج روي چرم صندلي موتور سيکلت وجود ندارد. مگر آنکه مشغول عکاسي موتورهاي آنتيک و قديمي باشيد.
نکته بعدي آن است که وقتي عکسهاي وسيله نقليه به چاپ مي رسند در اندازه هاي بزرگتر از ديگر بروشورها چاپ مي شوند. يک کاتالوگ موتور سيکلت يا قطعات يدکي آن معمولا در قطع آ4 يا بزرگتر چاپ مي شود اما منوي يک رستوران يا بروشور يک شرکت دارويي در اندازه هاي جيبي چاپ مي شوند. پس هرگونه خرابي در بدنه وسيله نقليه بيشتر ديده خواهد شد. سوژه شما اجازه ندارد ذره اي رنگ پريده باشد، همينطور عکسهايش بزرگتر چاپ مي شود. شما نيز نياز داريد دو برابر عکاسي از سوژه‌هاي ديگر دقت به خرج دهيد.
براي خواندن مطالب ديگر با موضوع عکاسي تبليغاتي به لينک زير مراجعه کنيد:
