اسکرینشات یکی از دستاورد‌های تکنولوژی است که در سال‌های اخیر استناد به آن بسیار معمول شده است. معمولا اسکرینشات جهت اثبات مدعایی به طرف مقابل و در خارج از دادگاه‌ها استفاده می‌شد اما در حال حاضر استناد به اسکرینشات در محاکم نیز بسیار شایع شده است. اما سوال اینجاست که آیا قانون استناد به اسکرینشات وجود دارد؟ آیا اثبات تهدید و توهین با اسکرین شات امکان دارد؟ آیا اسکرینشات مدرک محسوب می‌شود؟ آیا با استناد به اسکرینشات می‌توان جرائم کیفری هم‌چون جعل و کلاهبرداری و اخاذی و توهین و…. را اثبات نمود.در این نوشتار از مجموعه مقالات مجله حقوقی دادمان به این موضوع می پردازیم.
تهدید جرمی کیفری است که در قانون مجازات اسلامی در مواد ۶۶۸ و۶۶۹ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) مورد جرم انگاری قرار گرفته است.
گاهی تهدید دیگری از طریق فضای مجازی صورت می‌گیرد. تهدید به مرگ، تهدید به افشاء سر، تهدید به آبروریزی و…. در این مواقع فردی که مورد توهین قرار گرفته است از پیام‌های توهین‌آمیز اسکرینشات می‌گیرد.
در ادامه نسبت به این موضوع در محکمه شکایت مطرح می‌نماید که در این مواقع استناد به اسکرین شات برای اثبات تهدید و توهین با اسکرین شات از ادله اثبات دعوی محسوب می‌گردد.
امکان اثبات جرم تهدید و توهین با اسکرین شات وجود دارد.
در این مواقع نوع الفاظی که در تهدید به کار رفته است نیز حائز اهمیت است و گاها می‌تواند در نوع مجازات تاثیر داشته باشد.
گاها اتفاق می‌افتد که افراد در عصبانیت الفاظ رکیک و فحاشی و توهین‌هایی را در قالب پیام به دیگری ارسال می‌نمایند.
همین امر گاها سبب بروز مشکلات عدیده‌ای می‌شود. چراکه ممکن است شخص مقابل از پیام‌ها اسکرین شات بگیرد و سپس با استناد به اسکرین شات، تحت عنوان فحاشی و توهین شکایت کیفری مطرح نماید و از آن‌جایی که قانون‌گذار در ماده ۶۵۵ قانون آیین دادرسی کیفری نیز سعی بر این داشته است که سیستم دادرسی را نیز به سمت دادرسی الکترونیک سوق دهد.
از این رو با توجه به سیستم الکترونیک قضایی استناد به اسکرین شات و پیام‌های موجود در فضای مجازی نیز امری بدیهی و قابل قبول است.
