وقتی فرآیندهای ذهنی به جای کمک کردن به پیش رفتن ارزش ها، مانعمان می شوند چه کاری را باید انجام بدهیم؟ چگونه می توانیم کنترل ذهن خود را به دست بگیریم؟ یکی از کارهایی را در نظر بگیرید که انجام آن به شما احساس سرزندگی و معناداری می دهد. این کار می تواند مسافرت، یادگیری زبان، ورزش، گرفتن رژیم یا ابراز علاقه به عزیزان یا هر رفتار دیگری باشد که قصد انجام آن را دارید، اما معمولاً یا به زمان و مکان دیگری موکول می کنید یا به کلی از خیر آن می گذرید!
تصور کنید همین الان بخواهید قدمی برای انجام یکی از کارهای اشاره شده بردارید و بخواهید کنترل ذهن خود را به دست بگیرید.متوجه شدید ذهنتان چه گفت؟ «الان که نمی شود!» «چه پیشنهاد و تصور خوبی باید جالب باشد صبر کنید تا آخر این مطلب را بخوانم و بعد اقدام می کنم».
حتی پیشنهاد تصور اقدامی در این مسیر با هجوم افکار همراه است. ذهن شروع به ارزیابی این پیشنهادات می کند، آن ها را قضاوت می کند، به دنبال راه حل می گردد، گذشته را مرور می کند و به آینده فکر می کند و پیش بینی هایی را انجام می دهد و یا داستان سرایی و دلیل تراشی می کند. آنچع که مهم است؛ توجه به این نکته است که شما برای جلوگیری از این اتفاق باید یاد بگیرید که کنترل ذهن خود را به دست بگیرید چرا که وجود چنین افکاری به خودی خود نمی تواند جلوی ما را بگیرد.
همه ما تجربه رفتار کردن برخلاف افکارمان را داریم، اینطور نیست؟ یک لحظه مکث کنید. اگر به هر چیزی که از ذهن ما می گذرد عمل می کردیم الان کجا بودیم؟ اگر توانسته بودیم کنترل ذهن خود را به دست بگیریم اکنون چه روزگاری داشتیم؟ پس احتمالا با موضوع مقاله ای که امروز قرار است به آن بپردازیم غریبه نیستید.
کارکرد طبیعی ذهن این است که ارزیابی کند، قضاوت کند، مسائل را حل کند و از تجربه های گذشته برای پیش بینی آینده استفاده کند. مشکل وقتی شروع می شود که ما تولیدات ذهن را عین واقعیت در نظر می گیریم.
وقتی ذهنمان می گوید این بار هم بعد از چند روز رژیممان را را ادامه نمی دهیم، تنهایی ورزش کردن را ادامه نمی دهیم و به جای رفتن پیش عزیزانمان راه را به سمت خانه کج می کنیم، در واقع کنترل ذهن خود را از دست می دهیم چرا که به ذهنمان اعتماد می کنیم.
دانالو
