قانونگذار، این اجازه را به زوج (مرد) داده است، به هر کسی که بخواهد وکالت در طلاق بدهد . زوجه نیز ، می‌تواند هنگام عقد یا پس از آن این وکالت زوجه در طلاق را از مرد بگیرد و این امر چه ضمن عقد دایم، چه هر نوع عقدی امکان پذیر می باشد.در این بخش از دانستنی ها و نکات حقوق خانواده دادمان به این مورد می پردازیم:
نکته:
ما در عقد موقت(منقطع)،چیزی به نام طلاق نداریم ، بلکه انقضای مدت عقد داریم .
پس درعقد موقت زوجه می تواند وکالت در بذل(بخشیدن) مدت را حین العقد یا بعد از آن از زوج بخواهد.
۱- مرد تکلیفی در دادن وکالت در طلاق یا بذل مدت به زوجه خود نیست.
۲- اخذ وکالت از زوج توسط زوجه ایجاد حق برای زوجه نیست،بل اذن گرفتن از مرد در انشاء صیغه طلاق از طرف مرد است.
۳- زوجه می تواند وکالت بلاعزل در طلاق بگیرد.
این وکالت فرقی که با سایر اشکال وکالت ها دارد در این است،که علاوه بر این وکالت زوجه برای مجاب نمودن دادگاه درطلاق، باید عدم صلاحیت زوج را به دادگاه اثبات کند که این موضوع نیزخود مدت‌ها به طول خواهد انجامید . نتیجه آن که داشتن وکالت در طلاق تنها شرط، دریافت حکم طلاق از دادگاه نبوده و آسان نیز نخواهد بود.
احراز عدم سازش نیز در صلاحیت دادگاه است.
اما در طلاق ، عسر و حرجی یا قضایی امکان رجوع برای مرد وجود ندارد.البته با توافق طرفین امکان رجوع مجدد به وجود می‌آید.
پس از وصول تقاضانامه، دادگاه راسا یا به وسیله داور یا داوران سعی در اصلاح بین زن و شوهر و جلوگیری از وقوع طلاق خواهد کرد. هرگاه مساعی دادگاه برای حصول سازش نتیجه نرسد ، گواهی عدم امکان سازش صادر خواهد کرد.
