قوانین مهریه شامل چه مواردی می شود؟
مهریه مالی می باشد که دارای قابلیت تملک است و در عقد نکاح، مرد باید تعهد دهد که به زوجه پرداخت می نماید. ما در این مقاله همه چیز را درباره مهریه و قوانین مهریه بیان کرده ایم.
پس اینگونه بیان کنیم که مهریه مالی می باشد که به هنگام عقد نکاح برای ضوابط شرع و رسم و عادت از سمت مرد به زن پرداخت می گردد و صداق- صداقیه، کابین و قرض هم نام دارد.
شاید شما این جمله را شنیده باشید که مهریه عندالمطالبه می باشد، این جمله به این معنی می باشد که به محض انعقاد عقد نکاح، زوجه می تواند مالک مهریه ی خود شود و می توان هر لحظه نیز مهریه را درخواست نماید. همچنین لازم است بدانید که در هنگام عقد زوجین می توانند توافق کنند که یک فرد خاص ضمانت دهد که مهریه پرداخت می شود. بعد از این که زن فوت کرد، مهریه آن به وارث نیز می رسد و وارث می تواند آن را مطالبه نماید. این یعنی که وارث می تواند نسبت به سهم الارث ادعای مهریه را داشته باشد.
همین طور که میدانید مهریه دارای قوانینی میباشد، با ما همراه باشید تا شما را با قوانین مهریه نیز آشنا کنیم.
تفاوت های مهریه عندالمطالبه و مهریه عندالاستطاعه
مهریه را می توان نشان صمیمیت و صداقت مرد نسبت به همسرش دانست، همچنین باید گفت که پیامبر اکرم نیز از این سنت پسندیده استقبال و به آن عمل می کردند. در هنگام عقد آنچه که به عنوان بدهی و دین بر گردن زوج قرار گرفته است. تا به محض درخواست زوج پرداخت شود، به صورت عندالمطالبه نیز می باشد. اما به اضافه این موارد، یک شرط هم می تواند جز شروط عقد باشد. این شرط با عنوان عندالاستطاعه می باشد و دختر به اختیار می تواند با آن موافقت نماید و آن را پذیرد یا آن که آن را رد کرده و مخالفت کند. مهریه عندالاستطاعه به این معنا است که در صورت استطاعت مالی آقا قابل پرداخت است و در غیر این صورت به صورت اقساطی باید پرداخت شود.
در اصل می توان اینگونه بیان نمود که مهریه نوعی تضمین می باشد که برای یک زن پس از طلاق و جدایی از همسرش می باشد. چرا که حق طلاق به شکل قانونی با مردان بوده و زنان پس از جدایی بسته به هر دلیلی پشتوانه مالی نداشته و همین موضوع باعث تعیین مهریه برای آنان می شود، مهریه زن به دو صورت عندالمطالبه و عندالاستطاعه نیز می باشد.
جدیدترین قوانین مهریه
با توجه به ماده 1082 قانون مدنی به این صورت عنوان شده است که: به محض جاری شدن عقد زن می تواند مالک مهر شود و توانایی این را دارد که هر نوع تصرفی که لازم بداند را در آن انجام دهد. با توجه به تبصره الحاقی: اگر مهریه وجه رایج کشور باشد، باید متناسب با تغییر شاخص قیمت سالانه زمان درخواست، نسبت به سالی که در آن عقد جاری شده، توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران این تغییرات محاسبه گردد و بعد از آن پرداخت شود.
این موضوع تا جایی قابل قبول است که زوجین در زمان اجرای عقد به صورتی دیگر توافق کرده باشند، آیین نامه اجرایی این سری قانون در مدت زمان حداکثر سه ماه از تاریخ تصویب توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و با استفاده از همکاری وزارت دادگستری و وزارت امور اقتصادی و دارایی تهیه می گردد و به تصویب هیات وزیران می رسانند.
با این مفهوم بیان شده اگر مهریه، در زمان عقد وجه رایج مملکت باشد، پرداخت مهریه با توجه به تغییراتی که در شاخص قیمت سالانه نسبت به سال اجرایی عقد ایجاد شده پرداخت می گردد. در واقع محاسبه مهریه به نرخ روز با توجه به تغییرات توسط بانک مرکزی تعیین و محاسبه می‌شود و بعد از همسر باید آن را پرداخت نماید. از این رو در زمانی که زن درخواست مهریه خود را از دادگاه پیگیری نماید، مرد یا همان زوج وظیفه دارد، بر اساس شاخص قیمتی که بانک مرکزی اعلام می کند پرداخت نماید، در غیر این صورت مرد بدهکار و مدیون زن (زوجه) می باشد.
برخی از افراد به اشتباه با استفاده از قانون جدید مهریه در سال 99، این فکر را می کنند که اگر مهریه همسرشان به عنوان مثال 600 سکه بود، مردان تنها می توانند 110 سکه طلا را پرداخت نمایند. این موضوع کاملا اشتباه هست و مرد باید در صورت توانایی مالی همه مهریه را پرداخت کند و در غیر این صورت مهریه اقساط می‌شود.
