در عصر تکنولوژی و صنعت استفاده از خودرو امری اجتناب‌ناپذیر است و اتومبیل به یکی از کالاهای اساسی زندگی بشری تبدیل شده است. پارک خودرو جلو درب منزل در کلان شهرها و حتی شهرهای کوچک نیز تبدیل به یک موضوع حاشیه‌ساز برای شهروندان شده است. در این نوشتار از مجموعه مقالات مجله حقوقی دادمان به بررسی موضوع پارک ماشین جلو در خانه می پردازیم.
پارک ماشین جلو در خانه خصوصا درب پارکینگ نمونه بارز مزاحمت است. مقنن در قانون، مزاحمت را تعریف نکرده است. اما از محتوای کلامش در ماده ۱۶۰ قانون آیین دادرسی مدنی می‌توان مزاحمت را این‌گونه تعریف کرد: رفتار فردی که برای متصرف مال غیر منقول مزاحمت و زحمتی در انتفاع (استفاده) وی از مال تحت سلطه خود بوجود می‌آورد.
حال با توجه به توضیحات آیا می‌توان از فردی که خودرو خویش را مقابل درب خانه دیگری پارک می‌کند و با این عمل مزاحمتی برای ساکنان به‌وجود می‌آورد در محاکم طرح دعوا کرد یا خیر؟
همان‌طور که می‌دانیم دعاوی به‌طور کلی به دو دسته حقوقی و کیفری تقسیم می‌شوند. در دعاوی کیفری هدف مجازات است و در دعاوی حقوقی احقاق حق تضییع شده است. حال باید ببینیم که مزاحمت پارک خودرو جلو درب منزل تحت کدام دسته از عناوین جای می‌گیرد.
در ماده ۱۶۰ قانون آیین دادرسی مدنی دعوای مزاحمت تعریف شده و حق مراجعه به دادگاه برای فردی که در استفاده از ملک خود دچار زحمت شده به رسمیت شناخته شده است.
فردی که از طرف دیگری مورد مزاحمت قرار گرفته می‌تواند با وجود شرایط، دادخواست رفع مزاحمت را به دادگاه ارائه دهد:
فردی که بر علیه فرد دیگر اقامه دعوای حقوقی تحت عنوان مزاحمت کرده و دادگاه حکمی مبنی بر رفع مزاحمت صادر کرده است. درصورتی‌که مجددا از سوی همان شخص مورد مزاحمت قرار بگیرد (پارک مجدد خودرو جلو درب خانه) می‌تواند بر اساس ماده ۶۹۳ قانون مجازات اسلامی اقدام به شکایت کیفری کند که مجازات مزاحم علاوه بر رفع مزاحمت پارک خودرو جلو درب منزل دیگری حبس از ۶ ماه تا ۲ سال است.
فرد می‌تواند با پلیس راهنمایی و رانندگی تماس گرفته و خواستار رفع مزاحمت و مسدودی به علت پارک ماشین جلو درب منزل شود.
پلیس راهنمایی هم خودرو مذکور را به پارکینگ منتقل می‌کند. این امر مستلزم هیچ شرطی نبوده و پلیس راهنمایی بدون تحقیق و فوت وقت خودرو را به پارکینگ منتقل می‌کند.
